Hoofdstuk 2

139 4 0
                                    

ARIANA POV
Ik loop naar mijn tas en buk om hem te pakken.
'Wacht, sta stil.' Beveelt Harry me.
'Wat? Waarom?' Vraag ik terwijl ik stil probeer te staan.
'Niks, ik had gewoon perfect uitzicht.'
Ik schiet overeind en draai me om naar Harry.
'Als blikken konden doden.' Zegt Harry met een zelfvoldane grijns.
Ik schud mijn hoofd en ga met mijn tas achter mij bureau zitten.
'Waar zijn ze?' Gefrustreerd graai ik door mijn tas.
'Wat zoek je?' Vraagt Harry die oploopt naar mijn kant van mijn bureau.
'Tijdschriften. Die hebben we nodig voor inspiratie.'
'Weet je wat mijn inspiratie is?' Fluistert hij in mijn nek.
Even huiver ik, maar dan besef ik dat ik deze man nog maar net ken.
Ik graai weer verder in mijn tas.
'Gevonden!' Roep ik enthousiast.
Als ik de tijdschriften veel te hard uit mijn tas haal, stoten ze per ongeluk tegen Harry's hoofd aan die nog steeds achter me stond.
'FUCK!' Roept hij door de kamer.
Ik kan mijn lach niet bedwingen.
'Wat lach je nou?' Vraagt hij nors.
'Nu mag ik ook eens van het uitzicht genieten.' Lach ik terwijl ik naar een geïrriteerde Harry kijk.
'Heel grappig Grande.' Zegt hij terwijl hij gaat zitten aan de andere kant van mijn bureau.
Ik wend mijn blik af en schuif een tijdschrift naar hem toe.
'Wat moet ik hiermee?' Vraagt hij alweer nors.
'Inspiratie zoeken.' Antwoord ik.
'Oké.' Zegt hij.
Hij slaat het tijdschrift open, maar haalt vervolgens zijn iPhone uit zijn broekzak.
'Harry, blader er nou even doorheen.' Volgens mij klonk dat als een verdwaalde puppy die naar zijn baasje vraagt.
Hij knikt en mompelt wat, maar er komt geen aanstalten tot het lezen van een tijdschrift.
Ik rol met mijn ogen en ga verder met mijn werk.
Zodra ik een idee heb gekregen, pak ik mijn tas.
Ik moet als een gek naar mijn tas hebben gegrepen, want Harry kijkt op van zijn iPhone.
Ik pak mijn notitieblokje en pen uit mijn tas en schrijf een aantal ideeën op.
'Harry, ik heb nu al wat ideeën opgeschreven, maar jij moet even kijken of je het wat vindt.' Ik hou het papiertje voor Harry's handen zodat hij het aan kan pakken.
Hij pakt het niet aan omdat hij te druk bezig is met zijn iPhone.
UGH. Ik pak mijn iPhone uit mijn tas en kijk snel hoe laat het is.
Het is al half 4 en het is mijn eerste dag, dus ik ga ervandoor.
Het heeft toch geen zin meer met Harry.
Ik stop mijn spullen in mijn tas, schuif mijn stoel aan en loop naar de bank waar ik mijn bontjas neer had gelegd.
'Fijne dag nog meneer Styles.'
'Ga je weg?' Harry draait zich naar me om.
Ik knik.
'Ik loop wel met je mee.'
'Dat hoeft niet hoor!' Oh nee, ben ik eindelijk van hem af...
'Ik sta erop.'
Zodra ik naar buiten loop kom ik Alexa tegen.
'Alles naar wens mevrouw?'
'Zeker Alexa! Heel erg bedankt. Alsjeblieft noem me Ariana.' Ik glimlach naar haar.
'Hallo Alexa.' Hoor ik Harry zeggen. Ik hoef me niet om te draaien om te weten dat hij een smerige grijns op zijn gezicht heeft.
'Fijne dag Alexa.' Begroet ik haar en loop richting de trap.
Ik hoor de haastige voetstappen van Harry achter me.
Zodra ik de trap afloop, werp ik een dodelijke blik naar Harry. Die reageert met een kuchje. Ik denk dat dat genoeg zegt.
Als ik bij de grote draaideuren kom, wordt ik tegengehouden.
'Morgen om half 9 bij jou in je kantoor?' Vraagt Harry die mijn pols vastheeft.
'Ja, tot morgen.'
'Fijne dag, mevrouw Grande.'
'U ook, meneer Styles.'
Ik ren bijna de draaideur door. Eindelijk verlost. Oh jeetje, dit is mijn eerste dag en ik ben nu al helemaal kapot. Dat wordt nog wat.
Ik houd een taxi aan, want ik heb geen zin om dat eind te lopen op mijn killer hakken.

Eindelijk thuis! Ik trap mijn schoen uit. Nou ja, ik die ze uit en leg ze voorzichtig terug in mijn kast.
Ik trek een oversized witte trui en een zwarte joggingbroek uit de stapels kleren.
Heel charmant, maar ik ben toch alleen thuis en doodmoe.
Zodra ik ben omgekleed loop ik richting mijn keuken.
Ik trek de koelkast op en maak een salade voor mezelf.
Vervolgens ga ik op de bank zitten en kijk ik Modern Family op Netflix.
Oh! Ik moet Frankie nog bellen!
Ik zoek mijn mobiel die tussen die kussen van de bank is gevallen en toets het nummer van Frankie in.
"ARI!" Ik hou mijn mobiel van mijn oor voor het gegil.
"FRANKIE!" Gil ik terug.
"Vertel me alles!"
"Nou, ik heb nu een tijdelijke baan. Ik moet een eigen collectie maken en een modeshow organiseren."
"OH MY GOD! En dat krijgt iemand met een tijdelijke baan?"
"Ja! Ik vond het ook al gek, maar ik moet het samendoen met de zoon van Meneer Styles."
"Oeh! Is hij knap? Zie je hem wel zitten?"
"Frankie!" Awkward.
"Wat? Je bent 22 en je hebt nog niet eens een vriendje! Ik bedoel, kijk hoe mooi je bent! Alle mannen staan voor je in de rij, maar jij leidt een single pringle leven!"
"Nou, misschien vind ik single pringle zijn wel leuk!"
"Vertel nou wat over die zoon!"
"Ja ja! Nou, hij is best knap, hij heeft bruin haar dat best lang is voor mannen, hij heeft blauw-groene ogen, zijn stijl is de droom van elk meisje, hij is de droom van elk meisje en is een complete eikel."
"Nou, dat laatste hakte er redelijk in." Zegt Frankie zo serieus mogelijk.
Ik schiet in de lach en hoor dat Frankie ook lacht.
"Volgens mij heeft hij geen één woord van wat ik zei in hem opgenomen."
"Oei. Ja, dat is niet echt fijn."
"Nee, dat is helemaal niet fijn!" Zeg ik nog steeds in de slappe lach.
"Maar goed, morgen nieuwe dag, nieuwe kansen!"
"I wish you luck!"
"Dankje Frankie! Hoe is het met mam?"
"Het gaat super goed! Ze is haar kast aan het uitzoeken!"
"Het werd eens tijd! Maar is het niet moeilijk? Kiezen tussen se zwarte wegdoen of de zwarte wegdoen?"
We schieten beide weer in de lach.
"Ze heeft wel heel veel zwart ja!"
"Nou Frankie, geef haar een dikke kus van me."
"Komt goed Ari! Spreek ik je morgen weer?"
"Ja! Als die Styles me niet heeft aangestoken met zijn arrogantie."
"Het komt goed Ari! En anders laat je mij een hartig woordje met hem spreken!" Frankie maakt zijn stem lager.
"Ja, dat zal hem worden! Je ziet er ook heel angstaanjagend uit met je glitter wenkbrauwen."
"Ik weet zeker dat hij bang voor me zal worden!"
Ik mis hem heel erg! Ik hoop ze in mijn vakantie weer op te kunnen zoeken.
Dat gaat nog wel een tijdje duren, aangezien ik net ben begonnen met werken.
"Lekker slapen Frankie."
"Lekker slapen zusje."
Ik hang op en leg mijn telefoon op het kleine salontafeltje.
Ik besluit de kleden te laten liggen. Waarschijnlijk wordt het morgen toch weer bankhangen en ik ben veel te moe om ze op te ruimen.
Ik waggel naar de bad kamer en haal mijn make-up eraf en poets mijn tanden.
Ik kruip zowat naar mijn bed en trek mijn pyjama aan om vervolgens in bed te duiken.
Ik denk nog wat na over vandaag en val binnen no-time in slaap.

Rond 4.20 word ik wakker door mijn iPhone die afgaat.
Wie belt er nou zo laat?
Er verschijnt een anonieme beller op mijn scherm en ik besluit op te nemen.
"Hallo?" Roep ik half in slaap.
"Hey Ariana. How are you doing today?" Klinkt de bekende stem.
"Harry?"
"Yes! I'm Harry! De Harry Styles je weet zelf!"
"Harry, heb je gedronken?"
"Nee, één, twee, of 6 flessen denk ik." Oh jeetje hij klinkt hartstikke dronken.
"Harry, waarom bel je zo laat in de nacht?"
"Ariana, lieve, prachtige, naïeve Ariana. Je bent 22! Je moet feesten! Je moet je leven leven!"
"Hoe kom je eigenlijk aan mijn nummer?"
"Weet ik veel?! Stel je altijd zoveel vragen?" Oh jemig.
"Je bent hartstikke dronken Harry, ga slapen."
"Nee! Ik wil niet slapen mama!" Er klinkt een heel kinderachtig lachje en ik hoor dat anderen meelachen.
"Ik ga nu ophangen, goed?"
"Nee! Jij bent super saai!" Zegt hij. Nou ja, probeert hij te zeggen.
"Oké, lekker slapen Harry."
"Nee! Niet ophangen. Ik sta voor de appartementengebouw."
"Wat?!" Gil ik.
"Je hoorde me wel mama." Lacht hij.
"Open je deur."
Snel hang ik de telefoon op en probeer verder te slapen. Hij heeft mijn adres nooit gekregen en is te dronken om mijn appartement te vinden.
Ik sluit mijn ogen, maar word toch weer wakker door mijn bel.
OHMYGOD! Ik raak in paniek! Hij is hier wel! Hoe heeft mijn appartement kunnen vinden?!
Snel loop ik door de deur en trek hem open.
Daar staat Harry met zijn bloeddoorlopen ogen en een open overhemd.
Je kan daardoor zijn hele buik zien. Mijn ogen glijden over zijn tatoeages. Ze spreken me aan.
'Hey Ariana!' Schreeuwt hij.
'Sst! Er zijn mensen aan het slapen!' Sis ik.
'Wat?! Ben je bang dat ze je horen met een man?!' Schreeuwt hij.
Uit paniek trek ik hem mee naar binnen.
'Ben je helemaal gek geworden?!' Sis ik hem toe.
'Je belt me midden in de nacht wakker om me bullshit te vertellen en vervolgens sta je bij me op de stoep!'
'Dit is een appartement dus technisch gezien kan ik niet op de stoep staan.' Mompelt hij.
'We moeten morgen werken Harry! Ik heb mijn slaap nodig en jij komt me lastig vallen met het feit dat je fucking dronken bent! Ik ken je niet eens!'
'Je weet dat... Je weet dat ik Harry heet.' Giechelt hij.
'Oh mijn god, Harry je lijkt wel een kleuter! Wat verwacht je nu van me?!"
'Ik verwacht niets van je. Alleen dat je me zoent.'
'Harry wees realistisch. Ik ken je niet!'
'Ik ken jou ook niet. Maar ik zou je graag willen zoenen.' Zijn grijns komt weer op zijn gezicht en hij loopt in mijn richtingen wil me vastpakken.
Ik leg mijn hand op zijn ontblote borst om hem tegen te houden.
'Nee, Harry. Je bent dronken.'
Ik trek hem mee naar mijn bank en duw hem erop.
Hij wil me meetreken, maar ik haar zijn handen van mijn heupen. Dat is niet zo gemakkelijk aangezien ik maar 1,55 ben en hij iets van 1,80.
Ik trek de kleedjes on hem vandaan en leg die op hem. Ze komen toch nog van pas.
'Kom je niet bij me slapen?' Vraagt hij met een grijns.
'Nee, eigenlijk wil ik je hier niet eens hebben.' Zeg ik nors.
Hij mompelt wat en ik ga naast hem zitten op een stoel.
Na een paar seconden is hij stil en neem ik aan dat hij slaapt.
Hij slof terug naar mijn kamer en plof mijn bed weer in.
Dit wordt een lange nacht.

Let's play love { H.S.~A.G.}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu