Chapter 1

13 2 0
                                    

Apaka hirap naman mamuhay mag-isa! Lalo na kung may pinag-aaral ka pa. Pero never ako nagcomplain. Eh, ano ba kasi karapatan kong mag-complain kung ako rin naman ang nanginginabang.


Sanay umulan ng P100 kada patak. Yung bagyo ba kamo. Siguro kung ganon eh, wala ng maghihirap. Pero dahil matalino ang Diyos eh, hindi nya itp ginawa. Bakit? May negativity ang pagpapaulan ng pera. Una, may mga taong makakalamang sa pagkuha at may mga taong malalamangan. Pangalawa, magiging kahitnatnan ng gera. Baka sa isang patak na yun eh magka-agawan pa. At tatlo, lahat ng tao magiging tamad at hindi makararanas ng hirap. Kasi pagnakaranas ka ng hirap. Alam mo ang bwat detalye ng importansya ng mga bagay.

"Nat-nat!? Gising na!! Handa na ang breakfast mo. Wala kang katulong para magbreakfast in bed ha. Wag kang magfeeling mayaman." Lagi ko yan sinasabi kay Natally. Hindi kasi porque inispoiled ko sya eh baka mawilly ang bata niyan.

"Wait lang po, Ate Natasha! Hilamos lang po ako saglit." Apaka masunuring bata. Napalaki ko ng maayos hahah. Siguro'y nag hilamos pa iyun at nagtanggal ng muta. Charot.

"Hmm, ang bango naman. Ano po iyan?" Tanong sakin ni Nat-nat.

"Ah ire? Laing, tuyo at itlog. Para active ka mamaya sa school! Kain ka ng marami ha." Ginulo ko ang buhok ko at dumiretso na sa kwarto ko para sarili ko naman ang ihanda ko.

Naligo ako at nagbihis. Sunod naman ay ang aking makeup. Yes naman.

College graduate ako kaya medyo nakararaos ako kahit papaano. Sales lady ako ng mga makeup sa mall. Alam nyo ba? Love ni author ang mga sales lady ng makeup dahil palaayos siya tho 12 years old palang sya ngayon? Arte kasi eh. Hahah. Peace po! *wink.


Bumaba na ako. At nakita ko si Natnat na nagbabasa ng libro habang hinihintay ako. Sipag na bata. :) Apaka s'werte kong ate.

"Lika na, Nat-nat." Inayos nya ang bag nya at tumayo.
Nagtatricycle lang kasi kami. Una syang buamaba at diretso naman kami sa SM.

Madali lang para sainyo ang aking trabaho. Pero pagtumatagal ang hirap. Ikaw ba naman kasi ang tumayo maghapon sa mall diba?

Malayo-layo pa lang ako pero may naaninag akong isang puting bagay. Nakakasilaw ito at papalapit sa akin.

Dahilan upang mawalan ako ng malay. O sige sleep muna me. Bye...Zzzz.



Little White LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon