⫸Oᴠᴇʀ Dᴏsᴇ⫷ [ Slow update ]

හදවතේ ගිනිදැල්.... 26

                  ______ 26 ______

" මං ආදරෙයි ....."

මං දන්නවා මගේ හිත කියන දේ මොලේ පිළිගන්නේ නෑ මොළේ කියන දේ හිත පිළිගන්නේ නෑ කියලා.....ඒත් හිත කියන දේ..එක පාරක් හරි මොළේට අහන්න වෙනවා..... මොකද මොළේට කලින් මගේ හදවත ඉස්සර වුණා.... මම විශ්වාස කරනවා මේ ලෝකෙ අම්ම තාත්තගෙන් පස්සේ මට වැඩිපුරම ආදරේ කරේ මේ මනුස්සයා කියලා....
මට ගොඩක් තදින්ම දැනෙනවා ඒක..මං හිතන්නේ එයා තත්පර ගානක පුදුම වෙලා ගියා එයා මේ වගේ වෙලාවක ඒ දේ කොහොමවත් බලාපොරොත්තුවෙන් නැතුව ඇති... මං ආයෙමත් පාරක් ආදරෙයි කියලා කිව්වහම.. එයා එහෙම්ම බිම වාඩි වුණා... එයා දිහා බලන් ඉදලා මගේ ඇස් දෙකටත් කඳුළු ආවා..ඒ කදුළු නිකන්ම ආපු නෙමෙයි එයා අඬනවා...එයා අඩන්නේ සතුටට...

" සුදු... "

"ම්්්්......"

" මං කවදාවත්ම.. ආදරේ කරපු මනුස්සයෙක් නෙවෙයි කියල ඔයා දන්නවා.... "

" ම්්්...."

" මට මේ ආදරේ හරි බරයි රත්තරං... "

මමත් එයාත් විනාඩි ගානක්ම වචනයක් වත් කතා නොකරම අපි දිහා බලන් හිටියා... එත් ඇතී විමක් තිබනේ නෑ අපි දෙන්නා ටම... මහත්තයා ගෙ දොරට කවුද තට්ටු කරපු නිසා මහත්තයා බිමින් නැකිටලා පුටුවෙන් ඉද ගත්තා..

"සුදු... මං පස්සේ ගන්නම්... "

" ම්්්... "

"තරහද සුදු මහත්තයා..."

" නෑ .... මහත්තයා..වැඩ ටික ඉවර වුනාම ගන්න මං බලන් ඉන්නවා.."

" ම්්්... පරිස්සමෙන් සුදු..."

" ඔයාත් මහත්තයා "

"මං තියනවා ආ⁣දරෙයි සුදු "

"මාත් ආදරෙයී.. "

මහත්තයා එහෙන්ම phone එක තියලා එළියට ගියා හැබැයි කට් කරන්න අමතක වුනා.. මං ටිකක් වෙලා බලාන් හිටියා එයා ආපහු එයී කියලා නෑ එයා අවේ නෑ එත් මහත්තයා ගෙ room එකේ ඉදලා එළියට අවේ වැටකොළු වැදිරි එකී කොහොමද මෙතනට අවේ... අනික් එක ඒ ගෑනී මොකක්ද මේ ඇදගෙන ඉන්නේ... හරියට හරියට අර p r o n h u b එකේ ඉන්න එකී යක් වගෙ