هدى : عارفين ان بداية قصتنا غير احداثها
مريم : مش فاهماكى؟ !
منار :انتى فاكرانا اينشتاين
مى : انتى قصدك ايه
حنان : ليه
هدى : انا افهمكوا اولا انا و مريم اللى حبتها من اول لحظه شوفتها فيها و كانت كل صحابى و اختى و بعد كده حصلت بنا مشاكل كتير و بعد كده رجعنا احسن من الاول و مى اللى كنت شايفاه سخيفه و بعد كده وصلت لدرجه اتى كنت انانيه و كنت عايزاها تبقى صحبتى انا بس و منار اللى مت يوم ماعرفتها وانا مش طايقاها و ادينى اهوه مبسوطه معاها و بحبها و كاننا مكناش بنكره بعض و نيره اللى كنت بحبها اوى و طلعت ما تستاهلش و عطيتها قيمه اكبر من قيمتها و حنان اللى طلعت طيبه و متسامحه بدرجه كبيره كل ده معناه ان البدايه مش زى النهايه ولا تتشابه الاحداث الداخليه
حنان :انا كده فهمت
منار : تصدقى كنت حعيط
مى : انتى قلبى
مريم : فعلا عندك حق
#و فضلوا صحاب جامدين لحد ما بدات مريم و منار وحنان يتخانقوا لكن هدى ومى فضلوا معاهم و حاولوا يجمعوهم و كلهم و قفوا قصاد اللى يحاول يفرقهم لما اتجمعوا تانى و اللى يقل ادبه على واحده فيهم الباقى يكلوه كانهم بيدافعوا عن نفسهم
هدى : بكره اول يوم لينا فى الجامعه طبعا كلكم سبتونى و دخلتوا علمى علوم و انا لوحدى يعنى كلكم فى طب وانا هندسه
مى : ماهو الرياضة ديه صعبه الصراحه
مريم : اه اوى
منار :فكك احنا كده كده مع بعض فى النادى و الخروجات
حنان :ايوه
هدى : انتوا صح مريم بكره هعدى عليكى و اوديكى بابا جابلى العربيه النهارده
مريم : مبروك يا قلبى
مى : مبروك بس وانا
هدى : ياريتك و قفتى عند النص الاولانى من الجمله
الباقى :مبروووووووووك يا حبيبتى
و قضوا سنين الكليه مبسوطين و سوا وعلى رغم بعد المسافات بينهم و بين هدى الا انها دايما كانت جزء من حوارتهم
هدى : تعرفوا فيه جمله قريتها فى زمان و هى "لاتحكم على الكتاب من عنوانه"
مى : يعنى ايه؟!
منار : انتى بتتكلمى انهى لغه بالظبط
و قبل ما الباقى يحفلوا هدى ردت
هدى : افهمكوا الموضوع ان انا كنت متعوده اللى احكم عليه عمر ما حكمى بيخيب ابدا مهما حصل اما منار و حنان و نيره فهما اللى اكدولى ان مش لازم يكون الانسان كويس من بره علشان يكون كويس من جوا ولا انه تصرفاته اللى بره هى اللى بتحكم على شخصيته نيره خدعتنى و ضحكت عليا بطريقتها فى انها تعمل طيبه و مسكينه اما منار فاتخدعت لانى مشفتش القلب لا انا شفت عيوبها و خلاص فعلشان كده مش كل عنوان بيمثل سوء او حسن الكتاب فهمتوا
البنات :اه فهمنا
هدى : هو ده معنى كلامى ان مش لازم اكون دايما صح صحيح فيه كتير كان حكمى فيهم صح بس مش شرط لان مش معنى ان القصه ابتدت بشكل يبقى هتخلص بنفسه و هتستمر كده لا طبعا اكيد هتتغير من بدايتها لنصها لاخرها وادينا اهوه سوا خرجت نيره من حياتى و فضلت منار فيها حبيتها و الغريب انى مهما حصل مقدرتش ابعد عن مى كانى بقولها انتى هتفضلى دايما معايا و محدش هيقدر يفرقنا صح؟!
مى : صح انا بحب مبسوطه ان احنا لسه صحاب لحد دلوقتى
منار : هدى على الرغم من انى مكنتش بطيقك بس انتى من اجدع و اجمل الصحاب اللى عرفتهم
حنان : و على فكره يا هدى الطيبه مش عيب ده ميزه بس لازم تكون للى يستحقها و انتى طيبه و جميله اوى من جوا
هدى : و انتوا احسن حاجه حصلتلى فى حياتى و ارجوكم اياكم تعملوا زيي و تحكموا على اى شخص من خلاص طريقته لان احيانا طريقته بتكون غطا بيغطى بيه كل مزاياه مش كل الناس زى بعض و فى الاخر هى ديه قصتى معاكم ايها المجانين اعشقكم من كل قلبى
أنت تقرأ
لا تحكم على الكتاب من عنوانه
Randomهذه القصه عباره عن شخصيه اعتادت تحكم على الاشخاص بلا ان تخطأ فى الحكم الى ان قابلت من جعلها تفهم ان الحكم صائب ولكن هناك اشخاص لا يمكن الحكم عليهم بسهوله او من تصرفاتهم او من اى شئ غير معرفتهم و التعامل معهم الاشخاص :هدى 15 سنه مى 15 سنه منار 15س...
