Heryer karanlikti ve bu giydiğim elbiseyler kesin biryerde düşer kalirim diye düşünüyordum ki aras arabadan indi ve benim kapimin önüne geldi kapiyi açtı.Egilip beni kucağina aldi neden böyle yapiyorsun dedigımde
-sen bu elbise ve topuklu ayakkabi ile burda düşersin yaralanmani istemem
Dedi ve güldü bu çocuk aklima falan okuyo sanirim. Beni kucağindan indirdiğinde ortalik karanlikti birşey görmek imkansiz ve tam neden karanlik burasi dicekken bütün lambalar yandi ve şok olmuş şekilde kaldim yerimde etrafa bakiyordum sadece nefes almadan. Heryer çimendi ve çimenlerin üstünde bir sürü çiçek işiktan bir yol vardi tam önümde ve yolu takip ettiğimde beyaz çicekten yapilmiş biryer o kadar güzelki etrafimi saran bütün çiceklerin üstünde işiklar vardi sanki büyülü bir ortam gibi olmuştu. Ben etrafi izlerken büyülenmiş şekilde bir anda bana yaklaşip konustu gözlerime bakip...
