HIS or HER PRESENCE (first half)

Chapter 1

Chapter 1

Crosswell University.

 Hindi ko alam kung pano ako nakapasok sa eskwelahang toh. But one thing is for sure, kagagawan na naman to ni mama. Malaki ang school at halatang high class ang mga taong nakakapasok dito. Newbe ako kaya wala pa akong masyadong alam sa school na toh. aish.

 "Ikaw ang newbee right? Come with me, pinapunta ka ng dean sa office nya." sabi ng isang di ko kilalang babae.

Tumango lang ako. I'm not in the mood to talk.

"nga pala anong panglan mo?" tanong nung babae. Tiningnan ko lang sya at di nagsalita. Ang ingay nya. Kainis! Ngayon alam nyo na na ayoko sa mga maingay. I just ignore her question tsaka sinuot ang earphone ko, sana naman bigyan nya ako ng katahimikan.

Nakita ko sa peripheral sight ko na nakatingin sya sakin while walking. Ewan ko lang kung mabangga sya pag di sya tumingin sa dinadaanan nya. Tss.

Inihatid nya ako sa loob ng office ng dean, sabi nya maghihintay nalan sya sa labas. Pano ko narinig? Nah. Wag nyo ng alamin pa.

"so, you're Ms. Monique Adriana Santiago? Welcome to Crosswell University." sambit ng dean namin and i think he is Mr. Crosswell, di na ako magtataka kung saan pinangalan ang  eskwelahang ito.

Hindi ako sumagot o' kahit umimik man lang. Nakakapagod magsalita.

"ok.. Since nasabi na ng mama mo ang ugali mo, di na ko magpapaligoy-ligoy pa. Ms. Phoeb will do assist you in school. At ehto.." sabi nya at may inabot na kinuha ko naman. "Yan ang rules and regulations ng school.Nandyan na rin ang schedule mo for the whole year. Since your old enough, di na ako mag e-explain ng mga yan. Just read by yourself alright?" sabi nya at tumayo. "ok then, you may now go." sabi nya at nag-smile.

Tumalikod nalang ako without bidding goodbye. Binukasan ko na ang pinto at nakita kong nakasandal pa rin yung babae kanina na naghatid sakin dito.

"uy, kumusta?" bungad nya agad sakin. Instead na sagutin ko sya i asked her  back.

"who's Ms. Phoeb?" tanong ko at nagsimula ng maglakad. Sumunod naman sya at sumabay sakin.

"AKO! Yepey! Narinig ko rin ang boses mo. BTW, ako si Princess Leah Phoeb, ikaw? anong pangalan mo?" tanong nya.

Mukhang wala syang balak tan-tanan ako pag di ko sabihin ang pangalan ko. Aish! Kainis talaga, oh!

"Monique Adriana Santiago." maikli kong sabi at umirap nalang. Sino bang baliw ang nagpanglan sakin ng ganon kataas?! Damn!

"Ang haba ng pangalan mo.. ahihi." sabi nya at yumuko tsaka humagikhik.

Napailing nalang ako, di kaya galing mental tong babaeng to?

Napatingin ako sa isang lalaki na pacool-cool kung maglakad. Kita ko kung pano nya banggain si... sino nga ulit toh?

"Di ka tumitingin sa dinadaanan mo!" matigas na sabi nong lalaki. Wow! sya pa may gana magalit, alam naman nyang nakayuko yung tao dapat sya ang umiwas.

"s-sor.." di ko na pinatapos yung katabi ko dahil nagsalita na ako.

"he doesn't deserve your sorry, so, why are you saying sorry into something if you didn't do anything."sabi ko with an accent. Hindi ako pinalaki para magpaapi.

Napa-smirk ang lalaki at lumapit sakin. If he thinks matatakot ako, pwes, dyan sya nagkakamali.

"Bago ka lang dito tama?" napatawa sya at halatang peke. "Di mo siguro ako kilala. Tsk. Tsk." sabi nya nang pailing-iling.

"so? Do I need to know your name? Lets go." sabi ko at hinila ang kamay ni p-princess... ah tama. Pero sa kabilang banda, hinila rin ako nong lalaki. Wala naman kasing ibang tao dito bukod samin kaya magtataka pa ba ako??

"Dont you dare na talikuran ako pag nagsasalita pa ako." sabi nya at mas hinigpitan ang paghawak nya sa kamay ko. What the heck!!

With full force, hinila ko ang balikat ko pabalik, but it turns out the other way around. Sya ang humila sakin papalapit sa kanya dahilan para mabitawan ko ang kamay ni princess tsaka nya ako kwinelyohan.

"If you think hindi ako pumapatol sa babae, well, remind you, your wrong. I'm an evil Ms... Santiago!" sabi nya ng my seryosong tono na para bang tinatakot ako, sa totoo natatakot ako sa tono ng pananalita nya. Yes, he's an evil. But i tried to compose myself at di nagpakita ng ekspresyon sa mukha.

Di ko na rin aalamin kung may super powers ba sya para malaman ang panglan ko. O' baka naman stalker ko to. Corney! OK! No time for jokes!

"Well, kung iniisip mo rin na natatakot ako." nag-smirk ako at hinawakan ang kamay nya na nakahawak sa kwelyo ng unform na ngayon ay alam kong lukot-lukot na dahil sa higpit ng pagkahawak nya dito at nahihila na rin ako pataas. Para na rin nya akong sinasakal sa ginagawa nya. "If your evil then I'm a demon." sabi ko nang taas noo at pinipigglan ang sarili kong magwala, coz no one ever dare to do this kind of thing in me.

Bigla nya akong binitawan ng patulak, buti nalang na balance ko ang sarili ko at agad akong nahawakan ni Cess, cess nalang para di na mahaba ang pagatawag ko sa pangalan nya. Tss.

"shezzz!" sabi ko inaayos ang kwelyo ng uniform ko.

"ayos ka lang?" concern na tanong ni cess.

Napairap nalang ako at tumayo ng maayos. Aigoo!!

"nah." tanging nasagot ko at nagsimula ng maglakad. Nakakainis talaga, di lang sinira ng lalaking yun ang araw ko pati damit ko na kabago-bago, sinira nya rin. Damn it!

At dahil gutom na ako, wala akong choice kundi tanungin si cess kung san ang caffeteria dito. Yan ang napapala ng mga taong di kumakain ng agahan. tss.

"oh, anong gusto mo? libre ko, tutal bago ka naman." insist nya na malugod kong tinanggap. Anong magagawa ko? Eh, biyaya na nga, gagawin ko pang bato. No way! Basta libre. LIBRE!

"anything will do, wag mo lang akong bilahan ng coke in can." sabi ko.

"ok." sbi nya at palukso-luksong pumunta sa counter.

Nag-intay nalang ako kung kela sya dadating. At least, may ginawa rin syang bagay na nagustuhan ko. Kasi kung di siguro dahil sa kanya, di ako mapapasok sa gulong yun.

But, I should blame myself about it. Ako yung nangialam kaya yun yung nangyari.