My best friend

Part 2.

-Λοιπόν ήθελα απλά να σε ρωτήσω άμα ήθελες να κάτσουμε και στο επόμενο μάθημα μαζί.

Νευω καταφατικά και αρχίζω να κοκκινίζω.Μα γιατί να μου το ζήτησε αυτό,δεν με ξέρει και δεν ξέρω καν το όνομα του.Γιατί δέχτηκα;Αχ,ας υποθέσουμε πως στο επόμενο μάθημα θα τον ρωτήσω.Περπατάω σε έναν τεράστιο διάδρομο,γύρω έχει πολλά ντουλάπια και μπροστά από τα ντουλάπια πολλοί φοιτητές που μιλάνε και με κοιτάνε.Μα γιατί με κοιτάνε.Δεν με νοιάζει.Δεν θα τους δώσω σημασία.Είμαι η πρώτη μου μέρα και δεν θα ήθελα να μου χαλάσει για μικρό πράγματα.Όταν φτάνω στην αίθουσα,κοιτάω απο έξω για να βεβαιωθώ ο,τι είναι η σωστή και μετά ανοίγω την πόρτα για να μπω μέσα.Τα συνηθισμένα,κάθομαι πρώτο θρανίο και αφήνω την τσάντα μου στην δίπλα θέση για να μην κάτσει κανείς.Μόλις ανοίγω το κινητό μου να ελέγξω άμα με πήρε καθόλου ο niall...

Μόλις ανοίγω το κινητό μου να ελέγξω άμα με πήρε καθόλου ο niall..κάποιος μου έπιασε τον ώμο.Πετάχτηκα από την καρέκλα.Τρόμαξα τόσο πολύ.

-Ωχ συγγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω,απλά ήθελα.

-Άσε μην το πεις,καταλαβα,δεν πειράζει.

Του είπα και πήρα την τσάντα μου από την διπλανή καρέκλα.Ήταν το αγόρι που καθόταν μαζί μου στην προηγούμενη αίθουσα.Μπορώ να πω πως άμα τον ήξερα θα τον χαστούκιζα που με τρόμαξε τόσο.

-Μα τι αγενής που είμαι,δεν σε ρώτησα πως σε λένε.

-Σωστά.Elle Horan εσένα;

-Πολύ ωραίο όνομα.Εμένα zayn malik.

-Χάρηκα.

-Και εγώ πραγματικά πολύ.Λοιπόν πως σου φαίνεται το Πανεπιστήμιο;

-Μέχρι στιγμής όλα καλά εσένα;

-Oh,σκατά.

-Ορίστε;

-Αχ τίποτα απλά σου πήρα καφέ και χύθηκε μέσα στην τσάντα.

-Αμ,εμ.(δεν ξέρω τι να πω)ευχαριστώ,πολύ ευγενικό εκ μέρους σου.

Μα πόσο γλυκό παίζει να είναι αυτό.Μου πήρε καφέ,νταξει κάνω λίγο σαν χαζή αλλά είναι πρώτη φορά που μου κάνει κάτι τέτοιο αγόρι.Έχω μερικά χαρτομάντιλα μέσα στην τσάντα,μήπως να του τα δώσω;θα τον βοηθήσουν.Ανοίγω την τσάντα και βγάζω τα χαρτομάντιλα..

-Ορίστε,πάρε να σκουπίσει λίγο την τσάντα σου.

-Σε ευχαριστώ,μου λέει και μου ρίχνει ένα χαμόγελο.

-Δεν κάνει τίποτα.

Ήταν τόσο γλυκό όλο αυτό.Τέλος πάντων,τα υπόλοιπα μαθήματα πέρασαν γρήγορα και λίγο βαρετά.Τίποτα το σημαντικό εκτός το ό,τι μιλούσαμε συνέχεια με τον zayn.Για την οικογένεια μας,για το σπίτι μας και για διάφορα τέτοια χαζά.Μου φάνηκε λες και τον ξέρω χρόνια,λες και ήμασταν πάντα κολλητοί.Μόλις σχολιασαμε με συνόδευσε μέχρι το αμάξι μου.Άνοιξα την πόρτα για να μπω μέσα και μετά θυμήθηκα οτι έπρεπε να τον ευχαριστήσω για την υπέροχη,σχεδόν,μέρα.