Gül yanımda oflayıp puflarken ben anahtarı kapıya takmaya çalışıyodum.Evet bırakın kapıyı açmaya çalışmak henüz anahtarı deliğe takamamıştım bile.Gül benim başarısız denemelerimden sıkılmış olcak ki beni ittirip saniyesine de kapıyı açtı.
"Yapcağın buydu Irmak.2 saattir bi kapıyı açamadın."
"Hey 2 saat olmadı"dedim büyük bi ciddiyetle.Gül ciddimiyim diye omzunun üstünden bana gözlerini dikti.Ciddi olduğumu anlayınca gözlerini devirip koltuğa yayılıp konuşmaya başladı.
"Anlat hadi niye apar topar çıktık okuldan."
"Rana gelmedi"deyip odama gittim.Hala aklımda Batu nun bakışı vardı.Ve Gülün kestiği benimde meraktan baktığım çocuğa attığı bakış.O neydi allasen sanki dovcekmiş gibi bakmıştı.Bana değil, tabikide çocuğa.Asddfgg aslında ben banada öyle bakmasını beklerdim sonuçta kavgalıydık demi.Ama o bana bi farklı bakmıştı sanki.Amaannn Irmak ne saçmalıyosun daha dün neker sayıyodun şimdi bi farklı baktı diyosun.Kim bilir aklından neler geçiyodu.Ama çok yakışıklı yaa.Ben 'kepçük ağızlı yada çirkin' derken nası çarpılmadım hala merak ediyorum.
Beni düşüncelerimden ayıran kapımın kırılcak derecede çalınmasıydı.Ardından Gülün sesi duyuldu.
"Irmak nerdesin yaa dolabın içine mi duştün"
"Ne alaka be"
"Hani tuvaletten çıkmayanlara' deliğe mi düştün ' derler bende odadan çıkmayınca mantıken dolabamı düştün dedim" alkışlayıp
"Bu yaşta bu zeka fazla sana" diye bağırdım.Hemen üstümdekilerden kurtulup aynı şortumu giydim.Üstüne siyah üstünde parlak pullarla 'NYC' yazan tişörtümüde giydikten sonra Gülün yanına uçtum.Odaya girdiğimde Ranayla karşılaşmayı tabiki beklemiyodum.Oha.Bu kadar içerde kalmış olamam demi.Saate baktığımda Rana'nın erken geldiğini farkettim.
"Noldu erken gelmişin"
"Son ders boştu.Müdür sınıfta sessizce oturun dedi bende kaçtım"
Resmen anırıp"kimin kardeşi bee"diyip boynuna atladım.Gülerek
"Yılışma"diyip beni ittirdi ve saçlarımı karıştırdı.Güle elini uzatıp "Meraba tatlım ben Rana "diyip bana göz kırptı.Rana hayatta 'tatlım şekerim' gibi kelimeleri kullanmazdı ama ama bu bizim aramızda bişeydi.Ne kadar aramızda olursa olsun sölicem tabiki.Anıl Piyancı Meraba Tatlım şarkısından kalan bişey .Rana da ben de rap sevdiğimiz için dilimize dolanmıştı.Gülde elini uzatıp kendini tanıttı.
"Aa o Gül bu Gül mü?"diye salakça bi soru sormuştu.Gül ve Irmak ağlıyordu.Öylece Ranaya bakıyolardı.
"Kanka sen cümle kurma allasen"
"Üff taam be neyse tanıştığıma memnun oldum"
"Bende çok memnun oldum " aha şimdi bunlar konuşmaya dalar sonra Gülde unutur bugün...
"Ee Irmak anlat hadi bugün noldu" ben unutur demiştim demi .Hıhı.Anan Gül.Ne kadarda şirin olmayan şirin bi şekilde sırıttıktan sonra odaya kaçma planları kurdum.
-------
"Ya sonra Gülün baktığı benimde meraktan baktığım çocuğa böle sinirli sinirli baktı" benim dediğim hiç bişe olmuyo arkadaş.Ben en son yanlış hatırlamıyosam odaya kaçma planları kuruyodum demi .Şuan ki durumumu açıklıyım.Tekli koltuğa oturmuş karşımda bi anda dedektife dönmüş iki cadıya bugünkü olanları anlatıyodum.Ve onlarda ağızları açık bi şekilde beni dinliyolardı.Tabi arada 'Oha,yuh,şaka yapıyosun'gibi şaşırma ifadelerine unutmamak gerek demi.Batunun bana baktığını söylediğim yerde ikiside çığlık atmıştı.Ki biz Rananın çığırmasının nasıl olduğunu çok iyi biliyoduk.Denenmiş onaylanmamıştır.
Ben hala aynı yerde otururken iki cadı fısır fısır konuşuyolardı.2 dakikada kanka oldular iyimi.Etrafı izlerken Rana nın yalancı öksürüğü ile kafamı onlara çevirdim ve 'ne var' gibisinden kafamı salladım.
"Biz bi karara vardık..."
"Evleniyomusunuz yoksa " diye çığırarak Rananın konuşmanı böldüm.
"Ne saçmalıyon be"
"İki saattir fısıldaşıyonuz en sonunda bi karara vardık deyince normal olarak evleniyonuzmu dedim ne var" diyip güldüm.Ihimihim tamam buna gülmek denmezdi.Resmen anırdım.Gülde Ranada bana yastık atınca bi nevrim dönmedi değil di hani.Rana böldüğüm lafını devam ettirdi.
"Biz bi karara vardık bence bu Batu sana aşık" işte buna gülerdim.Ben kahkahalara boğulurken Ranayla Gül uzaylı görmüş masum köylü gibi bana bakıyolardı.Hem dedikleri şeye hemde tiplerine güldüğüm için kendimi tutamıyodum.Taaaa ki kafama gene yastık yiyene kadar.Yastıği kafaya yiyince anında suratım asılmıştı.Onlar hala somurtuyolardı.
"Ha siz baya baya ciddisiniz yani"kafalarını salladıklarında şaşırıp kalmıstım.
"Ya Allah aşkına Batu dan bahsediyoruz hani şu altında porschesi olan çocuk bayaa zengin olan çocuk aynı kişiden konuştuğumuza eminsiniz demi dediğiniz Batu benim kavga ettiğim Batu" yine kafalarını sallayınca Güle döndüm
"Sen Batuyu benden daha iyi tanıyosun böle bişeyin olma ihtimali yok"
"Batunun sana bakışını bende gördüm Irmak ve evet onu senden daha iyi tanıyorum ve bundan eminim hem niye bu kadar şaşırdın ki taş gibi kızsın sana bakmıcakta kime bakcak" öhöm öhöm tabi bi egom okşanmadı degil ama burdaki tek taş gibi olan ben değildim.
"Ay sanki benden aşşaği kalan bi yanınız var sizde taş gibisiniz hiç bişuna inkar etmeyin"
"Ama Batu bizi değil seni seçmiş"kafamı olumsuz anlamda defalarca salladım.
"Benden nefret ederken 1 günde duyguları nasıl değişebilir? Saçma çok saçma.Neyse benim biraz hava almaya ihtiyacım var dolaşcam dışarda biraz" diyip montumu aldım ve kapıya yöneldim.Kapıyı açında arkamı dönüp Güle hitaben konuştum
"Bugün burda kal hem daha iyi tanırsınız birbirinizi"kafasını olumlu anlamda sallayınca Ranaya baktım oda ayni şekilde tepki verince evden ayrılıp parka yürümeye başladım.Hani şu geçen kafama top yediğim park.Gece olduğu için parkta kimse yoktu.Bankların birine oturup kızların dediği şeyleri düşündüm.Olamazdı demi.Yok ya olamazdı.Çocuk benden nefret ediyodu sonuçta.Ya etmiyosa.Off kafamı karıştırmasalar olmazdı zaten.Banka iyice yayılıp gözlerimi kapattım
"Bu saatte dışarda tek başına olman ne kadar doğru sence?" Gözlerimi hızla açıp sesin geldiği yöne baktım.Gözlerimi belertip uzun çaplı bi korku filminin ardından ağzımdan dökülen tek şey
"Batu" oldu...
