{Pov Myrthe}
'Wat gaan ze met haar doen?!' Roep ik iets te hard. 'Rustig maar, ze gaan nu bloed prikken,' zegt mijn tante terwijl ze een hand op mijn schouder legt. 'Myrthe misschien moeten wij maar gaan, het is zo een beetje druk en ik snap het als je ons er even niet bij wilt hebben,' zegt Karlijn. 'Nee nee, je mag best blijven hoor. Ik denk dat ik wel wat steun kan gebruiken, maar als jullie weg willen is dat ook goed.' Sophie kijkt op haar telefoon. 'Ik moet zo weg. We gaan zo eten en we moeten vanavond de trein terug hebben.' We nemen afscheid van elkaar. Ik en Karlijn geven haar een knuffel en we beloven contact te houden. 5 minuten nadat Sophie weg is komen ze weer terug met Anniek. Ze ziet er heel vermoeid uit. 'Moeten we weg gaan?' Vraag ik. 'Alsjeblieft. Ik ben super moe en ik wil even alleen zijn.' 'Okee, snap ik. Ik ga naar huis oke? Ik kom morgen weer als je de uitslag krijgt.' 'Bedankt, tot morgen.' Daarna lopen ik en Karlijn naar mijn huis. Ik vraag of ze nog een film wilt kijken bij mij. Ze vindt het goed. Als we binnen zijn roep ik: 'WE ZIJN THUIS.' Dan komt mijn moeder aanlopen. 'Hee meiden, was t leuk?' 'Anniek ligt in het ziekenhuis,' zeg ik gelijk. 'We kamen haar tegen in de stad en ineens zakte ze door haar benen.' 'Oh meisje, wat erg. Waarom heb je dat niet even gezegd?' 'Door alle drukte vergeten denk. Maar ik en Karlijn gaan nog even een film kijken.' 'Is goed, veel plezier.' 'Dankje.' 'Welke film wil je kijken?' Ik zie Karlijn lachen. 'Wacht ik weet het al. Harry Potter zeker?' 'JAAA,' roept ze.
