Achter het echte kom je pas later.

De telefoon.

Hallo ik ben er weer. Beetje een tijdje geleden. Wat zeg ik? Een heel tijdje geleden. Spijt me. Had het heel erg druk, maar ben nu tijdelijk weer bezig!

Linda stond nog steeds stijf. Met haar mond open. Melanie vroeg;' Wat is er Linda?' Linda schrok en keek melanie aan en zei ' j..j..je' en ze viel weer stil. 'Me wat?' vroeg Melanie. Linda schreeuwde '' JE TELEFOON'. Melanie snapte het niet en vroeg ' Me telefoon wat is daarmee?'. Linda zei niks meer. En pakte Melanie's telefoon en gooide hem uit het raam. 'Wat doe je nou!' schreeuwde Melanie vragend.
'Je telefoon weggooien'. zei Linda. 'Ja , waarom?' vroeg Melanie. Linda legde het uit: Die jongens en dat meisje die je tegenkwam, gaven jou toch die telefoon. En daar stonden twee onbekende nummers op toch? je wist niet wie t waren. En je werd evelater geappt door een dat onbekende nummer. Met al die shit. En steeds wanneer je je telefoon in je hand heb. Gebeurt er dit en appen ze jou en kunnen ze je zien. 'Dus, moet je mijn telefoon maar weggooien?' vroeg melanie?. 'Ja' schreeuwde Melanie boos. 'Snap je het dan niet?'. 'Ze zien je via die telefoon, ik wist dat er iets niet klopte'. Zei Linda. Melanie begreep het en kon het niet geloven en zei 'Ik ben er in geluisd. 'Linda zei 'Ze hielden je al eerder in de gaten via je oude telefoon, daarom wisten ze ook meteen dat je geen telefoon meer had, dus gaven ze jou een nieuwe om je weer in de gaten te houden'. 'OMG Linda', Ik geloof dat je voor je eerst keer in je leven gelijk hebt'. 'En nu?'. Vroeg Linda. Melanie keek in die tussentijd al op de klok het was 5 voor 9. 'Zal ik gaan?' zei Melanie. 'Ja maar zonder mij, ik hou je in de gaten via bosjes'. Zei Linda. 'Isgoed'. Zei Melanie. Ze liepen naar beneden en trokken hun jassen aan. Melanie pakte haar sleutels. 'Oke letsgo' zei Melanie. Ze rende een beetje ze waren namelijk al 10 minuten te laat.  Linda verstopte zich alvast in de bosjes. En Melanie stond te wachten bij station 9. Het duurde een tijd. Linda riep zachtjes 'Mel Mehellllll!!! Melanie'. Melanie hoorde niks. Linda gooide een steen en het raakte haar. Melanie schrok, en draaide om. Ze zag Linda. Ze stond op en liep naar Linda. Ze zei zachtjes 'ja?'. 'Waar blijft die gozer verdomme ik sta hier te bibberen en het stinkt'. Zei Linda boos. 'Rustig hij komt eraan'. Zei Melanie en liep terug. Linda werd pis en begon in zichzelf te praten. Todat ze iemand achter zich hoorde...