Kleiv Pov's
"Rori mos bej keshtu ti e di qe dhe une isha i varur atehere kurse tani jam shume mire prandaj erdha te vazhdojme ate qe lam pergjysme"
Ketu filloi acarimi im me te . E urreja sepse perpiqej te shkaterronte kompanine tone por ne keto momente e urreja qe Rori ka qene e lidhur me te.
Doja ta vrisja ne keto momente qe mos te guxonte me t ju afronte asaj
ajo nuk don - largohu dhe qendroj para trendafiliy dhe Leo vetem me gjuan ne fytyre
Ma anoi paksa fytyren por kjo nuk do te thote qe do e lija me kaq
Dëgjo këtu i thash duke e shtrenguar nga fyti pasi i gjuante- Rori nuk ka pse të flase me një dështak si ti. Ti nuk je askushi keshtu qe largohu para se ti thyej turnjtë
Ne ato momente as vete nuk e di se si filluam te godisnim njeri tjetrin pandalim. Ate njeri e doja te vdekur
Ndaloni! -Çfarë po bëni? Kjo nuk është luftë, kjo është budallallëk! -bertet Rori
Per nje moment ndaluam dhe ktheva koken nga ajo. Ishte e acaruar dhe kjo jo per arsye qe po ziheshim per te po per faktin qe po e benim para shtepise se saj
Patetike apo jo dhe pse kishte fjetur me ne te dy ajo perseri nuk deshironte tju permende emri ne ate lagje per keq
Nga mendimet me nxorri berryli i Leos ne fytyre dhe e harrova Rorin dhe fillova ti gjuaja serish
Epo fakti qe merrem me boks po me ndihmon ja bej hallall Raulit qe ma tregoi si sport
Sirena e makinës së policisë na nderpreu .Leo dhe une ngrimë në vend, me frymëmarrje të rëndë dhe fytyra të përgjakura, ndërsa uniformat blu mbërritën me shpejtësi. Dy oficerë dolën nga makina, duke na ngritur duart për te ndaluar.
"Mjaft! Të dy, dorëzohuni menjëherë!"
Leo fshiu gjakun nga vetulla, duke ecur pas pa fjalë, ndërsa une qëndroi në vend për një çast, duke menduar se çfarë do të thoshte Rori .
Por sytë e ftohtë të oficerëve nuk linin hapësirë për diskutime. Të dyve na kapën nga krahët dhe na shtrinë mbi makinë për kontroll.
"Kjo është absurde," murmuriti Leo por nuk rezistoi më tej.
Nga ana tjetër, pashe drejt Rorit, që qëndronte më tutje, me një përzierje emocionesh në sytë e saj—trishtim, zemërim dhe zhgënjim. Ajo nuk tha asnjë fjalë. Cmut personaliteti qe ka.
Kur makina e policisë na nisi drejt stacionit, heshtja mes ne te dyve ishte e rëndë. Të dy kishim shumë për të thënë, por asgjë nuk kishte më rëndësi. Ishin aty për shkak të krenarisë së tyre, dhe prej Rorit
Epo media do kenaqej paksa me kete lajm kishin kohe qe e dinin qe dicka e tille do te ndodhte
Në qelinë e errët dhe të ftohtë, Leo u mbështet pas murit, ndërsa une u ula në stolin prej druri, duke parë drejt dyshemesë.
Sapo u pajtova me Rorin dhe ja prap sherr. Pse dreqin duhej te vinte dhe t'na shqetesonte sonte? A nuk kishte net te tjera?
Doja ta pyesja Leon se cfare mardhenie ka pasur me Rorin por doja ta degjoja nga goja e saj
Nje pronar qe zihet per nje punonjese ste vjen turp Pierce me flet me ironi
Zot mi ruaj dhe kto mend qe mos ta bej vertet te vdekur.
Ne fakt Luar ti e di me mire se une qe ate dru kishe kohe qe e kerkoje dhe ja ku ta dhurova sonte.
E di qe e meritoja por kjo nuk iu pergjigj pyetjes sime
YOU ARE READING
A Moment Of Passion
AdventureCkemi njerez ky eshte libri i pare i serise THE MOMENT Në një fshat të vogël te Selanikut , Rori Stavros njihej për sjelljet e saj të pabindura dhe sfidimin e vazhdueshëm të autoritetit. Ajo shpesh përfshihej në probleme dhe kishte krijuar një reput...