Bırakma Beni(Ruhsuz)#Wattsy2015

Tanıtım

Hayatımın bir yükselip bir alçalan değişken dengesinde aşkı

ve kaybı yaşadım. Hatta katlanabileceğimi düşündüğümden

fazlasını kaybettim. Ama aşk, hiç beklenmedik bir anda çaldı

kapımı. Korkumdan ve ona bir şans verip vermeme konusundaki

tereddütlerimden onu neredeyse elimden kaçırıyordum.

Aşk hayata kalmayı yetinmek yerine gerçekten yaşamayı

öğreti bana.Beni zorlayarak mümkün olduğunu düşündüğümden

daha güçlü olduğumu gösterdi. Onun rahatlığı yaralarımı

sarıp izlerimi şefkatle sarmaladı. Bana, olduğumda daha

dik durup kimseye boyun eğmeme cesaretini verdi. içinde bulunduğum

karanlıkta da onu ve sapladığı huzuru aramış;fakat

sadece yalnız olduğum gerçeğiyle yüzleştim.

İncinen bedenimin acılarını hissedemiyordum. Göğsümde

yavaş yavaş sönen kalp atışlarımın sesini duyamıyordum.Beni

kollarında sımsıkı tutarken, işkence dolu mazeretlerini de duyamıyordum.

Her şey sesiydi.Geriye kalan tek şey.Bendim

Sessizlik ise huzurluydu. Çok erken gelen bir huzurdu bu

ama yine de onun kollarında sığınmıştım.Ağrıdan kargaşadan

ve korkudan saklanabileceğim bir sığınaktı benim için sessizlik.

Alışılmadık bu soğuklukla teselli bulmak , hiç yapmak istemediğim

bir fedakarlık gerekecekti.Ama mücadele edecek

gücüm olup olmadığını bile bilmiyordum.

Ancak zaman akıyordu.Artık azalan nabzım yok saymazdım.

kalp atışlarım ritmini korumak için mücadele ediyordu.

karanlık her yerimi sardı. Kayıp gitmek çok kolaydı sanki;sesizliğe

olarak hiçliğin kucağında çözümü bulmak ... Bu

teslimiyete doğru sürükleniyordum.Herşeyi bırakıp

İstanbul'a geri dönüyordum... Fedakarlığımın anılarına

tutunmaya çalıştım sonra.O sıcaklık,kalp çarpıntıları,Doğanın

gözlerindeki gerçek...

Yaşamak bir seçenek miydi hala ?

Aşkın ve kaybın   dengesinde,uğruna mücadele edeceğim

şeyi aşk belirlendi ve eğilip fısıldadı kulağıma;BIRAKMA BENİ...

The End

~

bunu daha önce yazmalıydım.Üzgünüm... Bu tanıtım ve bu final bölümünde de olacak.

2 kitapta olacak.Ama bu böyle giderse kitabı sileceğim.