11

19 4 0
                                    

Kleiv Pov's

"Rori mos bej keshtu ti e di qe dhe une isha i varur atehere kurse tani jam shume mire prandaj erdha te vazhdojme ate qe lam pergjysme"

Ketu filloi acarimi im me te . E urreja sepse perpiqej te shkaterronte kompanine tone por ne keto momente e urreja qe Rori ka qene e lidhur me te.

Doja ta vrisja ne keto momente qe mos te guxonte me t ju afronte asaj

ajo nuk don  - largohu dhe qendroj para trendafiliy dhe Leo vetem me gjuan ne fytyre

Ma anoi paksa fytyren por kjo nuk do te thote qe do e lija me kaq

Dëgjo këtu i thash duke e shtrenguar nga fyti pasi i  gjuante- Rori nuk ka pse të flase me një dështak si ti. Ti nuk je askushi keshtu qe largohu para se ti thyej turnjtë

Ne ato momente as vete nuk e di se si filluam te godisnim njeri tjetrin pandalim. Ate njeri e doja te vdekur

Ndaloni! -Çfarë po bëni? Kjo nuk është luftë, kjo është budallallëk! -bertet Rori

Per nje moment ndaluam dhe ktheva koken nga ajo. Ishte e acaruar dhe kjo jo per arsye qe po ziheshim per te po per faktin qe po e benim para shtepise se saj

Patetike apo jo dhe pse kishte fjetur me ne te dy ajo perseri nuk deshironte tju permende emri ne ate lagje per keq

Nga mendimet me nxorri berryli i Leos ne fytyre dhe e harrova Rorin dhe fillova ti gjuaja serish

Epo fakti qe merrem me boks po me ndihmon ja bej hallall Raulit qe ma tregoi si sport

Sirena e makinës së policisë na nderpreu .Leo dhe une ngrimë në vend, me frymëmarrje të rëndë dhe fytyra të përgjakura, ndërsa uniformat blu mbërritën me shpejtësi. Dy oficerë dolën nga makina, duke na ngritur duart për te ndaluar.

"Mjaft! Të dy, dorëzohuni menjëherë!"

Leo fshiu gjakun nga vetulla, duke ecur pas pa fjalë, ndërsa une qëndroi në vend për një çast, duke menduar se çfarë do të thoshte Rori .

Por sytë e ftohtë të oficerëve nuk linin hapësirë për diskutime. Të dyve na kapën nga krahët dhe na shtrinë mbi makinë për kontroll.

"Kjo është absurde," murmuriti Leo por nuk rezistoi më tej.

Nga ana tjetër, pashe drejt Rorit, që qëndronte më tutje, me një përzierje emocionesh në sytë e saj—trishtim, zemërim dhe zhgënjim. Ajo nuk tha asnjë fjalë. Cmut personaliteti qe ka.

Kur makina e policisë na nisi drejt stacionit, heshtja mes ne te dyve  ishte e rëndë. Të dy kishim shumë për të thënë, por asgjë nuk kishte më rëndësi. Ishin aty për shkak të krenarisë së tyre, dhe prej Rorit

Epo media do kenaqej paksa me kete lajm kishin kohe qe e dinin qe dicka e tille do te ndodhte

Në qelinë e errët dhe të ftohtë, Leo u mbështet pas murit, ndërsa une u ula në stolin prej druri, duke parë drejt dyshemesë.

Sapo u pajtova me Rorin dhe ja prap sherr. Pse dreqin duhej te vinte dhe t'na shqetesonte sonte? A nuk kishte net te tjera?

Doja ta pyesja Leon se cfare mardhenie ka pasur me Rorin por doja ta degjoja nga goja e saj

Nje pronar qe zihet per nje punonjese ste vjen turp Pierce me flet me ironi

Zot mi ruaj dhe kto mend qe mos ta bej vertet te vdekur.

Ne fakt Luar ti e di me mire se une qe ate dru kishe kohe qe e kerkoje dhe ja ku ta dhurova sonte.

E di qe e meritoja por kjo nuk iu pergjigj pyetjes sime

A Moment Of PassionWhere stories live. Discover now