Yüzüm bembeyaz olmuştu. Elimdeki kahveden bir yudum aldım ve kupayı bıraktım. Gözlerimde yorgunluk ve şaşkınlık bir aradaydı. Ne olduğunu hala çözemeyen aklım zaten yeterince karışık. Musluğu açtım , belki bir nebze iyi gelir diye yüzüme soğuk su çarpmaya başladım. O an tüm hücrelerim bu soğuğu hissetmiş gibiydi. Ancak aynı hücrelerde korkuda beraberindeydi. Sonuçta o Seçkin' di. Tam bir psikopat.Ne yapacağı belli olmazdı. Bu kadar bekledigine göre gerçekten bana anlamlı(!) Bir hediye vermiş olmalıydı. Bu buğuyu aklımdan silmeye çalışırken beni daha berbat bir şeyin beklediği aklıma geldi. Lanet olası okulum bir hafta sonra başlıyordu. Yeni bir okul yeni insanlar. Universiteye hazırlanırken tam bir sene boyunca ev ve okul arasında mekik dokumuştum. Annem ve babamın yanımda olmaması benim için büyük bir motivasyon düşüklüğüydü tek tesellimse Defne'nin yanımda olmasıydı. O kadar zorlu bir süreç geçirdim ki ne kendime bakmaya nede insan içine çıkmaya zamanım vardı. Kelimenin tam anlamıyla 'asosyal bir inek'tim. Ama artık değişim zamanıydı. Unutma , değişim sadece dış görünüş değil.
