Kabanata 3

25 4 1
                                    


"bianca." sabi nang papa ko na may halong galit kaunti.

"bakit, dad? Totoo naman ah hindi ako isip bata" palaban kong tugon.

"hindi ka nga isip bata pero ang ugali mo ay bastos" napa higpit nalamang ako sa tinidor ko nang sabihin iyon nang sarili kong ama.

"bastos? Ako nga tong nirerespeto kayo pero tinutulak niyo ako sa pagiging bastos"

"enough!" sigaw nang ama ko at nagulat naman ang bida-bida kong step-mom at hinawakan pa nga to sa braso para pakalmahin sweet ah.

"honey, calm down. . .at ikaw naman bianca lumalaki na ang ulo mo! Sino ba mga kaibigan mo at layuhan mo na sila!" sigaw nito saakin at tumingin ako sakanya nang matulis.

"wala kang karapatan sigawan ako dahil kahit kailan hindi kita kadugo!"

Hindi ko namalayan nang naka lapit napala ang ama ko sa tabi ko at sinampal ako nang malakas.

"ang bastos mong bata ka hindi kita pinalaking ganito! Ano ah dahil sa mga kaibigan mo ganyan mona kami i trato?!"

Napahawak nalamang ako sa saaking pisnge kung saan niya ako sinampal.

"walang kasalanan ang kaibigan ko dito!" inis na sambit ko habang lumuluha.

"lumalaki na ang ulo mong bata ka! Hindi kita pinalaking ganyan kabastos!" sabi nito habang tinuturo turo niya ako gamit ang kanyang hintuturo.

"honey, tama na. . .tapos na ang dinner nato" sabi niya habang hinihimas ang likod nang aking ama at nakita ko ang pag ngisi nito.

Umalis na sila at tumaas na sila at dumiretso sa kanilang kwarto.

"tsk." bulong ko sasarili ko at pinalinis kona kay manang iyong mga hindi pa nagalaw na mga pagkain na nakahanda sa lamesa.

"dito kaba matutulog?" tanong saakin ni manang' nandito kami sa kusina ako umiinom nang tubig at si manang nag huhugas.

"hindi ho" sabi ko sakanya at nilipag kona ang basong ginamit ko, kinuha naman iyon ni manang.

"nako wag na wag kang pupunta sa club alam mong mapapagalitan ka ulit" sabi nito na may pag-aalala.

"wala akong balak pumunta sa club, manang" magalang kong tugon dito at naramdaman ko naman na hinawakan nito ang kamay ko.

"ang ganda mong dalaga at mabait kaso hindi iyon nakikita nang magulang mo. . .siguro kung buhay pa si aniedy, hindi ka makakaranas nang masasakit na salita" sabi ni manang saakin habang naka tingin saakin na may pag-aalala.

"oo nga po eh. . .miss kona si mommy" sabi ko habang pilit na ngumingiti pero sa loob-looban ko naiiyak na ako.

"mabait pa naman ang mommy mo sobra manang-mana ka sa mommy mo" sabi nito habang Ngumiti saakin at pinunasan na nito ang kusina.

Oo patay na si mama dahil naaksidente si mama sa sa car-aksident nagulat nalamang nga ako noong nalaman ko yun at nakakabigla lang kasi wala namang sakit si mama at maayus siya pero sinabi daw nahimatay daw ito habang nag drive.

Si daddy? Never kong nakitang maging sweet siya kay mama. . .usap-usapan rin habang may relasyon sila ni mama nag cheat na si daddy sa babaeng higad na step-mom kona ngayun.

Never akong nakaranas nang pagmamahal sa pamilya ko simula nang mamatay na si mama. . .siya lang kasi ang nag papasaya saakin lagi pero nalaman ko nalang na namatay na si mama. . . it's my fault kung hindi ako umalis noon dahil sa sobrang galit ko kay daddy nang malaman ko ang ginawa niya kay mama.

Hindi sana mangyayari sakanya iyon siguro buhay pa ngayun ang mommy ko.

"manang aalis napo ako kung hinanap ako sabihin mo hindi mo alam kung saan ako pumunta" sabi ko kay manang at tumango naman ito.

"sige iha mag iingat ka" tumango nalamang ako at sumakay sa taxi.

"manong sa hotel nga po sa sikat na hotel dito sa bansa natin" tumango nalamang si manong at kinuha ko ang phone ko at nag chat ako kay daddy.

DADDY-2

"mag-kita tayo sa hotel"

Message ko sakanya at naka tanggap naman kaagad ako nang reply nito kaagad.

"okay."

Nilagay kona ang phone ko sa bag ko na may lamang extra damit ko napamalit at nag dala narin ako nang toothbrush ko.


~~~

"dito nalang po manong" hininto nito ang sasakyan at nag bayad naako at lumabas na habang dala-dala ang bag ko na may laman na gamit ko.

Alam naman ito ni daddy Lazi kasi siya ang nag punta saakin noong gabi na lasing ako.

Habang nag hihintay ako sa labas ay may humintong magarang sasakyan at pinarke nito at lumabas ang may-ari nun kundi si professor.

"Why are you waiting here? You can wait inside" sabi nito saakin at hinila nito ang kamay ko at pumasok na kami sa loob.

"gusto ko matulog tayo dito" walang emosyon kung sabi tila nawawalaan ako sa sarili.

"what? Go home" sabi nito.

"no. . .ayaw kong umuwi sa bahay" sabi ko dito na naluluha na at nakita niya naman ang mukha ko na umiiyak sa harapan niya na nag mamakaawa.

"shh, Do you have a problem at home?" he said gently.

Tumango ako at nakita ko ang pag aalala nito sa mukha niya at pinataan ako sa pag iiyak at niyakap. . .parang hindi si professor ang kausap ko ibang iba sa galaw niya at pananalita sa office niya sa school.

Sa kakaiyak ko at naramdaman ko nalamang na nilapag ako nito sa malambot na kama. . .hindi ko manlang naramdaman na naka ano napala kami, buhat buhat kasi ako nito kanina pa at naka baon ang mukha ko sa leeg nito.

Para nga akong bata na buhat buhat niya kanina. . .kakahiya!

"matulog kana" sabi nito nang mahina at nagulat nalamang ako nang halikan niya ako sa noo.

"wag mo akong iwan. . .matulog kadito sa tabi ko, wala namang pasok bukas" sabi ko dito at tinignan ako nito nang matagal bago ito pumayag at huminga sa tabi ko at naramdaman ko nalang nang niyakap ako nito sa bewang at dinikit nang mahigpit sakanya.

Dadalawin nila dad ang school ko bukas kasi wala namang pasok, pero tumanggi ako at kaya ang naganap sa sinabi ko ayun away.

Naka tulog na ako at nararamdaman ko sa leeg ko ang kanyang mainit na hininga' naka baon kasi ang kanyang mukha sa saaking leeg nang naka tulog na ito at hinigpitan pa lalo ang pag kakayakap saakin.

"mine. . ." he whispered softly but I didn't hear it properly.

TEARS OF LOVE WITH FORBIDDEN (Series #01)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon