Our Story,her story,his story

Chapter 5

Chapter 5

-----------> look...what they look when...? just read and wait...

Allen’s POV

Bumalik nalang ako sa room. I don’t effin care who that woman is.

Ejahy’s POV

“Kamusta na kapatid?” tanong sa akin ni Kapatid. Ako nga pala si ejhay ang mami ko ay si mitch at pareho kami ni Pauline ng mami kaya magkapatid kame. Pero ang totoo nyan yun lang talaga tawagan naming dahil yun din ang turingan namin.

“I’m fine, kaja” Pag-aaya k okay kapatid. Pinangako kong ililibre ko syang lunch ngayon. Wala lang ganun lang talaga kami minsan naman ako nililibre nya.

Makalipas ang ilang minuto tapos na kaming kumain at nag-uuap nalang kame.

“Kapatid may gusto akong pakilala sayo.” Gusto ko sana silang dalawa ni allen. Mukang maganda ang tandem nila.

“Huh? Sino” nagtatakang tanong sa akn ni kapatid.

“Ka-roomate ko”

“Bakit?” to talaga kahit kalian slow.

After 5 minutes di muna ako nagsalita. Para makapagloading si Kapatid.

“Oh ano tapos na bang mag-loading?”

“PAK” Sadista talaga tong isip bata nato. Pero kahit ganun mahal ko yan kapatid ko yan aeh.

“Aray naman. Kapatid talaga napaka sadista mo.”  Gumalaw ulit ang kamay nya para batukan ulit ako pero inunahan ko na. “ Joke lang kapatid. Ano ipapakilala kita?”

“Shiruh” pagtanggi nya na parang bata. Isip bata talaga tong si kapatid kahit kalian.

“Chebal. Para lang sa akin. NBSB ka po kasi” Sya na nga tutulungan ayaw pa.

“Arraso. Just yaksok(Promise) me that you will give me Goya” kahit kalian talaga muka tong pagkain.

“Arraso. Yaksok”

“Kapatid I don’t like the chocolate flavor okay?”

“ Kure arraso”(ok fine)

Danna’s POV

Hay! Sa wakas tapos na ang Klase ko for today wala kasi yung iba kong teacher kaya Masaya! Pumunta ako sa old kakain na ako ng lunch may klase pa kasi sila berg at jaisel eh magka-block sila si Pauline-shi naman may kasabay daw. Kaya mag-isa ako ngayong kakain kila i-pai. Umorder na ako tapos wala pala akong uupuan lahat puno kaya lang bigla nalang may umagaw nang dala ko.

(SUNGIT MODE ON)

“Ya! Are you nuts? That’s mine! Give me back my food!” sigaw ko dun sa lalaking kumuha ng pagkain ko.

“Hello Danna right?” Teka si kuya….? Ah Francis!

“Yes. Why?” May pagka-masungit kase ako. Nagtataka nga ako kung bakit ko nasabing hindi naman lahat ng lalaki ganun sa sinasabi ni berg. Sa second or first chapter yun but, I didn’t mean him.

“Do you still remember me?”  Ofcoures i still…

“Maybe? I don’t know?” syempre masungit nga ko diba?

“Ah I see”à v__v lumungkot yung muka nya na parang pahiwatig na na-dissapoint sya.

“Why are you holding my food anyway” Bakit nga ba nya biglang kukunin na lang yung pagkain ko?

“Because theres no place for you here. Look all tables are occupied” Yeah he’s right so what’s the point? Then may tinuro sya sa aking table walang nakaupo duon pero may nakalagay na na foods.