{Pov Myrthe}
Trriiiiiinngg* daar gaat de schoolbel. 'Pff eindelijk pauze,' zegt Karlijn. 'Ja enhoe.' Ik pak mijn telefoon en kijk op insta. 'OMGG KARLIJN!!' Roep ik ineens. Karlijn schrikt en roept: 'WAT?' 'Owen heeft een vriendin!' 'Daan een vriendin, Owen een vriendin, strax zijn er geen voor ons meer over,' zegt ze. Ik lach, 'Nils is wel single.' 'Haha, NOG wel lacht ze.' Ze weet dat Nils mijn fave is. 'Hee kijk,' zeg ik. 'Sophie is vandaag in Breda, je weet wel die Mainiac. Ze wilt ons meeten.' 'Jaa leuk! Zeg maar dat we afspreken bij de stad, bij die leuke winkel.' Ik lach, 'De mac zeker?' 'Hoe weet je dat?' Vraagt ze verbaasd. 'Ik ken jou langer dan vandaag Karlijn Zwierink.' Dan liggen we allebei in een deuk. Die middag staan we om half 4 bij de Mac te wachten. Ineens horen we: 'Myrthe!! Karlijn!!' We draaien ons om en daar komt Sophie aan fietsen. 'Heeee!!' Roepen we en rennen naar haar toe. Na allemaal knuffels geven en selfies maken van: eindelijk gemeet enzo lopen we door de stad. We hebben het heel gezellig als we ineens mijn nichtje Anniek tegenkomen. We zijn een beetje aan het praten als ze ineens door haar benen zakt en bewusteloos op de grond ligr. We raken in paniek en al snel staat er een groepje mensen om ons heen. Ik blijf roepen: ANNIEK, ANNIEK, WORDT WAKKER!! Sophie pakt haar telefoon en belt 112. 'Ja hallo, we hebben een ambulance nodig in Breda Centrum, tegenover de Coolcat, onze vriendin is door haar benen gezakt en bewusteloos geraakt.' Ze maakt t gesprek af en zegt: 'De ambulance komt er zo snel mogelijk aan.' 10 minuten later zie ik hoe mijn nicht op een brancard wordt afgevoerd naar het ziekenhuis.
