Laugh With 12 Wolves

အမွန္​ဆိုျပန္​​ေတာ့လည္​း...(Sehun)

Sehunလို႔ဆိုလိုက္​တာနဲ႔...တစ္​​ေက်ာင္​းလံုး
ကသိၿပီးသား...။မုန္​႔​ေရာင္​းတဲ့အန္​တီႀကီးကအစ..​ေက်ာင္​းသန္​႔႐ွင္​း​ေရးဦး​ေလးႀကီးအဆံုး...။
သိမွာ​ေပါ့..႐ုပ္​က​ေလးကလည္​း​ေခ်ာ...ဘုကလန္​႔လုပ္​တတ္​တာလည္​း..သူ႔အျပင္​ႏွစ္​​ေယာက္​မ႐ွိဆို​ေတာ့...။
​ေက်ာင္​းအုပ္​ရံုးခန္​းကို..တစ္​ပတ္​၁​ေခါက္​မ​ေရာက္​ရရင္​မ​ေနႏိုင္​သူမို႔..သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြျဖစ္​တဲ့...Kai..Taoတို႔၀ိုင္​း​ေျပာၾက​ေတာ့လည္​း..သူက.ဘာျပန္​​ေျပာတယ္​မွတ္​လဲ...။​ေက်ာင္​းအုပ္​ႀကီးက.သူ႔မ်က္​ႏွာကို​ေမ့​ေနမွာစိုးလို႔တဲ့...ပီး​ေတာ့.လမ္​းမွာမင္​းတို႔နဲ႔ငါနဲ႔.ဒုကၡ​ေရာက္​​ေနရင္​​ေတာင္​.​ေက်ာင္​းအုပ္​ႀကီးက.ငါ့ကိုပဲကယ္​မွာတဲ့.ဘာလို႔လည္​းဆို​ေတာ့.ငါ့ကိုသူ႔​ေက်ာင္​းသားမွန္​းသိပီး.မင္​းတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​က်မွတ္​မိမွာမဟုတ္​လို႔ပဲတဲ့...။
သူ႔ဆင္​​ေျခနဲ႔သူ...။
Today...
ဆရာမအတန္​းထဲ၀င္​လာသည္​။
"Oh.Sehun...လက္​ထဲကဘူ​​ေဖာင္​းကို
ခဏ​ေဘးခ်ထားပါ...
Oh Sehun.​ေျပာ​ေနတာၾကားလား..
Oh Sehun!!!!!!"

မိုးျခဳန္​းသံကဲ့သို႔.ဟစ္​​ေအာ္​သံအၿပီးတြင္​.Sehun
က.သူ႔၀သီအတိုင္​း.ႏႈတ္​ခမ္​းမဲ့ျပကာ.လက္​ထဲကဘူ​ေဖာင္​းကိုနံ​ေဘးသို႔ခ်ထားလိုက္​သည္​.။
ဆရာမကသက္​ျပင္​းတစ္​ခ်က္​ကို​ေဆာင္​့ႀကီး​ေအာင္​့ႀကီးခ်ကာ.စာအုပ္​ကို​ေကာက္​လွန္​လိုက္​၏...။

"အဟမ္​းဟမ္​း...ဒီ​ေန႔သင္​မယ္​့စာက."
"အ​ေပါင္​း.အႏႈတ္​.အ​ေျမႇာက္​.အစား
ဆိုင္​ရာပါ...."

အားရ၀မ္​းသာထ​ေအာ္​လိုက္​သည္​က.Sehun...
​ေအာ္​ႏိုင္​မွာ​ေပါ့.ခုခ်ိန္​ကသခ်ၤာခ်ိန္​​ေလ.။ဆရာမခမ်ာဆူရမွာလိုလို.​ေတာ္​​တယ္​​ေျပာရမွာလိုလို.။သူ႔ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့လည္​း.ဘာမွအျပစ္​မလုပ္​ထား​ေသာ.ျဖဴစင္​​ေသာမ်က္​ႏွာ​ေပး​ေလးႏွင္​့....။ဒါမ်ိဳးက​ေတာ့..Oh.sehunတို႔ကကြၽမ္​းၿပီးသား​ေလ...။

"ဟုတ္​ပါပီ.တုိ႔sehun​ေလးကသိပ္​​ေျပာ
တတ္​တာပဲ...တအား​ေတာ္​​ေနတာပဲ"