E.P.A.L (Everlasting Peace And Love <3)

Chapter 1

 YUMI's POV

*SSSPPPPLLLAAAASSSSHHHH!!!!!!!*

"wahahahhahahah!!!! XD basang sisiw ahahahahah!!!!"

tawa ng mga schoolmate ko, eto ako ngayon, nagiisa... naglalakbay sa gitna ng dilim.. charing lang.. aahahah... pero seriously, eto na naman ako

pinagtatawanan ng mga baliw kong klasmeyt, binuhusan nanaman kasi nila ako ng tubig, hindi naman ako makaganti kasi ang dami nila, takot ko lang sa

kanila noh?? isa lang kaya ako,

pero bago ulit ako magkwento, magpapakilala muna ako, ako nga pala si YUMI ALVAREZ 11 years old at isang grade 5 student sa isang public school.

mahirap lang ang pamilya ko, si mama labandera siya sa kanto, si papa naman isang retired construction worker, akalain mong nakakapag-retired ka

rin pala bilang construction worker ahahahah... joke lang walang trabaho si papa, dalwa kaming magkapatid, may kuya ako, at siya yung nakahanap ng

maayos-ayos na trabaho, bagger siya dun sa puregold. kahit na di kalakihan ang sweldo nya, sapat parin yun para sa aming mag--- *splash!!!!*

"pwede ba??!! mamaya mo na ko buhusan, nagpapakilala pa ako!!"

sigaw ko dun sa nagbuhos sa akin ng tubig, bastos, nagsasalita pa ako eh

UWIAN:

naglalakad na ako palabas sa room namin, ang dami ko nanamang nakikitang estudyante at nanay, yung iba naglalaro, takbo dito takbo dun, talon dito

talon doon.. yung iba naman sa sobrang pagmamadali na maka-uwi agad nadadapa na. yung isa pa nga una muka eh.. ahahahah...

pagdating ko sa bahay, agad naman akong sinalubong ni nanay,

"oh anak, bakit basang basa ka?" tanong sa akin ni nanay, hindi alam ni nanay na binu-bully ako sa school, ayokong sabihin baka kaasi magkagulo pa.

"may butas po kasi yung bubong ng room namin, eh saktong sa akin po nakatapat, edi tumutulo po sa akin.." alibi ko

"ahhh.. edi sana tikpan mo ng bubblegum" nagtataka siguro si nanay, kung totoo yung sinasabi ko, pero sumakay nalang siya.. baka akala nya naglaro

lang ako sa school, kaya ako basa..

"nanay, asan po si tatay??" tanong ko kay nanay, habang pinupunasan nya ako

"ahmm.. nasa sabungan ang tatay mo." sabi ni nanay

agad naman akong nagpunta sa banyo at kumuha ng tabo, lumabas na ako agad ng bahay at tumakbo papunta kay tatay, nadapa pa nga ako eh,

sakit kaya :3 pagkarating ko sa sabungan, nakita ko si tatay na nagsasabong, tinawag ko muna siya..

"tatay.."

"oh! taya ko yan! dito ako oh sa manok na toh!" sigaw ni tatay

"tatay!" nilaksan ko ng konti yung boses ko

"wooo!! oh, oh, oh ahahah.. sige! labanan mo pa!! malakas yan" sigaw na naman ni tatay

"TATAY!!!!!" tapos binato ko sya nung tabong dala ko

"Aray!!!" sigaw ni tatay

napalingon naman sa akin si tatay, at nilapitan niya ako.

"bakit mo naman ako binato?"

"nagsasabong ka nanaman?!! wala ka na ngang trabaho, nagsasabong kapa! tatay naman, mahiya ka naman kay kuya, hindi mo ba alam kung gano siya

naghihirap sa trabaho nya?? tapos si mama hindi mo manlang tinutulungan na mag-laba!! ni hindi ka rin naghahanap ng trabaho, para sa pamilya natin?

tatay, nagugutom na ako! pakainin mo naman ako, tsaka sila mama naghihirap na nga sila, hindi ka pa tumutulong sa bahay. tsaka wala ka namang

mapapala dyan sa pagsasabong mo na yan eh!!"

sabi ko ng paiyak na.

"oy! teka, iiyak ka? uy! wag dito anak, wag ka namang ganyan, mahirap na, anak wag dito"

"*sniff* *huk*"

nagsimula ng magpanic si papa,

"uy tara uwi na tayo,"

tapos kinuha nya yung tabo.

*bumwelo muna ako* tapos "UUUWWWWWWWWWWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

umiyak ako ng malakas, yung sobrang lakas talaga na maraming makakarinig...

"sssshhhh.. tahan na anak, ssshhhh.. hindi na magsasabong si tatay ok?"

"wwwwwwwwwwwwwwwwaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!"

lumapit naman yung kasabong ni tatay

"naku manuel, mabuti pa eh sa'yo na 'tong pusta mo! at wag ka nang babalik dito, alam mo namang ayaw namin sa taong pinapaiyak ang anak!!"

sabay abot kay tatay nung pera na itinaya nya kanina.

"ah? ah-eh hinde " tanggi ni papa

"uuuuwwwwwwaaaaaaahhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!"

"naku pare umuwi na kayo" sabi nung kumpare ni tatay, ahahahha.. yes naman..

umalis na yung ka-sabong ni papa, at tumigil narin ako sa pag-iyak

"okay na tatay,tara gorabels na tayo ^o^" sabi ko kay tatay ng nakangiti

"haaaaaaayyyyyyy..." napakamot nalang si tatay ng ulo