Are We Good?

- Almost Sleepless Night -

"ไม่"

"หลีก"

"เอ๊ นี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึยังไง บอกว่าไม่ก็คือไม่สิ"

"สไตลส์..." น้ำเสียงนั้นฟังดูเหมือนใกล้หมดความอดทน "บอกให้หลีก"

"โทษทีว่ะเพื่อน แต่นายกำลังยืนอยู่ในห้องฉัน เข้าใจมั้ย ห้องฉัน กฏของฉัน" ชายหนุ่มยกมือขึ้นเท้าสะเอวอย่างวางอำนาจ ดวงตาสีชาจับจ้องเป้าหมายสูงเกือบหกฟุตที่ยืนอยู่กลางห้องนอนด้วยความเด็ดเดี่ยว หมายจะประกาศให้รู้กันเลยไปว่าใครเหนือกว่าใคร "และฉันต้องได้นอนบนเตียง"

เอาจริงๆแล้ว... สไตลส์พบว่านี่เป็นเรื่องที่ไร้สาระเอามากๆ

คือ... มันไม่ใช่เวลาที่จะต้องมาเถียงกันเรื่องที่นอนเลย เข้าใจเปล่า ตีหนึ่งอ่ะ ตอนนี้มันเป็นเวลาตีหนึ่งอ่ะ ขีดเส้นใต้หนาๆที่คำว่าตีหนึ่ง รู้มั้ยมันหมายความว่าอะไร มันแปลว่าพรุ่งนี้เขาต้องตื่นแต่เช้าไปเรียนหนังสือ และทุกวินาทีที่เสียไปเท่ากับการพักผ่อนที่น้อยลง เพราะงั้นช่วยให้ความร่วมมือกับอนาคตของชาติหน่อยได้ไหมครับไอ้หมาป่า เขารึภอุตส่าห์ปูฟูกให้นอนอย่างดี แถมเสียสละผ้าห่มฟูๆให้อีกต่างหาก แต่ไอ้การออกคำสั่งอย่างกับตัวเองเป็นเจ้าของบ้านว่า 'ไม่ ฉันจะนอนบนเตียง' นั่นคืออะไร มาอาศัยห้องคนอื่นแล้วยังทำตัวเป็นภาระอีก คิดว่าอยู่ในร่างสก็อตแล้วจะทำตามอำเภอใจได้งั้นเหรอ?

สไตลส์ยืนจังก้าแบบไม่กลัวตาย ถ้าไม่เรียกว่าใจกล้าก็ต้องบอกว่าคิดสั้น ในเมื่อตรงหน้าคืออัลฟ่าที่กำลังหัวเสีย ซึ่งมีฟังก์ชั่นกรงเล็บแบบชาวร็อคและเขี้ยวที่หนาขนาดเท่านิ้วก้อยไว้เป็นอาวุธในการต่อรอง ในขณะที่ตัวเขามีเพียงผ้าเช็ดผมชื้นๆผืนเดียวที่ขนาดเอาไปตบแมลงวันมันยังไม่ตาย