Angels

Dood van een geliefde met hart van goud.

Ff weer een stukje.

--------------------------------------------

*recap

"Angel. Ik moet je wat vertellen." zegt d'r moeder als we op de bank zitten. "Nu Gabriël hier is, is 't tijd om te vertellen wat je werkelijk bent. Je ben...." Ze kan haar zin niet afmaken omdat ze wordt onderbroken door Angel. "W..w..wat?! Ik ben dus geen mens?" vraagt Angel. "Nee, Angel. Je bent een..." BAM!*

*Angel*

Ik wordt wakker met een kreun en een kloppende hoofdpijn. Ik kijk om me heen. Het hele huis lag in puin, muren waren ingestort, de tafel lag in twee stukken met daarop een lichaam. Ik sta op en loop naar lichaam toe. Daar ligt m'n moeder levenloos op de kapotte keukentafel. Als ik haar daar zo zie liggen, dood op die keukentafel, stort m'n wereld in. Ik hoor een kreun achter me en draai me om. Gabriël loopt naar me toe, ziet m'n moeder liggen op die mooie eikenhoutentafel uit achtienhonderd-zoveel, slaat hij zijn armen om me heen en knuffelt me stevig. " 'T komt goed lieve Angel," fluistert hij in mijn oor. "Alles komt goed m'n meisje. Geloof me maar. Ik beloof 't je en ik ben een man van mijn woord." Deze en meer lieve woorden fleuren me ietsjes op. Ik kijk hem aan en glimlach door mijn tranen heen. We kijken elkaar lang aan en dan... drukt hij zijn lippen stevig op de mijne. Ik kus hem terug en mijn wereld staat even helemaal stil. Dan gaan zijn lippen iets van elkaar en likt hij zachtjes over mijn lippen. Mijn lippen gaan ook van elkaar en onze tongen spelen een verleidelijk spel. Ik denk even aan m'n moeder en draai me verlegen van hem af zonder de zoen fatsoenlijk af te ronden. Ik loop van hem weg terug naar m'n moeder. "We moeten hier weg Gabriël. Ik moet even iets pakken en dan gaan we." zeg ik verlegen naar m'n moeder kijkend. "Ok, ik wacht wel liefje." zegt Gabriël, dat laatste bijna fluisterend. Ik kon 't bijna niet horen.

*Gabriël*

Angel loopt een trap op en ik hoor boven wat gestomel. Ik kijk rond in de kamer en zie dat de muren ingestort zijn, de tafels, stoelen en kasten kapot, gebroken of versplinterd zijn.

In een hoekje zie ik iets glinsteren, ik loop ernaar toe en pak 't op. Het is een klein eiken houten doosje met goude hoeken. Het slotje is een knipje met een smaragd op de knip. Ik maak het voorzichtig open en er ligt een mooie goude ketting in met gouden hangertje in de vorm van een hartje. Ik maak het hartje voorzichtig open en er zitten twee fotootjes in van mij en Angel in. Angel heeft een aureool van goud boven haar hoofd en ze glimlacht lief. Haar haar is blond en lang, tot over haar schouders. Nu is haar haar kort en donker. Haar blauwe ogen glinsteren je tegemoet. Ik heb ook een aureool en blond haar en blauwe ogen. Mijn haar is nu kort en blond en ik heb groene ogen. Vreemd... Ik klik het hartje weer dicht, stop 't terug in het doosje en klik het doosje dicht. Net op tijd, want Angel komt terug met een grote eiken houten sigarendoos. "Kom," zegt ze met haar mooie zangerige stem. "We gaan." Ze kijkt nog even naar haar moeder, glimlacht even, en loopt de deur uit. Ik volg haar en buiten lopen we naar het bos.

--------------------------------------------

tataa!!