Bölüm 5

25 1 0
                                    

Nazlı'nın Ağzından:

Uyandığımda ateşim yoktu.Elif'in yaptıkları işe yaramıştı.Elif'le birlikte kahvaltı yaptık ve ben gittim.

Beni kim niye nasıl neden koleje yazdırır ki?Anlamıyorum.Annemle babamın da haberi yokmuş ve zaten bayadır kayıtlıymışım.Ama bir okula kayıtlı olsam benim daha önceden haberimin olması gerekmez miydi? Bu olayı çözene kadar bırakmayacağım.Koleje gitmek istemiyorum ama annem için gitmeyi kabul ettim.Bugün okulun-tabi2 benim için- ilk günü...

***

10 dakkada okula yürüyerek geldim zaten çok uzak değil.Tahminimden de daha yakın hatta.

Okuldan içeri girer girmez bütün herkes bana bakıyo.Noluyo lan?Yüzümde bişey falan varda benim haberim mi yok? Kendimi övmek gibi olsun güzel kızım.Gelirken siyah yırtık dar kotumu ve siyah üstünde beautiful yazan badimi giydim.

Binanın içine girdim lanet olsun okulun labirentten farkı yok.Nerden bulcam bu müdürün odasını? Aklımda 3 tane fikir var;

1-Birisine sormak,

2-Kendim bulmak,

3-Danışmanlığa danışmak.

3. seçenek daha mantıklı diyip danışmanlığa doğru ilerledim.Suratsız bir kadın vardı ve soğuk bir şekilde ''merhaba'' dedim.Hiç bana aldırmadan müdürün odası 3. katta 201 numaralı sınıfın yanında dedi.Şoka uğramıştım.Oha , nerden biliyordu okula yeni geldiğimi ve müdürün odasını soracağımı.Neyse boşver dedim kendi kendime.

Merdivenlerden yukarı çıkarken bir grup çocuğun yanından geçtiğimi fark ettim ve en sondan gelen çocuğun-elleri ceplerinde olan- ayağını ayağımın önüne koydu veeee, o değilde beton çok güzel kokuyo.Kesin çamaşır suyuyla siliyorlar.Birkaç kişinin gülme sesi geliyordu.Allah'tan bu merdivenin olduğu yerde çok fazla yakışıklı çocuklar yoktu.Birkaç saniye sonra 2 elin omuzlarımdan tutup beni kokusunu sevdiğim betondan ayırdığını anladım.Arkamı döndüm ve beni yerden kaldıran yardımsever çocuğa baktım.Az önce burda yakışıklı çocuk yok mu demiştim sözümü geri alıyorum.Gözlerim çocuğun burnuna geliyordu.5 cm falan ya vardı ya yoktu.Kafamı hafif kaldırıp çocuğun gözlerine baktığımda koyu ela gözlerine baktım.İnanın onun nasıl bir renk olduğunu bilmiyorum.Benim kahverengi gözlerimi ezip geçti ve sonra şaşırarak bana bakmaya başladı yaklaşık 2-3 saniye sonrada arkasını döndü ve gitti. Bu neydi şimdi lan?Beni kaldırdı,gözlerime baktı,şaşırdı ve gitti. Bismillahirrahmanirrahim...

İsimsiz kahraman merdivenlerden koşarak indi.Açıkcası pek umursamadım.Şimdilik...

Müdürün kapısını çaldığımda''Gel!'' sesini duymamla içeri girdim.Müdür bir müdürdü.Evet!Böylede cümle kurabilirim. ''Merhaba.'' dedim soğukkanlı bir şekilde. ''Sen Nazlı olmalısın.'' dedi bana göre oldukça sıcaklık içeren bir sesle.''Evet ve ben bir şey merak ediyorum.Beni bu okula kim kaydettirdi?'' dedim sesim elimde olmadan sonlara doğru yükselmişti müdür bu ani çıkışıma şaşırdı ve sonra korku dolu gözlerle bana baktı.Hayal falan görmedim bayaada korkuyodu ama sonra kafasını eğdi ve birkaç dosya karıştırdı.Sonra kekelemeye başladı.Tabii benim komiğime gitmedi değil.O değilde bu hocayı kim korkutmuşsa biz bi kanka olalım.Bu ne lan?! Adam iki büklüm oldu.Duyduğum bahaneyle -tabii sayılıyorsa- kahkaha attım''Derslerinin iyi olduğunu tespit ettik ve seni bu okula aldık.'' dedi.Bildiğin.Bunu.Bana.Dedi.Bir kahkaha daha attım ''Sanırım siz benim e-okuluma girmediniz.'' Derslerim iyiymiş de beni buraya almışlarda falan da filan.Neyse artık geldik bi kere dedim sınıfımı öğrendim ve gittim.Beleşe koleje kaydolmuşum daha ne ...

Elif'in Ağzından:(dün akşamdan)

Nazlı'nın çorbası bittiğinde onu kendi yatağıma yatırdım ışığı kapattım ve çorba kasesini alıp odadan çıktım.Mutfağa gidip bulaşıkları yıkadım.Tam merdivenin birinci basamağına adımımı atmıştım ki kapı çaldı.Annemler gelmişti. ''Hoşgeldiniz.'' dedim ruhsuz bir şekilde ''Hoşbulduk da senin neyin var?'' dedi annem içeri girerken.Onlara olayın kabasını ve tabii bazı yerleri atlayarak anlattım durdum ve ''Nasıl olduğu bilinmez bir şekilde Nazlı'nın kaydı ilerdeki koleje alınmış ve tahmin edersiniz ki-'' dedim ve babam tamamladı ''sende gitmek istiyorsun.'' dedi.Buruk bir şekilde gülümsedim ve kafamı yere eğdim.Annemle babam,düşünmeleri gerektiğini söyleyip odalarına gittiler.Bende yatağımın yanındaki kanepede uyudum.

ASENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin