ATTENTION: this is kinda lame, better skipped it.
but if you dare, you'll miss everything! XD
****
one week has passed. araw-araw, parehong routine. Gising, kain, gawa ng pwedeng maggawa hanggang hapon, tulog.
dyan lang umiikot ang mundo ko.
but afer the day i left Brian, he starts to bug me.
Yung tipong araw-araw, imbes na kalimutan mo siya ay siya a ang gumagawa ng paraan para isipin ko siya buong araw na hindi naman dapat.
"magandang umaga sofie, anak" bati sa akin ni manang pagkababa ok palang ng kwarto.
nagpupunas pa ko ng mata, pagkadilat ko, "good-" napatigil ako sa tumambad sa akin.
Libo-libong bulaklak; white and red roses sa sala. Nandoon naman si manang na habang bitbit ang isang bouquet na may kombinasyon ng white and red roses.
"sofie, para sayo oh" inabot sa akin ni manang yung bouquet na may matamis at abot tengang ngiti sa mga labi.
napakunot ako. tinanggap ko yun at hinanap yung card:
sofie,
i hope you'll love the flowers. goodmorning :)
love,
Brian.
Nagkasalubong ang kilay ko at nilukot ang card.
