Bölümdeki tatlı atışmalarını yazarken ilerde birbirlerine yapacakları aklıma geldi de biraz ağladım😔
Aklıma bunları getirip ağlamama sebep olan şarkı da, Sezen Aksu-Biliyorsun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❤️🔥
Teyzemin gösterdiği tasarımlara bakarken aklım bugün öldürdüğümü sandığım adamdaydı.
"Sence tek omuzlu bir elbise nasıl olur?" Diye soran teyzemi kafamla reddettim. Tek omuzlu elbiseleri özel günlerimde tercih etmek istemiyordum.
"Detaylı olmasın mümkünse." Elimdeki tasarıma bakarken gözlerimi kıstım. "Böyle abartılı şeyler istemiyorum. Göğüs dekoltesi de derin olmasın. Biliyorsun zaten fazla dekolteyi ucuz buluyorum." Teyzem güldü.
"Sen çoğu şeyi ucuz buluyorsun. Yarına kadar yetişmesi çok zor olacak. Nişana şiş göz altlarımla gelmek zorundayım."
"Dedem sanki kaçıyormuşuz gibi iki gün sonra dedi." Bıkkınca hiçbir tasarım içime sinmediği için dosyayı orta sehpaya bıraktım. "Luca'da hiç itiraz etmedi."
"Dedenin hep acelesi var ama demek ki nişanlın hemen duyurmak istiyor." Gülümsediğinde gözlerim ela gözlerindeydi. "Nasıl biri?"
"Seninle yıllardır bu konuları konuşmuyorum ve şimdi de konuşacak değilim." Şarap dolu kadehi sehpadan alıp kafama diktim.
Teyzem koyu kumrala boyadığı saçlarını kalemle tutturarak bana kısa bir bakış attı. "Baksana, kabul etmeyeceğine eminim ama şansımı deneyeceğim." Salondan hışımla çıktığında arkasından bakakalmıştım. Böyle garip, deli dolu biriydi. Ablam gibi onun neşeli oyunlarıyla ve nasihatlarıyla büyüseydim nasıl biri olacağımı tahmin edemiyordum. Dedem özellikle onu benden uzak tutmuştu.
Neredeyse on dakikanın ardından geldiğinde şükredecektim. Bu kadar uzun süren ne diye düşünüyordum ki arkasından iki kişi daha içeri girdi. Bez giysi saklama torbasını bana yaklaştırdıklarında teyzem Elif, epey neşeliydi. Ayağa kalkıp torbanın fermuarını yavaşça açtığımda, teyzemin neşesine rağmen gergindim. Torbanın içinden çıkan siyah elbiseye bir kaç saniye öylece baktım. Düşük omuzlu elbisenin kolları tüldendi ve aslında elbisenin kendisinin de çoğu yeri tüldendi.
"Bu elbise, benim yıllar önce annenin nişanı için tasarladığım elbise. Eğer yarın bunu giyersen muhtemelen magazinciler bunu hatırlayacak ve annenin nişan elbisesini giydiğin için bu insanlar tarafından çok tatlı bulunacaktır." Bilerek annemin mutlu olacağını söylemiyordu çünkü annemin mutlu olacağını söyleseydi giymezdim.
"Aslında hiç fena değilmiş." Dedim elbiseyi incelerken. Evet, fena değildi ama bu elbiseyi giyecek olmamın sebebi güzel olmasından değil, Luca'ya oynadığım oyunu güçlendirmek içindi. "Giyerim bunu ama bana göre yapman lazım. Annemle bedenlerimiz aynı değildi. Biliyorsun benden daha kiloluymuş o dönem. Elbette annemin o zamanki hallerini biliyordum. Luca'ya oynadığım oyunu tüm dünyaya oynadığım için evimde bir kaç tane albüm vardı. Annem ile babamın nişanından olan fotoğraflar da vardı o albümlerde.
