-1-

678 34 24
                                    

Merhaba arkadaşlar, bu benim ilk kitabım. İlk defa böyle bir şey yazıyorum, biraz tecrübesiz yazabilirim, iyi kötü her yorumu atabilirsiniz önemli olan burada sizin görüşlerinizi bilmem, ona göre hikayeyi düzeltebilmem, yeni bölümleri beğeni ve yorum arttıkça vermeye çalışıcam, geciktirmemeye çalışıcam. Adım Sevgi Saliha İstanbul'da oturuyorum sorucak sorularınız olursa mesajlara cevap vermeye çalışacağım :) iyi okumalar yorumlarınıza desteğinize ihtiyacım var  :* not: multimedya Güneş Tekin
*****************************************

Sabahın körü her zamanki gibi annemin gazabına uğradım, bağırışıyla uyandırmaya çalışıyorda kendileri.

"Güneeeeeeeş kııııızıııım kaaalk saat 8 buçuk okulun ilk gününden geç kaldııın"

Neee?  N-nasıl ? Saat 8 buçuk mu ? Şaka dimi, daha ilk günden canım okul arkadaşlarımla tanışamıcam. Hayır tabikide o yüzden değil sınıfa girdiğimde tüm gözlerin süzmesini istemem, bu sayede ışık hızında yataktan attım kendimi kafamın komidine çarpmasına alışık olduğum için, sorun olmuyor pek. Banyoya koşup elimi yüzümü yıkadım, aynaya baktım, gözlerim en beğendiğim, hatta tek beğendiğim yerim. Mavi, sarışınım, boyum 175, 17 yaşındayım İstanbul'da yaşıyorum ve şehit kızıyım. Evet doğru duydunuz, babam ve annem severek ve erken evlendikleri için babam daha askerdeyken annem bana hamileymiş. Bu arada babamdan bana olan tek miras gözlerim. Herneyse kendimi anlatmayı bırakıyım de aşağı inip saate bakıyim kaç dakika da hazırlanıp, sınıftakilerin gözlerine maruz kalmamak için aşağı koşar adımlarla hatta 3-5 merdiven atlaya atlaya indim diyebilirim. Ve vee.

"Annneeeeeeeeeeğğğğğğğ!!!"

Evet, şuan saat 6:45. Annem tarafından pusuya düştüm ya resmen. Her zamanki gibi tabiki..

"Güneşcim hadi kızım kahvaltıya, kahvaltı hazır"

Mutfağa doğru burnumdan soluyarak yürüdüm, ve gene annem.

"ANNECİĞİM NEDEN KAHVALTI HAZIR DEĞİİİİLLLLL??!!"

Şuan hem uykusuzluktan, hemde sinirden bayılıcam. Evet bayılıcam.

"Çünkü benim güzel yavrum annesine kahvaltı hazırlamak için bu saatte kalkmış"

Bak ya bide güzel yavrum diyo. Seviyorum bu kadını ya, kıyamadım gittim öptüm.

"Hadi yine iyisin bu iltifatlarla beni kandırabileceğini sanıyorsan, iyi tanımışsın beniiii"

Annemle biraz gülüştük, koklaşıyorduk, ta kiii.. Bi anda terliğini çıkarıp "kız sen beni mi oyalıyorsun kalk kahvaltı hazırla" diye bacağıma terlik atarak tüm anı bozmuş olabilir. Ama gene de güzel vakit geçirdik.

Kalkıp kahvaltıyı hazırladım, çay suyunu koyup kaynayana kadar kahvaltılıkları masaya yerleştirdim, çatal bardak derken masa kuruldu, omlet yapıp, sosis kızarttım. Anneme seslenince kapıda beni izlediğini fark ettim, anneme 'noluyo' bakışı atınca ağlıyormuş gibi yapıp numaradan gözyaşlarını sildi, durduk durduk gülmeye başladık. Hadi ama ya! Ilk defa yapmıyorum ki niye bu kadar abarttı. Tamam evet itiraf ediyorum genelde bir şey isteyeceğim zaman yaparım böyle şeyleri. Kahvaltı yapıp masayı topladıktan sonra, o lanet formayı giymeye, odama gittim. Üzerimi giyinip saçımı da at kuyruğu yapıp, ayakkabımı giyip servisin gelmesini bekliyorum, tam derken geldi bile! Ay ne heyecanlı aman yeni arkadaşlarım olcak. Ne güzel. İğrenç bence be. Yeni arkadaş istemiyorum, kimseye güvenmiyorum, baba sevgisi görmemiş bir kıza başkası sevgi değer gösterse ne olur ki! Aha girer girmez tüm gözler beni süzdü. Evet başka bir şehire yerleştik, sırf annem memur olduğu için tayini çıktı. Öyle aman aman bir gelirimiz yok, ne iyiyiz, ne kötü.. Servisten indiğimde okula tam girmeden inceledim. Sarı ve beyaz tonlarla birbirini tamamlayan, tam bir devlet okulu havası, daha ilk günden okulun önünde serseriler gelmiş bile. Aman ne güz-ohakankaşkıım!!!
Tamam sakinim. Tamam. Yok birşey, hayaldi sadece, hey hadi ama! Çok yakışıklı bu çocuk ya. Pardon yakışıklı değil, o bile az gelir. Herneyse ya daha yakışıklıları var hem banane be. Hemen etkilenmezdim normalde. Ay çok burnu havada be bunun egosunu lego yapar burnunu kırarım. Aptal şey. Ya tamam arkama bakmıcam, aa size söylemeyi unuttum, şuan müdür konuşma yapıyo 2015 ten giriyo 2020 den çıkıyor resmen. Ve o çocuk yani, taş olan. Yanımda, ve ben nefesimi tuttum. Hey tabiki şaka yaptım!!! Çocuk sadece iyi yani tipi. O kadar. Yani genelde böyle okullarda böyle tipler olmazdı, ama ilk gördüğüm için şaşırdım sadece bu kadar yani etkilenmedim. Ve çocuk hiç dönüp "merhaba" bile demedi, onu bırakın bi göz ucuyla bile bakmadı. Yürüyen ego seniii..

BAĞIMLIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin