I'm falling Inlove with my Girl(Friend)

CHAPTER 40

Non pov:

Hindi namin magawang makausap ngayon si Becky

Ang hirap niyang ayain kumain or makisama samin dahil pagkauwi namin galing kila Nam ay wala na itong kibo sa'min

Parang naging wala siyang pakialam sa sarili niya tulad nung nangyari sakanya sa England nung nagka-argue rin sila ni Freen

Flashback:

"Beck, ilang week ka nang ganyan, hindi nga lang week eh ilang months na, anong balak mo? Patayin yung sarili mo?" Sabi ko sakanya pero hindi niya ako pinapansin at patuloy sa pagtuga ng alak na hawak niya

Mas lalo siyang naging malakas sa alak nung pinunta siya dito sa England

Sumunod ako sakanya dahil si tito ang nag sabi sa'kin na baka kailangan ni Becky ng makakausap kaya ako na lang ang pinasunod niya. Hindi ko gustong nakikita siyang nasasaktan, kung ako na lang sana yung pinili niya hindi sana siya nagkakaganito.

"Stop drinking alcohol, beck. Nakakasama 'yan sa kalusugan mo.." kinukuha ko sakanya yung bote pero ayaw niya ipakuha sa'kin. Nagulat ako ng batuhin niya ito sa malayo at lahat ng nasa mesa ay pinaghahagis niya.

"Beck, hanggang kailan ka ba magkakaganyan? Hindi tama na palagi kang ganito! Nilalagay mo lang ang sarili mo sa kapahamakan! Laging ka nagse-self pity halos patayin mo na yung sarili mo sa kakainom..." Sabi ko sakanya habang wala parin itong kibo sakin.

"Ano? Ganyan kaba talaga?! Wala ka manlang sasabihin sa mga sinabi ko sa'yo?! Napakamanhid mong tao! Di ka na nga mahal diba! Pero nilalagay mo padin yung sarili mo sa alam mong hindi tama! Umaasa ka padin na maaayos niyo!" Ang hirap niyang intindihin ngayon

"Shut up! You're fucking shut up!" Pinapatigil niya ako pero ayoko na gawin niya 'to palagi.

"Please... Stop being rude and rebelde beck? Naalala mo? Hindi ka ganito? Nagbago ka na... Hindi ka na tulad ng dati."

"I said shut up! Just shut up! I don't want to talk to you! And i don't want to hear you say! Umalis ka na... Hayaan mo na kong mag isa!"

"I don't, ayaw kitang iwan dahil baka ano pang gawin mo sa sarili mo." Sabi ko sakanya pero tumalikod siya sa'kin at pumunta sa pader.

Sinuntok niya ito ng paulit ulit, inaawat ko siya pero sobrang lakas niya. Medyo maliit siya sa'kin pero bakit na pakalakas niyang babae?. Naawat ko siya pero huli na at nag-durugo na ang mga kamay nito.

"Ano ba! Are you crazy! Stop! Please! Ako na magmamakaaawa sa'yo beck?! Wag ka naman ganito! Ayusin mo naman sarili mo dahil lang sa isang tao magkakaganito ka?!" Umiiyak na'ko dahil sa nangyayari sakanya

Napasandal siya sa pader at dahan dahan siya napaupo duon niya nailabas lahat ng luhang pilit niyang iniiwasan na hindi tumulo.

Humahagulgol siya at hinahampas paulit ulit ang ulo niya. Hinawakan ko yung kamay niya at niyakap ko siya

"I love her so much, I'm really stupid! I'm so stupid to fall in love with my bestfriend! Ang tanga tanga ko! Ayaw ko na! Pagod na ko mag mahal! Pagod na ko umibig pa! Non, pagod na ko!" She said na may pagnginig sa mga boses nito

"Stop doing this... Ako na mismong nagmamakaawa sa'yo? Wag mong hayaan na malunod ka ng sarili mong kalungkutan, I'm here to talk to you everyday... Wag mo lang gawin 'to?!" Di ko na mapgilang hindi tumulo anh luha sa mga mata ko.

Hindi ko na malayan na sa sobrang kalasingan nito at sa sobrang pagod ay nahimatay siya sa mga balikat ko.

Kinapa ko siya at sobrang init niya. Siguradong dahil ito sa paglipas niya ng pagkain niya at pagtanggi sa mga binibigay namin pagkain sakanya.