Sadece Benim Olsan ? |AnMer|

Sadece Benim Olsan Bölüm 16-

Anıl

Sinirlerim bozuktu. Salak Gökhan hemen sahiplendi kızı. Ama ben biliyorum gelecek Merve'nin hafızası bu akşam geri gelecek. Onu şerefsiz Gökhan'la yolladım. Hemen kendi arabama binip onları takip ettim. Şerefsiz adam öper-möper. Merve'nin evinin önünde durduğunda arabayı onların göremeyeceği bir yerde durdurdum ve onları izledim. Gökhan Merve'nin kapısını açtı. Merve indi, Gökhan arabaya yasladı Merve'yi Mervede gülüyordu. Elimi sıkıyordum o Gökhan'ın ağzına s*çmamak için kendimi zor tutuyordum. Bir anda Gökhan yüzünü Merve'ninkisine yaklaştırdı. Ne yapacaklarını anladığım an sinirle onlara doğru yürüdüm.Merve'yi kolundan çekerek Gökhan'dan uzaklaştırdım.

"Yürü Merve gidiyoruz" dedim.

"Bırak lan kızı" dedi Gökhan. Merve'nin kolunu bırakıp Gökhan'ın gözüne yumruk attım. Gökhan yere kapaklandığı zaman Merve yanına doğru gidiyordu. Onu kucağıma alıp arabama bindirdim, kapıları kilitledim.

"Sen manyak falan mısın? Nasıl benim sevgilime yumruk atarsın ?" dedi Merve

"O senin sevgilin falan değil benim senin sevgilin" dedim

"Lütfen Gökhan beni merak eder. Beni azıcık seviyorsan bırakda ineyim" dedi

"Ben seni birazcık değil çok seviyorum, sana verdiğim değerin yüzde 10 'unu bile vermedi sana Merve" dedim

Merve başını önüne eğdi. Sanırım ağlıyor diye düşünürken ağlama sesleri kulağıma dolmuştu. En sonunda sessiz, huzurlu ve kimsenin olmadığı bir yere gelmiştik. Ne zaman canım sıkılsa, yalnız kalmaya ihtiyacım olsa buraya gelirdim. Merve'nin kapısını açmak için ilerlediğim zaman kendi kapısını açtı ve sertçe kapattı. Kafasını kaldırdığında ağlamaklı sesiyle konuşmaya başladı.

"Se-senin beni, bi-bizi üzmekten ba-başka derdin yok mu ?" dedi bağırarak.

"Merve ben seni hiç üzebilir miyim ?" dedim ve elimle gözyaşını sildim oda kendini geriye çekti.

"Ben sana kıyarbilir miyim? Senin bir gözyaşına dayanabilir miyim ?" dedim ve çimlerin üstüne oturdum.

"Beni götür burdan Anıl... Lütfen..." dedi

"Sana içimi dökebilir miyim Merve ? Buna ihtiyacım var her şeyden çok. Bu anlatacaklarım tabii izin verirsen, bizim gruptan kimse bilmiyor tabii grup diye bir şey yok ama... Her neyse beni dinler misin Merve ?" dedim. Hiçbir şey demeden yanıma oturdu.

"Biliyor musun Merve ? Benim babam yok. Aslında var ama üvey... Biliyor musun Merve ben babamı çok özlüyorum...Ben beş yaşındayken öldü babam...Çocukken her gece pencereye çıkıp babamın gelmesini beklerdim... Ama o hiçbir zaman gelmedi... Annemden nefret ediyorum Merve... Çünkü o bana başka bir baba getirdi. Ben o babayı hiç sevmedim. Sevemezdim... Çünkü benim bir tek babam var başka yok... Sen Merve... Ben seni çok seviyorum... Ama sen hatırlamıyorsun... Ve bu canımı acıtıyor anla işte ! Sen hayatımın kadınısın annemden bile değerlisin benim için... Aslında sen benim tek değerli varlığımsın...Sen varsın bide babam var... Biliyorum babam şuan bizi izliyor..Ve şuna eminimki babam burda olsaydı bizi çok yakıştırırdı... Seni çok severdi.." dedim. Gözlerim dolmuştu kendimi tutmaya çalışsamda çoktan gözyaşlarım özgürlüğünü ilan etmişti. Merve'ye baktım onunda gözleri dolmuştu benim yanıma oturdu ve eliyle gözyaşlarımı sildi.

"Ben hatırlamayı çok istiyorum ama olmuyor işte.. Gelmiyor... Sana inanmak istiyorum,ama biliyorum sen güvenilir bir insansın Anıl yani eminim ki öylesindir..." dedi gözleri dolmuştu. Sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Ama sana yemin ederim ki gelmiyor...Aklıma gelmiyor...Özür dilerim Anıl.. Seni hatırlamadığım için.." dedi ve başını omzuma yasladı omzumda ıslaklık hissettiğimde ağladığını anlamıştım. En az yarım saat böyle durduktan sonra konuştum.