2.Bölüm:Yeni Çocuk

3.3K 32 5
                                    

" Ben geç kalıyorum annecim hadi görüşürüz." " Görüşürüz kızım." Evet kahvaltıda yine annem ve ben vardık. Babam herzaman ki gibi işteydi. Evden çıktığımda damla duvara yaslanmış beni bekliyodu." Nerede kaldın kızım ya! Bekleye bekleye ağaç oldum burada!" Hafif bir tebessüm ettim." Üzgünüm ,neyse hadi geç kalıcaz" Bunu duymasıyla saate baktı. Önden koşmaya başladı. Ben naptığına bakarken." Koş Kumsal koş dersin başlamasına iki dakika kalmış" bunu duymamla koşmam bir oldu.O sırada Damla homurdanıyordu." Niye bukadar geç kaldığı anlamıyorum!"
Okula varmamız beş dakika sürmüştü.Geç kalmıştık işte.Damlayla biz birbirimize bakıp başımızı salladık ve 11-C sınıfına girdik. Neyseki içerde öğretmen yoktu. Damla'yla nefesimizi verdik. Yine her zaman ki cam kenarındaki köşeme geçtim. Damla da yanıma geçti. Bizden saniyeler sonra hoca derse girdi ve anlatmaya başladı. Ben de başımı sıraya yasladım.
Biri benim ismimi söylüyordu "Kumsal" gözümü yavaşca açtım. Karşımda gözlüklü, kısa,göbekli matematik hocası bana bakıyordu. "E-efendim""Tahtada ki soruyu yapmanı istiyorum""T-tamam"Ayağa kalkıp tahtaya doğru yürüdüm . Soruya baktım neyse ki bildiğim soruydu.Ben yaparken sınıfa bir çocuk girdi. Kimseye bir şey söylemeden benim arkamdaki boş sıraya girdi.Herkes şaşkınca çocuğa bakıyordu(buna bende dahil).Öğretmen bir şey demeden önüne döndü o sırada bende tahtadaki işimi bitirmiş ve yerime geçmiştim. Çocukla bir ara göz göze geldik ama hemen gözlerimi kaçırdım.Öndeki Mine ''Hocam arkadaşı tanıştırmayacak mısınız?''dedi. Hocada garip bir şey vardı.

 ''İsmi Uras.Bu kadar başka soru sormayın ve dersle ilgilenin.''diyerek susturdu hoca.

 Bende arkamı dönüp Uras'a baktıp.Sıraya başını yaslamış yatıyordu.

Benimle yanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin