Chapter 27
sa oras na makadating kami ng bahay ni Leon pinatigil ko kagad sya tapos bumaba ako kagad.
walang humpay parin yung mga luha ko.
tas naramdaman ko na lang na hinawakan na naman ako ni Leon sa balikat tas pinaharap nya ako sa kanya.
"hoy maid, wag ka ng umiyak" aniya
"sinusubukan ko naman eh"
"asus hindi ako yung asawa nyang teacher brian mo ha. pero hayaan mo muna syang magpaliwanag"
napataas ako ng kilay sa kanya, "mas kinakampihan mo sya? mukha namang hindi na nya kailangang magpaliwanag. kitang-kita ko naman eh"
"hindi ko sya kinakampihan, lalake ako. sa bawat galaw namin na ginagawa, may paliwanag at may rason"
"tsk ewan ko. gusto kong umiyak" pout ko.
"walang masamang umiyak, basta hayaan mo syang magpaliwanag"
nakayuko na lang ako. tas pin-at nya yung ulo ko na parang tuta.
"umayos ka na. wag ka ng umiyak"
