chappie 6 : "bolpen"

40 2 0
                                    

---bolpen----

sabi sainyo eh, pagdating ko sa bahay, sakto ding pasugod na sila daddy sa school, muntik pa nga kaming magkasabay na magbukas ng pinto eh, i explained everything naman... pero syempre short explaination lang, alangan naman ikwento ko pa lahat ng kadramahan...

"naku, buti nalang at nagpang abot tayo... kundi para kaming tangang susugod dun eh nandito ka na pala...sus wala bang nangyari sayo anak?" sabi ni daddy, parang nag-aalala parin...

"wala naman po daddy, medyo namaos lang ako kakasigaw.. hehe"

(TT^TT)v "bestie sorry..." si jhie, with matching peace sign... guilting guilty ang gaga... haha di naman ako galit eh... naiinis lang :)

"tss... yan kasi... inuna na nga ang date, saakin pa ipapasa ang duties nya sa school...tss..." seryoso pero nakangiti kong sabi...

"sorry na Xy... pero bat parang masaya ka naman sa nangyari??"

"ang addik mo.. che!!! ewan ko sayo!" masaya ba ako?? tss... kasi naman ee... O///O urgghhh ewan...

"mame, dade una na ako sa kwarto ko... napagod po kasi ako... pahinga na po ako..."

"di ka na kakain?? hindi pwede yan, saglit at ihahainan kita..." sabi ni mame...

"mommy, paakyat nalang po ako kay yaya ng milk saka biscuits... wala pa talaga akong gana mom eh, pagod po ako... sige po..." kiss kay mommy, kiss kay daddy... and i just rolled my eyes pagdating kay jhie.. hahah nagpout nanaman... nasa last step na ako ng hagdan papunta na sa room ko ng biglang magsalita si mommy...

"Xy, buong araw palang tumatawag saakin si June, don't forget to call him back o----"

napatakbo ako pababa...yung tipong halos liparin ko na... "WAAAHHHHH!!! MAH!!! BAT DI MO SINABI AGAD... ASAN ASAN??? ANUNG SABI??? KYAAHHHH!!!"

'

'

'

'

'

'

'

'

'

=__________= "so pagod ka nyan??"<---silang tatlo

"tss... mame naman e... di ko po alam gamit nyang number, panu ko sya tatawagan bukas?" --__-- nahiya naman daw ako sa sigaw ko kanina...

si june lang kasi ang kaisa isang kaibigan ko na naaalala ko, he's been my bestfriend ever since nagkamalay ako sa mundong ito, kaya sorry naman daw kung exage ako, sya lang naaalala kong friend ko kasi, sya lang naman talaga ang friend ko nung bata pa ako eh, we are like twins na di mapaghiwalay back then...

kaso umalis sya ng bansa nung 10 years old ako, bago pa ako maaksidente... nagmigrate ang family nila sa canada... hanggang ngayun andun parin sya... i miss him so much...

TT^TT andito na ako sa kwarto ko, dinala na rin ni yaya milk at biscuits ko, inabot nya rin saakin yung peice of paper kung saan nakasulat yung number ni june... syempre dinayal ko agad sa telepono ko dito sa room...

*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing riiiiiiiiiii

(hello, who's this?)

nabosesan ko sya... ang lambing talaga ng boses nya kahit nagmatured na...

Sino ka na ulit? (ON-GOING-editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon