KALIBUGAN VOL. 0.1

Ang Malibog na Zombie 2

Para akong mapapaso dahil sa init ng araw. Tumatama ito sa bawat parti ng aking katawan. Binuka ko ang aking mga mata. Ramdam ko ang lamig ng sahig. Nakatulog ba ako? Nakakatulog pala ang zombie?

Bumangon ako nang paupo. Wala akong suot na pang-ibaba gayundin ang aking pang-itaas. Kaya pala halos malusaw ang balat ko dahil sa nakahubo't-hubad pala ako.

Lumingon ako sa kanan, nakita ko ang babaeng zombie na hindi na gumagalaw. Totoo pala ang nangyari kanina, akala ko ay guni-guni lang ang lahat.

Ibig sabihin ba nito, tao na ulit ako?

Ginalaw ko ang aking mga kamay, nararamdaman ko na ito. Dahil sa galak, napatayo ako at nagpalinga-linga. Walang mga zombies maliban sa babaeng zombie na naputukan ko kanina. Ikaw ba naman makapagpalabas ulit, mauubod talaga tamud mo — at nakailang palabas ako sa kanya, busog na busog siguro pipi niya. Pero parang panaginip lang ata iyon.

Nasaan kaya sila? Lumapit ako sa babaeng zombie. Napatitig ako sa puwetan nito at ang suot na maiksing palda ay gutay-gutay na maliban sa suot na panty na may butas lang sa bandang ari nito. Sumilip pa ang labi ng pipi niya. Muli akong tinigasan.

Ewan ko ba, pero parang gusto ko ulit siyang kantutin dahil pagkakataon ko na 'to, ako na ang may kontrol sa sarili ko!

Unti-unti nang nabuhay ang titi ko. Mas tumataba at humahaba. Nang akmang ipapasok ko na sana ang titi ko sa pipi niya, ay may umagos mula sa loob.

Sandali, mga tamud? Ibig bang sabihin nito, totoo ang kantutan namin kanina? Ilang oras ba akong nakatulog?

"May tao ba? Tulong!", napaatras ako sa narinig. Zombie, nagsasalita?

"May tao ba? Tulungan mo ako!", pagmamakaawa niya.

Paano kong tutulungan ko siya? Hindi ko na siya makantot?

Bahala na!

"Sandali, itatabi ko muna ang sasakyan", at pati ako nagulat. Nakapagsasalita na din ako? Napahawak tuloy ako sa bibig ko.

"Salamat sa Diyos! Akala ko wala ng tutulong sa'kin!", mangiyak-ngiyak nitong sabi.

Nang matapos ko siyang tulungan, napasigaw siya, dahil nga nakahubo't-hubat ako.

"Lumayo ka sa'kin!" sigaw niya at tumakbo na siya. Sana hindi ko nalang siya tinulungan! Wala man lang thank you?

Naghanap ako ng clothing store. Baka akalain ng makakakita sa'kin, manyak akong tao. Teka, tao na ba talaga ako?

Mga ilang minuto na akong naglalakad, pero wala pa rin akong makitang store, puro sira - sira na ang mga building sa lugar na'to. Nagkalat pa ang mga basura, mga tirang parti ng mga gusali na nagkalat sa daan, at mga nakahintong saksakyan.

Natakot ako nang may isang zombie na paparating sa'king kinaroroonan. Aatras na sana ako kaso may iilang zombie rin sa likuran ko. Anong gagawin ko?

Dahil sa nacorner na ako, pinulot ko ang baseball bat para may panlaban ako sa mga zombies na paparating. Mga ilang hakbang nalang, malapit na sila.

Nang akmang papaluin ko na sana sila, ay dinaanan lang nila ako. Sandali? Zombie pa rin ba ako? Bakit hindi nila ako pinansin?

Sumakit bigla ang ulo ko. Litong-lito na sa mga nangyayari. Zombie pa rin pala ako!

Kinuha ko ang Isang manipis na kulay gray na jogging pants na nakalatag sa sahig. Sobrang makalat sa loob ng mall, may buhay pa na mga apoy sa na nagkalat rin sa loob ng paligid ng mall. Wala akong mahanap na maayos na maisusuot kaya ito nalang. Medyo mausok sa loob bunga ng mga apoy na kumakain sa paligid. Medyo madilim pa kaya lalabas nalang ako, okay na 'to, matakpan lang ang manoy ko.