Kanatsız Melek (Gerçek Ailem)

⚫Bölüm 14⚫

Büşra'dan

Gözlerimi açamıyorum ama seslerini duyabiliyorum toprak ve güney yanlarında mert efsun bir de doktor vardı sanırım bir de ağlayan bir kadın son aklıma gün boyunca yaşadıklarım geldi ve bu iki oldu iki gün üst üste bayılmam pek haru alamet değil bunu biliyorum gözlerimi açtığım an geri kapattım bu ne ışık böyle boğazımda ufak bir ağrı vardı hafifçe öksürmemle sanırım dikkatleri üzerime topladım

Peri: Büşra kızım iyi misin?

Büşra: şu ışıkları kapatır mısınız?

Peri: toprak ışıkları kapat diyor

Toprak: kapattım abicim aç hadi gözlerini

Yavaşça açtım tekrar bir iki kez kırpıştırdıktan sonra nihayet açabilmiştim gözlerimi sonra yine fısıldayarak

Büşra: su verir misiniz?

Yakınımda oldukları için sanırım hemen duydular sonra da güney odadan çıktı bir kaç dakika sonra elinde suyla beraber girdi içeri

Güney: biraz doğrulabilecek misin?

Büşra: hafifçe tutarsan doğrulabilirim

Sırtımdan güçlü bir destek vererek kaldırdı beni hafifçe suyu içirip tekrar yatırdı sonra odanın içini taradı gözlerim perişan olmuş kızlar gözleri dolmuş mert ve abi tayfası sırtına dağlar çökmüş gi duran Atıf bey be ağlamaktan kızarmış gözlerle duran peri hanım pek hayrı alamet durmuyordu üst üste bayılmamın sebebi belli oldu demek ve iyi bir şey olmadığını anladım Atıf beye dönüp

Büşra: hasta mıyım?

Atıf: ha ne

Büşra: odada cenaze matemi olduğuna göre pek iyi şeyler olmuyor doktor belli ki sizlere bir şeyler söyledi ne dedi

Atıf: şimdi sen bunları düşünme kızım biraz dinlen

Büşra: neyim var Atıf bey

Peri: Büşra güzel kızım can yarım gönül bağım biraz dinlen annem söz uyanınca anlatacağız her şeyi

Dedi saçlarımı severek ne güzel dedi öyle içimden bir sıcaklık aktı gözlerindeki sevgi özlem hüzün hepsi bir arada içime işledi bakışları anne olmak böyle bir şey miydi? Yıllardır hasret kaldığım annem böyle sevmezdi beni o çok dile getir ezdi harekete dökmezdi sevdiğini o zaman anlamazdım ama canından olmayınca sevgisinin de bir sınırı vardı demek ki ama severdi o da bilirim şimdi peri hanımın gözlerinde gördüğüm sevgi yıllardır uzak kaldığın bir insanı hemen sevebilir miydi bir insan yorgun hissediyorum kendimi sanırım dinlemeliyim onu

Büşra: benimle benim hastalığım için pazarlık yapmanız ne hoş neyse ki gerçekten yorgun hissediyorum o yüzden uyanınca öğreneceğim

Güneyden

Büşranın bayılma anı

Annem Büşrayla konuşurken uzun süre büşra'dan ses gelmeyince hepimiz telaşlanmıştık ne oldu birden bire niye cevap vermiyor toprak abimle aynı anda kalktık ayağa

Toprak ve güney : evine gidiyorum

Aynı anda aynı tepkiyi vermiştik koşa koşa çıktık evden büşrayı öğrendikten sonra ona yakın olabilmek için oturduğu muhitten bir ev bulmuş ve oraya yerleşmiştik zaman zaman onu görüyor ya da izliyorduk abimle koşarak Büşranın evine gittik o an aklımıza araba gelmemişti bile halbuki arabayla beş dakika da varırdık büyük kapıdan içeri girdik fakat korumalar bizi içeri sokmadılar onlarla kavga ederken evden çıkan büşrayla korumaların dikkati dağıldı ve abimle büşrayla koştuk ona sarıldık şükür iyiydi bir şey olmamıştı sarılırken bir anda Büşranın yere yığılmasıyla mert denen koruması büşraya atıldı ama ben ondan önce davranıp Büşrayı kucağıma aldım merte dönüp

Güney: araba hemen araba getirin ÇABUK!!

önümüze gelen arabayla birlikte ben abim mert bir arabada sesleri duyan evden çıkan i kız bir arabada hastaneye gitmeye başladık yoldayken abim sanırım babamlara haber verdi çünkü hastaneye gittiğimizde bizimkiler kapıda bizi bekliyorlardı arabadan büşrayla çıkıp acile girdim

Güney: SEDYE!!

hemşirelerin ve hasta bakıcıların yardımıyla Büşrayı acile aldılar o ara kızlar ve annem ağlamaya başlamışlardı bile kızlardan biri

Nisa: kaldıramadı işte herşey üst üste geldi önce aile olayı sonra Ecrin yoruldu ablam

Mert: Ecrin ne yaptı Nisa Büşra ablam ecrine kıyamaz ne yaptı da bu kadar gözü döndü

Efsun: Ecrin Ecrin babasıyla görüşüyormuş mert

Mert: ne görüşmesi ne demek görüşmek o şerefsiz annesini öldürürdü

Nisa: ne söyledi nasıl kandırdı bilmiyoruz ama Ecrin babasına inanmış herşeyin suçunu ablama yıkmış Ecrin bize ihanet etti eğer duymasaydık Büşra ablayı tuzağa düşürecekti

Mert: o kız tam bir aptal keşke bıraksaydı Büşra abla da o babası ona yapacağını yapsaydı

Kuzey: Kusura bakmayın araya giriyorum ben kuzey Büşranın abisiyim

Mert: birde bu vardı merhaba kuzey bey

Kuzey: Ecrin kim

Nisa: Büşra ablanın kardeşi şey yani üvey kardeşi yıllarca ablam büyüttü Bizi hepimiz kardeş gibiyiz ama düne kadar öz kardeşi olarak biliyorduk

Kuzey: anlıyorum son zamanlarda çok stres yaşadı Büşra endişe etmeyelim doktor çıkınca konuşuruz

Peri: atıf bir şey yap ne olursun kızıma bir şey olmasın yeni kavuştuk daha

Atıf: sakin ol perim doktorlar çıksın bir kuzey haklı

Yaklaşık yarım saatin Sonunda kapılar açıldı Büşra sedyede çıkarıldı hepimiz yanına koştuk annemin ve kızların ağlaması ikiye katlandı hemşire ve hasta bakıcılar Büşrayı götürürken arkadan gelen doktorla hepimiz onu dinlemeye başladık

Doktor: öncelikle geçmiş olsun maalesef ki iyi haberlerim yok hastamız geldiğinde bayılma sebebini bulamadığımız için bazı testler yapmıştık kan tomografi ve mr gibi testler bunun sonucunda hastamızın kanser olduğu teşhis edildi Büşra Hanım ilik kanseri
Bu kanser türünün maalesef ki bir safhası yok Büşra Hanımı odaya alıp daha kapsamlı testler ve devamında uygulanması gereken tedavileri uygulamaya başlayacağız hangi evrede olduğunu bilmediğimiz için tedaviye hemen başlamamız gerektiğini düşünüyorum dilerseniz detayları odamda konuşabiliriz sizi zorlu bir süreç bekliyor hepinizin Büşra Hanıma destek olması gerekiyor metanetinizi korumanızı ve sağlam durmanızı öneriyorum tekrar geçmiş olsun...

Hepimiz duyduklarımızın şokunu atlatmaya çalışıyorduk ne demek kanser nasıl yıllar sonra kavuştuğumuz kardeşimiz şimdi kanser ydi ne yapacağız nasıl davranacağız kimsenin düşünmesine bile gerek yoktu tedavi hemen başlamalıydı ya Büşra kabul etmezse tedavi olmak istemezse o zaman da zorla olmasını sağlardık ne olursa olsun Büşra kurtulmalı Allahım kardeşimize yeni kavuştuk onu bizden alma yalvarırım

Büşranın kaldığı odaya girdik ve uyanmasını beklemeye başladık ne güzel uyuyordu benim kardeşim annem ağlamaya devam ediyordu bizim gözlerimiz dolu babam yıkılmamak için zor dayanıyor mert ve kızlar ağladı ağlayacak ne yapacaktık biz nasıl dayanacaktık ya Büşra tedavileri nasıl kaldıracak düşüncelerim arasında boğuşurken bir öksürük sesi duyduk Büşra dan gelmişti başına toplandık hemen annem kulağını büşraya yaklaştırdı sonra su istiyor dedi hemen gidip su alıp geldim büşraya doğru yaklaştım ve kalkabilecek misin diye sordum destek olursan kalkarım dedi bilse ki ben ona hem destek olurum hem hayat olurum hem nefes olurum ne isterse o olurum güzel kardeşim benim yavaşça kaldırdım ve suyunu içirip yatırdım akıllı kardeşim hemen anlamıştı bir şeyler olduğunu ama annemin sözlerinden sonra kıyamadı anneme ve kabul etti yatarken de lafını sokup uyudu ya neyse kurban olundu abisi ona da laf sokmasına da o iyi olsun da biz herşeyini seve seve kabul ederdik onun bakalım uyandığında ne olacak hastalığını duyunca ne tepki verecek....