POLS1: Their PROMISE of FOREVER [Inspired by: Pangako Sa'yo - KathNiel Remake]

Chapter 14

Abby's Note: First and foremost, 'HAPPY 4TH YEAR ANNIVERSARY KATHNIEL' \(^_^)/ 

I've been a fan since G2B Days -- which makes it TWO YEARS OF BEING WITH THE TEEN ROYALTIES but still, I'm celebrating it with you Loves. :)

4 Years of Being Together. 4 Years of Happiness. 4 Years of Love. And 4 YEARS DOWN but FOREVER TO GO. Keep supporting KathNiel. Stay SOLID. UNBREAKABLE. and UNBEATABLE. Blue Hearts all the way! <3

September 04, 2011 is Love. :">

-----------------------------------

Chapter Fourteen

At your Service

"Hi Ma'am Kathryna. I'm Angelo Delos Reyes. Your 'Mr. Everything' that you want me to be ... At your service!"

Ang mga salitang bumungad sa akin pagkababa ko ng hagdanan, kinabukasan. Hapon na noon at napagpasyahan kong bumaba para makapaglibot sa Villa. Kanina kasi ay umalis si Mommy at bumalik ng Maynila. It was supposed to be our vacation together with Lola Anna but it turned to be my vacation at the Villa Kristina alone.

Nagising ako sa pagpasok ni Mommy ng kwarto. Kinausap niya ako at sinabi ang dahilan kung bakit lubos ang pag-aalala niya simula nakaraang gabi.

"Good Morning Baby!" Nakangiting sabi niya sa akin bago ako hinalikan sa noo. Ngumiti na lang din ako kay Mommy kahit na medyo inaantok pa.

"Good Morning po." Tumingin ako sa paligid at napansin kong tila papasikat pa lang ang araw.

"Ang aga pa po Mommy. Bakit po bihis na bihis kayo? May lakad po ba tayo?" Pagpapatuloy ko.

"No Baby! Pero ako, meron." Biglang napatungo si Mommy nang sabihin niya iyon. Kumunot na lang ang noo ko at tila iniintindi ang sinasabi niya.

"Ano pong meron, Mommy?" Nagawa kong tanungin dahil sa pagtataka.

"Im sorry baby! But I have to go. You see .. Last night, Jasmin – my secretary – called. May nangyari sa Fashion House. Ayokong iwan kang mag-isa dito but I have no choice. I talked to your Lola Anna at pumayag naman siyang ibibigay ang full attention while you're here but .."

Doon ko napansin ang paghihirap sa bawat salitang binitawan ni Mommy. Hindi ko alam pero parang ang hirap-hirap sa kanya na iwan akong mag-isa sa Villa. Kagaya nga ng sabi niya, nandyan naman si Lola Anna. Pero bakit parang ayaw pa rin niya ang umalis?

"Mom, I'll be fine!" Hinawakan ko ang mga kamay ni Mommy at nginitian. I even hugged her. I don't know pero sa tingin ko ay 'yun ang kailangan ni Mommy. Assurance! Assurance that I'll be fine and I can manage.

Aaminin ko na may kakaunting lungkot akong naramdaman sa pag-alis ng Mommy ko but, I can't blame here. She has work to do and besides, she made her promise na babalik siya as soon as possible na maayos niya ang problema sa Fashion House. Tingin ko ay hindi kasi kakayanin ng mga tauhan doon na solusyunan ang nakitang problema -- that they have to ask help from my Mom about it. Kaya, hinayaan ko na lang.