Bölüm 3

568 7 4
                                    

hafif bir baş dönmesiydi sadece o kadar abartılacak bir şey olarak görmüyorum. Koridorun sonunda sol tarafdaymış erkekler tuvaleti öğrendiğim iyi oldu sık sık geleceğimi biliyordum son olan olaylardan sonra. Elim yüzümü yıkadıktan sonra ayna kendime bakarken ''tamam sakinim her şey yoluna girecek'' diye kendime moral veriyordum. Lanet olsun bunu yapabilirim tabiki, sallana sallana müdürün odasına doğru ilerlerken ''nolucak lan benim bu halim'' diye iç geçiriyordum. Kapıyı iki kez tıklatıp içeriye hücum etmemin tek sebebi kendimi eğlendirmemdi halbuki, içeride bulunan herkesin neden beni boğazlamak istediğini anlayamadım, eğlendim ama anlamadım. Bazı insanları bir türlü anlayamıyorum gerçekten. Bir saatin sonunda artık bitmiş okula kayıt olmuştum. ''Sınıf numaranı kendin mi seçmek istersin yoksa o işi bize mi bırakacaksın evlat, dedi müdür.'' ''Yapacak daha önemli işlerim var vaktimi bunlarla harcayamam efendim diyip odadan tek beden halinde ayrılmamın sevincini yaşadım, kısa sürdü ama değerdi. Annem gerekli evrakları çantasına yerleştirdikten sonra anca gelebildi yanıma yanıma geldiğinde ise  ''Utku ?'' ''(öldüm ben) Efendim annecim'' '' Yok bir şey, acıkmışsındır hadi pizza yemeye gidelim'' ''Eve sipariş edebiliriz anne hem bu gün baya sosyalleştim'' ''Sen nasıl istersen''  Nasıl yani ? hiç bir şey demeyecek miydi annem ? hiç mi ? yanıma geldi gülümsedi benim ilgilendi ilginç. Ağır ağır arabaya doğru ilerlerken okul zilinin çalmasıyla yere kapaklanmam bir olmuştu. ''Hey utku orda mısın ? sana diyorum utku ! ?'' - N-efe-s a-lamı-yoru-m , nefes alamıyordum ''- Okuldan bir öğrencinin üzerime aynı anda buz gibi iki şişe suyu boşaltmasıyla irkildim. Annem yanı başımda gözleri fal taşı gibi açılmış bir şekilde kolumu sıkıyordu''  ''- İyi misin ?''  ''- İ-yiyim anne teşekkür ederim'' ''- Hey dostum beni hatırladın mı ?'' ''- Ahh evet, sana borçluyum'' ''- Önemli değil, ama bir an önce hastaneye gitseniz iyi olur'' '' -Bizde tam öyle yapıcaz, dedi annem''     ''- Bu arada ismim Tuf...''

... Gözlerimin karardığını hissediyordum bilhassa hiç bir şey hissetmiyordum. Hey bu annemin sesi ; ''- Utku beni dinle, bunu yapabilirsin birazcık daha sabret az kaldı tatlım ...''

adı daha belli değil ^^Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin