In love with a bad boy (Nederlands) VOLTOOID

Hoofdstuk 7

"Nee, ik loop naar huis." Zeg ik. Harry pakt mijn hand vast. "Kom gewoon mee." Ik ruk me los. "Laat me gewoon met rust." Zeg ik en ik loop verder. Harry gaat me achterna. "Ben je serieus zo zielig?" Zeurt hij. Ik draai me om. "Ik zielig? Jij speelt met mijn gevoelens!" Harry kijkt me aan met een grijns. "Je hebt dus gevoelens voor me." Ik voel dat ik rood word maar stap stevig door. Harry gaat me gelukkig niet meer achterna. Wat heb ik me voor schut gezet...
Als ik thuis kom staat mijn moeder me kwaad aan te kijken. "Moest je nou serieus bij die hippie zijn?!" Sist ze. "Ja, maar nu niet meer." Zeg ik en ik stamp naar boven. Ik pak mijn mobiel en bekijk mijn berichtjes. Harry: Hey, ik meende dat niet van vanochtend, ik heb gewoon een ochtendhumeur.

Ik: Stop gewoon met liegen.

Harry: Ik ben verliefd op je. Geloof het of niet. Maar daarom laat ik je niet met rust.

Mijn ogen worden groot. DE bad boy van de school is verliefd op mij.

Ik: Ik moet gaan. Doei

Harry: Ik weet dat je liegt, zeg gewoon dat je mij ook leuk vind.

Ik wil er niet meer over praten en sluit mijn mobiel af. Waarom is Harry toch zo ingewikkeld?

De volgende dag is het zondag, en door getik op het raam word ik wakker. Ik loop naar het raam en zie Harry staan. "Harry, ga alsjeblieft weg." Zeg ik. "Eerst wil ik je horen zeggen dat je mij ook leuk vind." Ik rol met mijn ogen. "Dat ga ik niet zeggen." Harry gooit nog een steentje. "Goed! Ik vind jou ook leuk." En ik doe snel het raam dicht en ga op mijn bed zitten. Zijn Harry en ik nu een koppel? Nee toch? Nee. We hebben geen verkering. En als ik verkering met hem had zou mijn moeder flippen. Ik wil naar beneden lopen maar zie mijn moeder. "Je vind hem leuk hè?" Zegt ze. Ik knik langzaam. Ze komt naast me zitten en geeft me een knuffel. "Als het jou keus is, dan sta ik daar achter." Zegt ze. Dit had ik nooit van mijn moeder verwacht. Ik ren naar beneden en zie Harry staan. Ik ren op hem af en kus hem. Ja, in mijn pyjama. Als we klaar zijn zie ik mijn moeder glimlachend naar ons kijken. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel en fluister in haar oor: "Dankje." Ze laat me los en knikt.

Sorry voor het korte hoofdstuk :(