Benim adim emma.
Babamdan her dakika dayak yiyorum annem hasta kardesimin psikolojik bir sorunu var.
Merhaba ben....
Birseyler anlatmaya basladi
Ogretmenimiz korkmayin dedi kimseden korkmayin dedi korkacaginiz birsey varsa yukardakinden korkun dedi.
O an okul cikisinda kosa kosa eve gitmistim her gun ki gibi anlatmaya basladim
Aferin dedi. Annem..
Kapi caldi kostum ve baktim sevdigim o cocuk gelmisti sasirmistim "ne istiyorsun?" dedim
"Sana birsey vermen istiyorum"
Dedi
Elinde baya bi bileklik vardi
"Bunlari beraber satalim mi?"
Dedi "evet olur" diyip guldum
Pazara dogru kostuk masamizi falan actik birilerinin gelmesini bekliyoruz fakirdik cok fakirdik.
Bir kac kisi gelmeye basladi alip gittiler baya bi para toplamistik bolustuk o parayi
Eve dagildik babam yine yirtinmaya baslamisti dovmustu beni o an da annem yatagindan dustu ve oldu..
Cenazesini goturduk
Ne kadar agladim ne kadar uzuldum.
O oglan yine geldi adini ogrenecektim cunku
Onu tanimak istiyordum
Adi jack mis bunca haftadir adini ilk defa sordum zaten hicbir erkekle bu kadar yakin olmamistim.
Bu basima gelen ilk duygulardan biriydi.
