H12

4.9K 225 11
                                    

Wat vooraf ging:

Ik hoor iedereen om me heen, maar ik kan me niet bewegen. Waarom kan ik me niet bewegen? Ik zie alleen zwarte en het begint irritant te worden. Ik hoor dat Justin naast me zit en volgensmij is hij verdrietig. Ik wil hem zo graag troosten en het ergste is nog, ik weet dat ik het ben die hem verdrietig maakt en dat maakt mij verdrietig.

POV Justin

We hebben de vergadering verplaatst naar de ziekenhuiskamer van Anna, Julia en Anouk. Zo kunnen we bij ze zijn, maar doen we ook iets aan de rogues.

Het enige waar we op zijn gekomen is dat we meer en harder moeten trainen. We moeten eigenlijk ook met een strategie komen, maar we hebben allemaal geen ideeën en we weten eigenlijk nog te weinig over de rogues om iets effectiefs te bedenken. Ik, Max en Luuk moeten eigenlijk ook trainen, maar we zitten maar een beetje in de ziekenhuiskamer bij onze mates, we zouden ons waarschijnlijk toch niet kunnen concentreren op vechten, we zouden de hele tijd met ons hoofd bij onze mates zitten en bedenken of ze al wakker zouden zijn. Ik heb dus iemand anders de leiding over de training gegeven.

We zitten maar een beetje in stilte, dat is nu twee uur al zo. Ik haat stiltes, maar ik weet ook niks om te zeggen, dus ik houd m'n mond maar dicht.

Het is nu alweer een uur verder en het is nog steeds stil, de stilte is echt om te snijden. De dokter komt net binnen terwijl ik dat denk en zegt "ik kom even Luna Julia, Anouk en Anna checken" ik geef hem een knikje, ik weet niet goed hoe ik moet reageren. Bij Anouk en Julia checkt hij alleen even of alles nog stabiel is en bij Anna checkt hij ook nog of de wonden goed helen. Hij lijkt even te fronzen, maar gaat dat toch de kamer uit. Waarom moest hij fronzen toen hij de wonden zag, gaat het niet goed? Ik besluit maar niet te kijken, bang voor hoe het eruit zal zien, al wil ik eigenlijk wel kijken.

Zo zitten we de hele dag, we worden alleen af en toe gestoord door de dokter die Anna, Julia en Anouk komt checken. De dag lijkt heel lang te duren omdat we eigenlijk gewoon zitten te wachten tot onze mates wakker worden. Het is echt heel saai, ik denk dat ik morge weer ga trainen, ook al kan ik me niet concentreren. Hopelijk gaat de dag dan wat sneller, deze dag was echt een hel. Ik besluit om niet terug te gaan naar onze kamer en gewoon hier te slapen in de stoel of naast Anna in het ziekenhuisbed. Ik denk dat ik gewoon in het bed ga liggen.

Ik word stijf wakker, ik ben dus toch in de stoel in slaap gevallen, oeps. Ik ga zo snel mogelijk een trainen zodat ik niet meer zo stijf ben, ik geef Anna een kus op haar voorhoofd en fluister "ik ben heel even weg trainen, het duurt niet zo lang, tot zo" ik ga zo snel mogelijk naar onze kamer en pak snel mijn sportkleding. Ik wil zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengen, want ik zal haar zeker een uur niet meer zien. Ik ga naar het bos en ren daar een rondje rond heel het territorium en daarna twee in wolfvorm.

Heeeeee,

Een heel kort hoofdstuk sorry :((, ik weet niet waaraan het licht maar het schrijven gaat heel langzaam (ik vond dat ik maar gewoon moest updaten, omdat ik vond dat ik jullie dat verschuldigd ben😁). Hopelijk kan ik veel in de saaie lessen schrijven😋, morgen eerste schooldag :((. Ik heb ook niet zo veel inspiratie, dus hopelijk komt dat ook weer. De rogue aanval komt steeds dichtbij😱, komt nu bijna😱.

Zeg het altijd als je spelfouten ziet :))

Vote&Comment

XxxxxxxxxxxEva

The Muted MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu