>>>>CHAPTER SIX
"Mom, why can't i just stay here at home?"
"Honey, i will not be around for 2 months. I can't just leave you here all by yourself."
"Mom. may kasama naman ako dito sa bahay, bakit kailangan ko pang tumira dun. in fact, kahit sa states nga palagi mo naman akong iniiwan dati dahil sa bussiness trip mo and yet i can still handle myself. "
"Kataliya. My decision is final. Titira ka kina Harvey."
Sa haba ng speech ko yan parin ang sagot niya =__=
"honey, i gotta go. be a good girl huh?"
i rolled my eyes. This time kita na niya.
"im always a good girl."
Ngumiti siya.
" i know. Im sure your Dad's so proud of you."
Damn! Kailangan ba talaga niyang banggitin si Papa?
"m-mag aayos na ako ng gamit ko."
"Kataliya..."
Napahinto ako. Kagat ang ibabang labi ko.
Lumapit siya at niyakap ako.Tumulo ang luha ko.
Sa tuwing nababangit kasi si papa, i always end up cryin'. Iyakin ko talaga!
" it's not your fault honey, don't be too hard on yourself."
"i miss him. Mom."
"Ssshh...i know honey..i know."
"i-im sorry..."
Yumakap na din ako sa kanya.
"Kataliya. Wala kang kasalan,what happened to your dad was an accident kaya wag mong sisihin ang sarili mo."
But why does it feels like it was my fault?
"i can't help it mom, kung hindi lang sana ako umalis nun,hindi sana siya mamamatay kung nakinig lang ako-"
"Kataliya. past is past. hindi mo na mababago ang nangyari. It's not your fault, naging parte ka lang ng pangyayaring yun at isa pa tanga lang talaga ang papa mo kaya siya naaksidente."
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis sa sinabi niya.
Pinahiran niya ang luha ko. She's such a strong woman, siya dapat ang umiiyak ngayon hindi ako.
"stop cryin' hindi niya magugustuhan yan..ayoko kong umalis na ganito ka."
"sorry mom. alam kong importante sayo ang trip na yan,sorry sa drama ko. Don't worry i will be fine."
Ngumiti na ako.
" i know you will be. Harvey's making sure of it."
"huh?"
"nothing, by the way susunduin ka ni Harvey. You better pack up now."
She smile knowingly, galing mang iba ng topic.
"nice one, mom."
"Pag kinasal na kayo ni Harvey. Magsasama din naman kayo sa isang bubong, so better practise it now."
Kinilabutan ako sa sinabi niya.seriously? Kasal?! Hindi ko pa nga naisip yan.
"mom, di ba dapat ang sinasabi niyo sa kin ngayon ay mag aral ng mabuti kaysa magpakasal? Why does it feels like parang gustong gusto muna na akong mag asawa?"
Ngumiti siya.
"I can't help it. Kinikilig ako sa inyo."
"Eww mom."
