Sevgili gunluk,
Pekala, bu satirlara boyle baslamayi hep tuhaf bulmusumdur, bir deneyeyim dedim, hala tuhaf.
Filmlerde falan gunluklere hep caniymis gibi davranan ergenleri de anlamam, yani evin ordaki kirtasiyeden 10 liraya aldigim bir seye neden bu kadar deger yukleyeyim ki?
Neyse ne.
Annemin israri ve baskisi uzerine aldim seni, masanin ustune koydum, yine annemin gozetiminde yazi yaziyorum sana.
Pek konuskan bir defter degilsin anlasilan.
Peki, sen bilirsin.
Madem illa bir seyler yazmaliyim, selam, ben, ben.
Ben benim yani. Ismime gerek yok, yani benim dusuncem...
Bu deftere isim yazmayi dusunmuyorum. Zaten iki uc gun sonra "Olmuyor anne!" deyip atacagim bir deftersin. Yani... sana neden isim yazayim ki degil mi?
Mesela simdi bir arkadasimin dedikodusunu yapip, adini buraya yazsam, bir gavat gelip okusa, sicarim.
Hayir yani ciddi ciddi sicarim.
Utanctan. Ay Allah korusun lan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günlük?
RandomBu Günlüğün ilk sayfasi. Bu sayfaya normal insanlar ozlu soz yazarlar ama ben normal degilim. O nedenle sadece bir heşteg koyuyorum, (teknoloji bagimliliginin yan etkisi.) #selamolsunsizegunlukokuyansinsivarliklar
