Sadece Benim Olsan ? |AnMer|

Sadece Benim Olsan Bölüm 18-

Anıl
Sabah erkenden uyandım. Yataktan kalkıp Serenay'ı aradım.

"Anıl ?"

"Serenay akşam Merve'yle işimiz var ne söyleyeceksin hemen söyle"

"***** cafedeyim gel seni bekliyorum"

"Geliyorum"
Telefonu kapattım. Aslında Merve'yle bir işimiz yoktu ama Merve öğrenirse kızardı. Hızlı bir şekilde hazırlanarak evden çıktım. Arabama bindim. Oldukça hızlı bir şekilde sürerek cafeye geldim. Etrafa bakıp Serenay'ı aradım. Gözlerim onun gözlerini bulduğunda yanına doğru ilerleyip olduğu masaya oturdum ve sinirli bir şekilde konuşmaya başladım.

"Ne var ne söyleyeceksin ?"

"Anıl... Ben hamileyim..."

"Bundan bana ne ?"

"Senden..."

"Sabah sabah sinirlerimi bozma bu yalanı sakın Merve'ye söyleme"

"Söyledim bile, inan doğru söylüyorum" dedi. Sinirle ayağa kalktım kolunu tutarak sürüklemeye başladım.

"Anıl nereye ?"

"Hastaneye !" Dedim. Arabaya bindirdim onu. Hemen bir hasteneye doğru sürmeye başladım. Hastaneye gelince indim. Serenay inmiyordu.

"Anıl ben gelmeyeceğim bana inan hamileyım.."

"Neden inanayım sana ?" Dedim

"Gelmezsen ben zorla getiririm seni" dedim. Sonunda pes edip indi. Hasteneye girip danışmaya doğru yürüdüm.

"DNA testi yapacağız"

"Buyrun geçin " dedi ve bizi bir odaya getirdi. Benden ve Serenaydan kan aldı. Odadan çıkıp sonuçları beklemeye başladık. Serenay çok tedirgin görüyordu. Biliyorum kesin yalan söylüyor. Yarım saat sonra sonuçlar çıktı. Hızla kağıdı okudum. Acımasızca gülümseyerek ona baktım..

"Hamilesin...ama benden değil" dedim. Hasteneden çıktım. Serenay arkamdan bağırsa bile umrumda olmadı. Merve'lerin evine sürdüm, onü kahvaltı yapmaya götürecektim. Eve geldiğimde kapıyı çaldım. Ufukcan açtı.

"Ablan nerde ?"

"Havaalanına gitti Amerika'ya gidecek" dedi. Bu cümleler beynimde yankılanırken koşarak tekrar arabaya bindim. 90'la giderek havaalanına geldim. Arabadan inerek içeri geçtim. Koşarak her yere baktım. Her yeri arıyordum. Yapılan anonsla hızımı arttırdım.

"Sayın yolcularımız, Amerika uçağımız 5 dakika sonra kalkacaktır hepinize iyi yolculuklar dileriz"
En sonunda sırada bekleyen Merve'yi gördüm. Koşarak yanına gittim. Kolundan tutarak kendime çektim. Burun buruna geldiğimizde gözünden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Kolundan çekerek insanların çok fazla olmadığı, tenha bir yere çektim. Gözlerimi onunkine diktim. Ağlamaklı sesiyle konuştu.

"Anıl, ben... ben gitmeliyim. Sizin hayatınıza karışmamalıyım..." dedi. Elimle göz yaşlarını sildim ve iyice yaklaşarak konuşmaya başladım.

"Merve bak ben hastaneden geliyorum, Serenay hamile ama benden değil... Ben seni seviyorum Merve, senden tek bir isteğim var her şeye inanma, kimseye inanma bana inan sadece bana çünkü ben sana zarar vermem seni üzmem..." dedim. Nefesi tenime çarpıyordu.

"Ben neden inanıyorum biliyor musun ? Çünkü ben çok safım. Çok salak biriyim. İnanmak istemiyorum ama salak olduğum için inanıyorum."

"Sen belki salaksın, ama sen benim salağımsın sen ne olursan ol ben seni çok seviyorum"

"Sana inanı-" sözlerini kesen benim onun dudaklarına yapışmam oldu. Onu öpmeyi çok özlemiştim. Uzuuun bir süre böyle kaldıktan sonra nefessiz kaldığımızı anlayınca geri çekildim.