Jane zit aan een tafeltje en keek sip naar buiten. "Waarom kijk je zo sip lieverd?"; vraagt mijn moeder. "Waarom? Omdat we weer moesten vluchten ik moest weer een heel leven achter me laten en daarbij haat ik het dat jullie vampiers zijn ik wil niet gebeten worden op mijn volgende verjaardag want weet je nog dat ik op mijn 17e mag beslissen of ik vampier wil zijn of niet?"; zei ik boos. "Ja dat weet ik maar kijk eens naar de positieve kant."; andwoordde ze. "Welke 'positieve kant' dan?" "Nou...je krijgt weer nieuwe vrienden en misschien ook wel een vriendje? Hèè??"; zei ze grijnzend. "Haha ja das waar. Alleen... ik ben heel onhandig en ik denk niet dat jongens dat leuk vinden dus volgens mij heb geen kans."; zei ik treurig. "Nou nou, niet zo doen. Ik bedoel je bent heel mooi en slim en als je een beetje uitkijkt dan gaat dat onhandigheid vanzelf wel weg hoor, geloof me maar."; zei m'n moeder geruststellend. "Bedankt mam."; zei ik vriendelijk. Een paar dagen later ging ik naar mijn nieuwe school. Eerst een gesprek met de directeur: mr. Conley. "Hartelijk welkom Jane op de Pensels High School, ik hoop dat je het hier leuk gaat vinden en snel vrienden word met andere kinderen."; zei hij. Het gesprek duurde ongeveer een half uur/ drie kwartier. Mijn ouders gingen weer naar huis en ik kreeg een rondleiding van de directeur. Toen we naar mijn klas gingen, was het eerste dat ik zag was een hele knappe jongen. Ik voelde meteen de vlinders in mijn buik en merkte dat ik begon te blozen. "Hallo juf dit is de nieuwe student."; zei mr. Conley. "Oh ja, welkom mijn naam is mevrouw Janssen. En jij bent?" Ik hoorde niks, ik dacht nergens aan, maar ik bleef een eeuwigheid naar hem staren. "Uhhm... hallo? Hoor je me?"; Vroeg mevrouw Janssen. De directeur keek even naam me en schutte me ineens wakker. "Ja oke dus hoe heet je?"; vroeg mevrouw Janssen weer. "Oh sorry mevrouw mijn naam is Jane, Jane Parker. "Hallo Jane en welkom. Dit is je nieuwe klas ik zal ze even aan je voorstellen. In de eeste rij zitten: Sanne en Isa, in de tweede rij zitten: Alex, Lucas en Rob, en in de derde rij zitten: Bob, Henk en Lisa. Kinderen dit is Jane."; zei mevrouw Janssen vrolijk. "Hallo Jane!"; zeiden de kinderen in koor. "Hallo"; zei ik verlegen. "Jij mag dan naast Isa zitten. Maar ik denk dat mr. Conley de rondleiding nog verder moet gaan geven."; vroeg ze. "Oh, ja das waar. Kom je mee Jane?" Ik liep naar hem toe. Net toen ik de deur uit ging stond ik perongeluk de voet van mr. Conley. "Aauuuww!!!!"; gilde hij. "O nee, het spijt me meneer ik ben nogal onhandig. Gaat het wel?"; vroeg ik met een geschrokken gezicht. "Ja hoor. Geeft niks, kan gebeuren."; zei hij. Ik liep met een gebogen gezicht uit de klas. Nadat ik een rondleiding kreeg van de hele school was er pauze. Ik ging alleen aan een tafeltje zitten eten, totdat Isa en Sanne naar me toe kwamen, en bij me zaten. "Hallo!"; zei Sanne. "Hoi"; zei ik verlegen terug. "Wat doe je hier zo alleen?"; vroeg Isa. Ik haalde mijn schouders op. "Als je wilt kan je bij ons en een paar andere vrienden bij zitten."; voegde ze eraan toe. "Uhmm..." Ik keek even wie er allemaal aan die andere tafel zaten en zag dat Lucas erbij zat. "Nee bedankt, ik zit wel goed hier."; zei ik. "Nou dan blijven 'WIJ' wel bij jou zitten."; zei Sanne. "Oh nee hoor dat hoeft niet."; zei ik. "Tuurlijk wel. Dit is ook niet leuk, zo alleen."; zei Isa. "Nou, bedankt."; zei ik vriendelijk. "Geen probleem"; zeiden ze. "En? Wat vind je van dit school?"; vroeg Isa. "Heel leuk en gezellig"; zei ik. "Fijn. Gelukkig"; zei Isa. De pauze was voorbij. "Zullen we samen naar de klas lopen?"; vroeg Sanne. "Ja, gezellig."; zei ik blij. Na een paar uur was de eerste schooldag van Jane al voorbij. Ze ging weer lopend terug naar huis. "Hoi lieverd" dat was mijn moeder. "Hoi mam....mmmm dat ruikt lekker, wat gaan we eten vanavond?"; vroeg ik. "Je lievelingseten: frieten met kroket." "Echt? Jesss!!! Zou ik dan mijn eerste schooldag mogen vertellen? Ik heb zoveel nieuwsjes."; zei ik blij. "Tuurlijk dat wilde ik je al vragen. Dus rust even uit, dan gaan we eten."; zei m'n moeder. "Oke." Tijdens het eten zei ik dat ik de school heel leuk vond en twee nieuwe vriendinnen erbij heb gekregen en.... "Uhmm...er is een jongen..." "Een jongen!!??"; vroeg mijn vader geschokt en boos. "Mark! Laat haar even uitpraten. Misschien is het wel iets totaal anders dan dat jij denkt"; zei mijn moeder. "Nou... er is dus een jongen, en zijn naam is Lucas... en ik.. ik.... ik vind hem leuk"; zei ik snel. "Wattt!!!??"; zei mijn vader met een pissig hoofd. "Ja maar hij is echt heel erg knap!"; zei ik er achteraan met een bang gezicht. Mijn vader stond net als een standbeeld naar me staren. "Ach Mark, laat haar toch. Ze is oud genoeg om iemand leuk te vinden en ook al om verkering te hebben."; zei mijn moeder. "Wat? Nou..nou oke, best dan. Maar luister als er iets ergs gebeurd dan zeg je het meteen. Begrepen jongedame??"; zei mijn vader met een boos gezicht. "Oke, begrepen papa." Hij stond op en liep boos weg. En ik zat nog met mijn moeder te kletsen en ze zei dat ik dapper moest zijn en met hem moest gaan praten als ik hem echt leuk vind. "Oke Jane?" Vroeg mijn moeder. "Oke mam... Ik verheug me nu al op het hele schooljaar."; zei ik met een glimlach. En we aten verder.
