Multimedia:IŞIK:*
Yavrularım karakterler belli oldu:
♡TİFFANY ALVORD adlı oyuncunun rolü:
IŞIK ATAN
♡JORGE BLANCO adlı oyuncunun rolü: EKİN RÜZGAR
♡BARBARA PALVİN adlı oyuncunun rolü:ŞİMAL DENİZ
♡RUGGERO PASQUARELLİ adlı oyuncunun rolü : KAAN KAHRAMAN
°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●
Annemin dedikleriyle hayatımın şokunu yaşadım.
"SENİ O YURTTAN ALDIĞIMIZ GÜNE LANET OLSUN.SENDEN BIKTIM BAŞ BELASI!"
Yaşadığım şokla sadece "B...BEN EVLATLIK MIYIM...?"diyebildim.
"EVET LANET OLASI EVLATLIKSIN!!"
Bunları duymamla bir saniye bile durmadım.Kendim kazanıp gizlice biriktirdiğim paramı ve kıyafetlerimi bavula koydum ve hiçbir şey demeden evi terk ettim. Binadan çıktığımda hâlâ onun sesini duyabiliyordum. Arkamdan saydırıyordu. Onu umursamayıp yoluma devam ettim. Ben nerde kalıcam derken süper zeka aklımla telefonuma sarıldım. Lisedeki ve ortaokuldaki en yakın arkadaşımı aradım. Beşinci sınıfta tanıştık ve arkadaşlığımız şimdiye kadar sürdü.
"ALO"dedi uykulu bir ses .
Eee tabi normal olarak sabahın beşinde kim uyanır ki .
"ŞİMAL CANIM"
"OOO YAVRUM NE YAPIYOSUN ,HAYIRDIR"
"ŞİMAL BEN EVİ TERK ETTİM"
"NEEE !!!!NASILLLL!!!???"
"ŞİMAL BEN ÇOK KÖTÜYÜM SONRA ANLATSAM?"BİDE... BENİM KALACAK YERİM YOK SİZDE KALABİLİR MİYİM?"
"BUDA SORU MU ,TABİ KALABİLİRSİN LAFI MI OLUR."
"SENİ SEVİYORUM..."
"BENDE..."
Telefonu kapatıp Şimalgilin evine doğru yola çıktım. Şimal küçükken babasını kaybetmişti ve çok tatlı bir annesiyle yaşıyordu. Onlara yaklaşmıştım. Gözlerimi ovaladım ve gözyaşlarımı sildim. Kapılarının önüne geldiğimde zillerine bastım. Beni Şimal karşılamıştı.
"OOO YAVRUMLARIN KANKASI HOŞ GELDİN "
Onu üzmemek için gülümseyerek ;
"HOŞ BULDUM "
"GEL SENİ ODANA GÖTÜRÜYÜM ."
"NEE??. NE ODASI...?"
"AŞK OLSUN IŞIK. SEN BİZDE KALACAKSIN VE BEN SENİ SALONDA YATIRACAĞIM!.NE NE ODASI TABİKİ SENİN ODAN."
Çok anlayışlı bir arkadaşım vardı benim.
Sesimi çıkarmayıp buruk bir gülümsemeyle onu takip ettim.
Odaya eşyaları yerleştirdikden sonra konuşmaya başladık. Başımdan geçen her şeyi ona anlattım.
"İŞTE BÖYLE OLDU..."
İlk önce şaşkınlığından dolayı bir cevap veremedi. Sonra bana sarıldı;
"SEN BU YAŞADIKLARINA RAĞMEN AYAKTASIN VE BUNUDA ATLATACAKSIN YAVRUM..."
Yaşadıklarımın bazılarını biliyordu ve birbirimize destek oluyorduk.
Ona sımsıkı sarıldım;
"HER ŞEY İÇİN SAOL. " diyebildim.
Hâlâ olayın şokundaydım ve bitkin düştüğüm yüzümden belli oluyordu.
"HADİ SEN BANYOYA GİT ELİNİ YÜZÜNÜ YIKA BEN DE KENDİ ELLERİMLE SANA KAHVALTI HAZIRLAYACAĞIM. SONRA DA OKULA GİDERİZ TABİ SEN İSTERSEN?"
