SİYAHIMDA YER YOK

20 2 0
                                    

medya:Carolin canlı elektro gitar performansı

Zil çalar çalmaz sınıfta durmamak için acele ettim hayır bu ego manyağı Oliver'den korkmuyordum ama ona ayıracak vaktim yoktu derhâl piyano dersime yetişmeliydim.Evet küçüklüğümden beri müziğe çk düşkündüm ancak piyano annemin istediği bir dersti benim istediğim ise elktro gitar çalmaktı.Tek hayalim bir müzik grubumun olmasıydı ancak annem beni piyanoya yönlendirince bu hayallerim suya düştü. Yine de gitar çalmayı bırakmadım. Odaya girdiğimde Bayan Sewena beni bekliyordu hemen piyanonun başına geçerek derse başladık önüme bir kaç parça Mozart ve klasik müzik koyduktan sonra sırayla hepsini çalmaya başladım okulumuzun tiyatro salonunda bu dersi alıyordum yeni gelmeme rağmen Bayan Sewena benimle çok ilgilenmişti. Verdiği parçaları çaldıktan sonra ayağa kalktım salondan alkışlama sesleri gelince şaşırdım ve sesin geldiği yöne baktım yine mi bu baş belası burdaydı ben bu Oliver denen çocuktan daha ne kadar çekecektim etrafa göz gezdirirken Daniel'ın da beni alkışladığını gördüm ona gülümseyince o da bana gülümsedi.Oliver alkışlamayı kesip sahneye doğru yaklaştı Bayan Sewena'ya bişeyler söyledikten sonra sahnede Oliver ve ben kaldık bana doğru sırıtarak yaklaştı ve konuşmaya başladı "ne o ezik piyano mu çalıyosun", "seni ilgilendirmez" dedim ve çıkışa doğru ayaklandım ancak Oliver'ın arkadaşları önümü kesince durmak zorunda kaldım arkamı döndüm ve direkt olarak Oliver'ın yüzüne baktım anlaşılan kouşması daha bitmemişti piç smile yaparak konuşmaya başladı "ben konuşma bitti demeden gidemezsin şimdi yeteneklerini dök ortaya sarışın aptal kapışıcaz" , "ne ile piyanoyla mı ?", "gerçekten aptalsın tabi ki hayır başka bi müzik aleti çalabiliyo musun mesela gitar", evet benim zamanım gelmişti bana aptal diyodu ancak gitarla kapışmaya kalkıyodu yıllarımı gitara verdim onu mu yenemiycektim anlaştığımızı belirten bir el sıkışması yaptıktan sonra çocuklar bir tane elektro gitar bir tane de normal gitar getirdiler Oliver bana "seç" dedikten sonra elektro gitarı aldım tiyatro salonundan hafif oooo sesleri yükselince Oliver güldü "onu çalabileceğini düşünmüyosun dimi ?"  böyle demesiyle birlikte gitarı boynuma asıp çalmaya başladım herkes ağzı açık beni izlerken Oliver'ın gözlerinde hayranlık görüyordum ancak bu bakışlar kısa bir süre sonra yerini rekabete dönüştürdü o da eline akustik gitarı aldıktan sonra benle aşık atmaya başladı biz çaldıkça daha çok öğrenci toplanıyordu herkes büyük bir hayranlıkla bizi izliyorlardı bu çocuk benimle en azından bu konu üzerinde yarışmamalıydı Daniel da orda beni izliyordu bana gülümseyince daha bir hızlı çalmaya başladım ve sonunda Oliver'ı pes etçek seviyeye getirdim sonunda gitarını bırakınca bende bıraktım ikimizde ter içinde kalmıştık evet ben kazanmıştım belli değil miydi zaten Daniel koşarak yanıma geldi ve yavaşça omzuma vurdu sonra gülmeye başladık ikimizde ben nefes nefese kalmıştım Oliver elinde su şişeleriyle yanımıza geldi ve soluk soluğa konuşmaya başladı "bi aptal için iyi bir performans böyle çalmayı nerden öğrendin" elindeki şişeyi bana uzattı ancak ben şişeyi ittirdim "sanane" diyerek İsabel'i bulmaya sınıfa çıktım tam da tahmin ettiğim gibi sınıfta kitap okuyordu. Yanına oturdum ve çantamdan suyumu çıkardım bir şişe suyu bi kerede bitirdikten sonra İsabel'e ses yapmadan toparalnıp çıktım benim dersim bitmişti Daniel'ın kapıda olduğunu görmeden çarpıştık ve yine saçma saçma gülmeye başladık bu çocuğun yanında elim ayağıma dolaşıyor hiç bir şey yapamıyordum sonunda ikimizde gülmeyi bırakmıştık Daniel bana "evine bırakmamı ister misin?" diye sordu kafa salladım ve yola koyulduk çok güzel bir motorsikleti vardı markasını sorduğumda Kawasaki Ninja dedi yolda çıkardığı sesler harikaydı kısa bir sürede evime gelmiştik ona el sallayıp içeri girdikten sonra kapıya sırtımı dayadım ve aşağıya doğru sıyrıldım çok tatlıydı onun yanında her şey birbirine karışıyordu ancak Oliver gelip her şeyi berbat ediyordu sinirlenip odama çıktım annemin gelmesine daha vardı üzerimi değiştirip banyoya girdim rutin işlerimi halledip test çözmeye başladım zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım annem çoktan gelmiş yemeği bile hazırlanmıştı konuşmaya başladık :

-eee bugün okul nasıldı ?

-idare eder işte senin işin nasıldı?

-idare eder bak kızım mecbur olduğumuz için sürekli ev değiştiriyoruz

-anne yeter her yeni evde bu klasik konuşmayı yapmandan bıktım neden mecburuz neden mecbur falan değiliz diye bağırıp odama çıktım ev değiştirmekten yeni arkadaşlar edinmeye çabalamaktan bıktım yatağımın altından siyah elektro gitarımı çıkardım ve çalmaya başladım siyahtım ben gökkuşağına ihtiyacım yoktu benim maviyide severdim ama ruhum siyahtı her gelişen yeni olayda yeni şeyler yaşamaktan bıkmıştım artık düzen istiyordu insan sabit kalmak bazen basitlik istiyordu belki değişikliği sevenler vardı ancak ben basitliğe hasrettim gitarı elimden bıraktıktan sonra yatağıma uzandım ve eskilerde gezintiye çıkarak uykuya daldım

~~

uyandığımda hazırlanmak için az vaktimin olduğunu fark ettim ve alel acele hazırlandım sarı saçlarımı salaş bırakıp çantamı aldıktan sonra evden çıktım okula geldiğimde İsabel kapıda bekliyordu koluna girdim ve kantine indik dersin başlamasına 10 dakika vardı birer tost aldıktan sonra oturduk ve yemeye koyulduk birileri posterler asıyordu dikkatimi çekti Daniel sandalyeye oturunca dikkatimi ona verdim ve konuşmasını dinlemeye başladım :

-konserin varmış Carolin hem de Oliver ile

-pardon ne tost boğazımda kalmıştı öksürürken Oliver su uzattı mecbur olmasam almazdım ama suyu alıp içtim düzeldiğimde karşıma oturan Oliver'a soran gözlerle baktım o da konuşmaya başladı:

-benlik bir şey yok dün öğretmenler performansını çok beğenmiş iki gün sonra da okulun açılış yıl dönümü var orda çalmanı istiyolar

-yapamam ben tek başıma beceremem

-tek değilsin aptal benimle birlikte çalıcaksın

-seninle mi asla olmaz bu okuldan cesedimi çıkarırlar benle seni sahneye çıkaramazlar nokta!

oturduğum yerden kalktım ve Daniel'ın bana yetişmesini beklemeden sınıfa yöneldim en arkaya oturdum Daniel de yanıma geldi ve konuşmaya başladı :

-arkanızda bende bateri çalıcam yani çalıcaktım

-bunu bilmiyordum

-şimdi öğrenmiş oldun beni kırma ve kabul et sende çık sahneye

-tamam çıkıcam dedim ve gülümsedim nasıl hayır denirdi ki bu çocuğa..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Herşey Güzel OlacakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin