The Muted Mate

H14

Wat vooraf ging:

Ik ga naast Anna zitten en zeg tegen haar "de rogues hebben net aangevallen, maar we hebben ze verslagen en we zijn ze gevolgd naar hun schuilplek. We gaan ze waarschijnlijk nu zelf aanvallen. Ik beloof je dat dit bijna over is" Max en Luuk komen ook binnen en dan zitten we weer met z'n drieën bij onze mates.

POV Justin

Het is nu alweer een week na de aanval en we zitten nu niet meer zo vaak in stilte, we zijn vaak aan het praten over hoe we het beste de rogues aan kunnen vallen.

We zitten nu weer even naast onze mates. Max springt opeens op en zegt "kun je nog een keer je hand bewegen?" maar hij zegt het niet tegen ons maar tegen Julia " ja goed zo schatje, kun je je mooie ogen openen?" vraagt hij aan Julia en dan opent Julia haar ogen en Max geeft haar meteen een knuffel. Nu springt ook Luuk op en zegt "babe kun je je ogen open maken?" en nu doet ook Anouk haar ogen open. Alleen Anna ligt nu nog in een coma, ik hoop dat ze ook zo wakker word, maar Anna beweegt nog niks. De dokter komt binnen om Julia en Anouk te checken, alle is goed en ze mogen zelfs al naar huis.

Ik ben nu nog alleen met Anna en de kamer. Ik wil zo graag dat ze ook wakker word en ik heb goede hoop nu ook Julia en Anouk zijn wakker geworden. De dokter komt nog een paar keer om Anna te checken en dan is de dag alweer over. Ik ga bij Anna in bed liggen en val in slaap. Als ik wakker word ligt Anna nog precies hetzelfde, helaas. Ik ga weer op m'n stoel zitten zodat we meer plek hebben. De dokter komt Anna weer checken en alles is normaal, geen verbetering een heel klein beetje verslechtering zelfs. Julia en Anouk komen s'ochtends nog even langs om te vragen hoe het met Anna gaat, ze zeiden ook nog dat ze heel bezorgt om haar waren toen Anna in een andere cel zat. Ze gingen al snel weer weg, terug naar hun mates, die hadden ze natuurlijk al heel lang niet meer gezien.

Het is nu middag en na Julia en Anouk waren geweest is er niks meer gebeurt. Ik besluit om lunch over te slaan, ik wil Anna niet alleen laten. Na ongeveer vijf minuten heeft Anna een hartstilstand. Ik begin in paniek te raken en roep er snel een dokter bij. De dokter probeert me de kamer uit te duwen, maar ik grom naar hem, ik wil bij m'n mate blijven "je moet echt de kamer uit, we kunnen niet goed werken als je de hele tijd staat te kijken en grommen" zegt de dokter. Ik ga de kamer uit, maar niet voor de dokter, voor mijn mate.

Ik wacht ongeduldig, waarom duurt het zo lang? Gaat het wel goed? Ik ben zo ongerust. Ik kan niet eens stil zitten.

Na een uur komt ze eindelijk de kamer uit, ik kijk ze verwachtingsvol aan en vraag "hoe gaat het met Anna?" "beter als de afgelopen dagen, we hebben goede hoop dat ze binnen een paar dagen wakker word" zegt een van de dokters, gelukkig, ik dacht dat het nu nog langer zou duren. Ik ga de kamer in en zie dat Anna aan nog meer apparaten ligt, maar ze ziet er op de een of andere manier toch beter uit. Ik ga weer op mijn normale plek zitten en wacht, er is niet veel dat ik kan doen. De rest van de dag gaat snel voorbij. Schijnbaar ben ik in slaap gevallen, want ik word wakker geschud en daar, op het bed zit Anna, wakker.

POV Anna

Ik word wakker op een bed en naast me zit Justin op een stoel te slapen. Waarom lig ik hier? Wat is er gebeurd? Waarom slaapt Justin op een stoel? En de belangrijkste vraag van allemaal waarom heb ik zo veel honger dat het lijkt alsof ik weken niet gegeten heb? Ik schud Justin wakker om alles te vragen, als hij wakker word en mij aankijkt kijkt hij zo vrolijk. Hij knuffelt me, ik voel me zo ongemakkelijk en besluit om alles meteen te vragen "wat is er gebeurd?" vraag ik als eerst "je lag in een coma voor meer als een week" zegt hij, oké dat verklaart zo'n beetje alles. We zitten een tijdje in stilte tot de dokter binnen komt en zegt "mooi zo, je bent wakker" ik knik en glimlach. Hij doet een aantal testjes en zegt "we willen je even hier houden voor de rest van de dag, ter observatie, maar je mag wel thuis slapen 's avonds" "oké, bedankt" zeg ik en de dokter vertrekt weer. Opeens schiet me iets te binnen "wat is er eigenlijk met Julia en Anouk gebeurd?" vraag ik "die zijn eergisteren wakker geworden uit hun coma" zegt Justin, mooi zo. Daarna zitten we weer een tijdje in stilte, tot ik moe word dus ik zeg "ik ga even slapen, ik ben een beetje moe" "oké, welterusten" zegt Justin.

POV Justin

Ik ben zo blij dat Anna weer wakker is. Terwijl ze ligt te slapen geef ik haar een kus op haar voorhoofd en fluister "slaap lekker" dan is het weer rustig. Ik ga bij Anna in bed liggen en ga ook slapen, veel slaap heb ik niet gehad, maar ik heb wel veel in bed gelegen. Ik val nu wel weer snel in slaap, dat komt denk ik omdat Anna niet meer in een coma ligt. En dat was mijn laatste gedachte.

Heeeeeeeeee,

Sorry, duurde weer lang :(. Heb eigenlijk geen reden.

Het boek is bijna af :(, misschien nog twee hoofdstukken, maar waarschijnlijk nog maar een.

Ugh ik moest vandaag vroeg op, acht uur is niet normaal vroeg voor een zaterdag :(. En nu moet ik ook nog een half uur wachten :(, dus ik dacht dan ga ik schrijven :)), dus nu is het hoofdstuk af :)).

Vote&Comment

XxxxxxxxxxxxEva