Pregnant
“doc kamusta po yung results?” kinakabahan kong tanong at may kaunting Excite.
Hindi ko alam kong kinakabahan ako pero may sinasabi ang puso ko saakin dapat tanggapin ko ang bata at palakiin ito na bukal sa kalooban ko.
Hindi ako handa pero kakayanin kong maging best mom para dito.
Siguro titigil mona ako sa pag aaral.
“Miss Salvador, congratulations you have twins babies” masayang sabi nito at nagulat naman ako sa narinig ko.
I never expected that it's twins. . .h-how?
Lumunok ako bago mag salita “A-ano?” nag takang tanong ko habang kinakabahan.
Paano ko papalakiin ang dalawa kong anak nang mag isa. Hindi kk alam paano maging mommy this is my first time.
“wala poba kayong kasama or mister niyo nasaan?” takang tanong nang doctor saakin at Ngumiti ako nang maliit dito at kinakabahan.
“a-ako lang mag isa” sabi ko dito at naiintindihan naman nang doctor at tumango na ito bago mag paalam saakin.
Nag lakad ako palabas sa hospital habang hawak-hawak ko ang maliit ko palamang na Tiyan.
Blanko lang ang isipan ko at parang naluluha na ako sa nalaman ko.
Alam kong kakayanin ko to alam kong magiging kaya ko.
“It's twins. . .h-how? Anong gagawin ko? Hindi kona alam para na akong nasisiraan nang bait” sabi ko sa sarili ko at napa upo ako sa upuan.
Binaon ko ang mukha ko sa kamay ko habang lumuluha.
Hindi nila deserves na ako ang mama nila. . . b-bakit ba nangyayari to saakin. . .ayaw kong maranasan nila ang nararasan ko ngayun ayaw kong lumaki silang walang ama.
Hindi ko kayang mag mahal nang iba. . .paano na ako?
Habang nag iisip ako nang gagawin ko may narinig akong mahinang boses at boses lalaki ito.
“Miss are you okay?” takang tanong nang lalaki saakin at inangat ko naman ang tingin ko dito.
May itsura naman siya at matangkad at matipunong lalaki pero mas iba talaga ang datingan ni lazi rito. .
Bakit koba naiisip yung taong yun?
“O-okay lang ako” sabi ko at pinunasan ko ang luha ko at umusog nang kaunti para maka upo ito.
Nang mapansin nitong umusog akong umupo ito sa tabi ko pero may distansiya naman kami.
“You sure?” takang tanong nito habang naka tingin saakin na may pag aalala.
Tumango naman ako at tumingin sa harapan ko nang walang ekspresyon habang naka patong ako sa upuan.
“Ewan ko. . . naguguluhan ako sa nangyayari” bulong kong sabi at napa tawa naman ako nang mahina.
“I can help you. . .what happened ba?” tanong nito nang mahina at may pag ka gentle din.
Tinignan ko ito at tinaasan ko nang isang kilay at Ngumiti nang maliit.
“nako aacto ka pang mabait tapos pag nakuha niyo na loob ko malalaman ko na naman yung mga bagay na hindi ko dapat malaman” tawa ako nang mahina at umiwas na nang tingin dito.
“I'm not like that”
“okay”
“wala ba yung asawa mo? Iniwan ka?”
“Wala akong asawa at isa pa sino kaba para mag tanong nang personal ko sa buhay?” takang tanong ko sakanya.
Nakita kong bumagsak ang balikat nito at tinignan ako ng nag aalala.
Bakit ba ganito ako?
“sorry hindi ko sinasadyang mag taray”
“it's okay and beside ganyan talaga ugali nang mga buntis” Ngumiti ito saakin.
Tinignan ko siya nang nag tataka.
“paano mo nalaman?”
“narinig ko kasi yung usapan niyo nang doctor kanina” sabi nito saakin.
“chismoso ka ah” pag aasar ko dito.
“aw ganyan ba talaga sasabihin mo saakin? Hm anyway I'm Hiro” pag papakilala nito saakin at inalad nito ang kanyang kamay.
Nag alinlangan ko pang inabot ang kanyang kamay at tumango naman ako “Bianca” pag pakikilala ko rin dito sakanya.
Nag paalam na ako dahil sabi ko baka hinihintay na ako nang taxi doon sa labas nang hospital at tumango naman ito sabi niya may pupuntahan nadin naman siya.
“manong sa. . . airport” sabi ko habang naka tingin sa bintana.
Wala akong narinig na tugon mula dito at diniretso na nito pa punta sa airport.
Buo na ang Desisyon ko pupunta ako sa ibang bansa. . . hindi sa usa sa Italy ko papalakiin ang anak ko. Siguro pag nanganak na ako mag aaral ulit ako at mag hahanap nang trabaho.
Wala akong iniintindi basta malayo lang ako dito kung saan nila ako makikita basta walang maka kita saakin at makilala ako.
Wala na akong ibang iniisip basta magawaan koto nang paraan.
And beside may na ipon pa naman akong pera sa bank account mo at pati narin yung cash na nandito sa bag ko.
I try to be a best mom to my babies. I don't want them to experience what my family to do to me.
Never kong gagawin yun kahit anong mangyari saakin mamahalin ko sila at sila ang uunahin ko sila ang priority ko at sila lang iisipin ko wala na akong iba pang iisipin kundi sila. ang mga anak ko.
Hindi ko sasabihin kay lazi na may anak kami dahil siguro ipag tatabuyan niya lang kami at isa pa hindi ko naman takaga ipapakilala ang mga anak ko sakanya kahit kailan. Ayaw kong angkinin niya ang mga ito or pag tabuyan na parang hayop lang.
Hindi ko hahayaan na mangyari yan kahit kailan hindi ko hahayaan na makita niya ang mga anak ko at hindi ko hahayaan na mahawakan niya ang mga bata.
Ayaw kong makilala nang mga bata ang kanilang ama na demonyo.
Malaki na Ang galit ko dito at ang kapal nang mukha niya an sampalin ako nang ganon? Hindi niya naman narinig lahat nang sinabi nang mama niyang linta.
At tsaka hindi naman talaga ang ama ko ang gusto niya ang kayaman nito at pati narin para masira ang pamilya namin.
Pag babayarin ko sila sa ginawa nila saakin.
Hindi talaga ako maka paniwala pati si lazi na uto sa lintang mama niya. Nakakatawa. Tinuturing niyang totoong mama yun?
Hindi paba sapat sakanya na mayaman na sila tapos aakinin Niya pa yung pati sa lalaking yun.
Bakit hindi ba siya pinamanahan nang totoo niyang asawa or sadyang bwakay lang talaga sa kayamanan?
Sa bagay professor lang naman si lazi baka yun lang talaga ang trabaho nang lalaking yun siguro hindi sila masyadong mayaman pero may mansion.
BINABASA MO ANG
TEARS OF LOVE WITH FORBIDDEN (Series #01)
Romance[COMPLETE ✅] 18 years old si bianca Aliyah barreto Salvador nag aaral ito sa pinaka sikat na school at mayaman naman ang kanyang pamilya at maganda itong babae mahilig pumunta sa club na sikat at isang gabi doon niya na kilala ang lalaking guguho sa...
