Sesler uğultu şeklinde kulağıma çarpıyordu. Önümden yükselen alevler daha beter yerimde çakılmama sebep olurken, ailemin içeride olduğu düşüncesiyle koşarak eve ilerlemeye çalıştım. Ama sadece çalıştım, itfaiyeci dev adamlar beni kollarıyla durdurmuştu. "Bırak beni! Ailem içeride!" diye haykırmaya başladım. Belime sarılan kollara karşılık verdim. Zayn olduğunu biliyordum. "O-onlar," diyebildim sadece. Bacaklarım ince vücudumu taşımıyordu, anlık refleks olarak yere çöktüm. Zayn beni kucağına aldıgında evden çıkartılanları izliyordum. Amelia'nin ölü gibi duran bedenine baktım. Birşeye koyuyorlardı, ve fermuar çekildi. Kardeşim ölmüştü, minik meleğim ölmüştü. Zayn'in kucağından atlayıp Amelia'ma koştum. "Hayır o ölmedi! Bırakın onu!" Hıçkırıklarımın ardı arkası kesilmiyordu, Zayn'in kadife sesi duyduğum son şey oldu.
1 Hafta Sonra..
Zayn'in ağzından;Duvara bakıp öylesine duruyordu. Onun bu hali içimde bir şeylerin kırılmasına sebep oluyordu. Hiç kimse onu toparlayamamıştı, ben bile. Doniya yanına gidip omzunu sıvazladı. Buna tek bir tepki vermemesi beni korkutuyordu. "Quinn, bir şeyler yemen gerekiyor tatlım." dedi Quinn'e doğru. Bir kaç çabasından sonra pes edip odadan çıktı. O olaydan sonra annesi ölmüştü. Babası sadece 2 gün dayanabilmişti. Tüm olanlar canını daha fazla yakıyordu. Üstelik kan vermeye çalışırken onun evlatlık olduğunu öğrenmişti. Bu minik bedenini daha fazla yormuştu. Yemiyordu, konuşmuyordu. Sadece duvara bakıp ağlıyordu. Bende ağlamıştım ama onun kadar değildi. "Zayn.." dedi titrek çıkan sesiyle. 1 haftadan sonra ilk kez konuşmuştu ve ağzından çıkan ilk kelime Zayn olduğu için, nedensiz yere sevinmiştim. Yanına ulasıp elini tuttum. "Söyle bebeğim?" gözlerine baktım. Fazlasıyla yorgun ve kırmızıydı. "Ben gitmek istiyorum." dedi. Ciddi konuşması canımı sıkmıştı. "Nereye? Ve bende seninle geleceğim." Cevap vermeden ayağa kalktı. "Çıkar mısın? Duş alacağım." dedi. Dediğini yapıp odadan çıktım. Aklımı kurcalıyordu, gitmesini istemiyordum. Bunun için dua etmekten başka bir şey yapamazdım. Biliyordum, Quinn kafasına birşey koyarsa yapardı. Salona geçip Liam'ın yanına oturdum. "O nasıl?" dedi. Ağlamak istiyordum ama yapamıyordum. "Konuştu, gitmek istediğini söyledi ve sonradan beni odadan çıkardı." Liam derin bir nefes alıp verdi. "Pekala, gitmesine izin verecek misin?" Quinn'e deliler gibi aşık olduğumu sadece Liam biliyordu. Diğerlerine söylersem sadece Quinn değil, tüm Bradford duyardı. "Asla."
Yazarın ağzından;
Quinn sıkıca topladığı halde dışarıya kaçan saçlarını gözünden çekti. Bavuluna bir bakış atıp eline aldı. Gece sabah için uçak almıştı. Zayn ve diğer çocuklardan habersiz gidecekti. Eğer haber verseydi onu durdururlardı. Quinn'in canı yanıyordu. Hiç olmadığı kadar. Hem ailesi sandığı insanları kaybetmiş, hemde onların ailesi olmadığını öğrenmişti. Boşluğa düşmüş gibi hissediyordu, bok çukuruna düşmüş gibi. Zayn'i bırakıp gitmek istemiyordu. Oda kendine itiraf etmişti artık. Onu seviyordu, deliler gibi. Ama onun öyle hissetmediğini bildiği için söylemiyordu. Daha doğrusu öyle sandığı için. Gidiyordu, kendini toplamak ve eski halinden eser bırakmamak için. Babası olduğu sandığı adamın tüm mal varlığı ona kalmıştı. New York'a gidiyordu. Ardından bir sürü kırık kalp bırakacağını bildiği halde. Kapıdan çıkmadan önce içeriye son bir kez bakıp fısıldadı. "Özür dilerim, gitmeliyim. Bensiz iyi olacağını biliyorum Javaad."
**
Zayn'in ağzından;Burnumun ucunu kaşındıran lanet şeyle gözlerimi araladım. Bir kağıttı, gözlerimi iyice açıp okumaya başladım.
"Merhaba Zayn. Şunu en başta söylemek istiyorum, gittiğim için ve beni durduramadığın için kendini suçlama. Ben kendi isteğimle gidiyorum. Gidiyorum ki, normal bir insan olarak geri döneyim. Bir hayaletten farkım yok baksana, umutsuz sadece depresif biri oldum. Ben ne ara böyle biri oldum bilmiyorum. Sana bir şey itiraf etmem gerekiyor Zayn," Kağıda düşen bir damla içimi burktu. "Seni seviyorum Javaad'ım. Sen bilmesende ben seni hep seviyordum. Kendime itiraf edemiyordum bilirsin, ben ve muhteşem egom. Beni asla sevmeyeceğini de biliyorum, bu canımı yakıyor Zayn. Olması gerekenden fazla yakıyor. Sen başka kızlarla öpüşürken, gülüşürken hep canım yanmış bilemedim. Kendime itiraf edemedim, korktum, kırıldım. Senin başarılı biri olacağına inanıyorum ahmak. XFactor'e gir ve kazan def et hepsini! Sen benim için fazlasıyla değerlisin. Gittiğim için bana kızacaksın biliyorum, affet yapmam gerekiyordu. Hep mutlu olmalısın. Aşık ol, sev. Karşındakini de mutlu et. Dalia'yla birlikte olmanı istemiyorum. Sırf senden korktuğu için ayrılan bir kıza geri dönemezsin. Ve seni zerre kadar sevmiyor biliyorum. Hissediyorum. Kalbimde şu an saf acı, ve seni hissediyorum Zayn, sadece seni. Seni ne kadar istesem de gidiyorum. Gitmek zorundayım, anla beni. Olur da bir gün yollarımız denk düşerse bana bakıp gülümse, içinden ne geliyorsa onu yap daha sonra. Ama bana bakıp gülmen içimi yeniden heyecanlandırır. Seni unutmam imkansız, ilk aşkım sensin. Unutmamı bekleme. Kendine ve çocuklara iyi bak. Ailen herşeyin ve onları kaybedecek birşeyi sakın yapma. Emin ol bana onlar olmadan yaşayamazsın. Seni seviyorum Zayn Javaad Malik. Beni unutma. -Cadı Quinn. xx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Friend or Boyfriend
Random"Sen benim için bir arkadaştın, ne ara hayatımın aşkı oldun?!"