Insanlar tanıdığımız gibi kalmıyor.

333 21 6
                                    

"Öyle bir gün gelecekki birbirinize zarar verdiğinizi çok iyi anlayacaksınız, birbirinizin yüzüne bile bakmayacaksiniz. Bence birbirinize daha fazla zarar vermeden şimdiden görüşmeyi kesin. " demişti o sert bakislariyla ve aslında bizi düşündüğünü çok iyi belli eden üzerimizden sürekli kaçıran gözleriyle.
Ikimiz de inkar ediyorduk. Hayır hocam birbirimize zarar vermeyiz, asla kusmeyiz diye birbirimizi destekliyorduk. Ama o an ne desekte boş çıktı çünkü Pelin Hoca sonuna kadar haklı çıkmıştı. Aslında biz birbirimizi tanimiyormusuz sadece beraber eğlenecek, istediğimiz her şeyi yapacak birini ariyormusuz. Ama sadece birini,  dostumuzu değil.
Aradan bayagi bir zaman geçmişti hâlâ aramızda hiçbir sorun yoktu keyfimiz gayet yerindeydi. Ortaokulda aldigim basket egitimi sayesinde okulun basketbol takımına da girmiştim. Üstelik basketbol kocumuz da Kerem Hocaydi. Kerem Hoca dersimize girmiyordu. Ama en azından basket kocumdu. Çok mutluydum çünkü o okulda en sevdiğim belki de tek sevdiğim öğretmen Kerem Hocaydi.
Kısacası her şey çok güzel gidiyordu. Derslerimiz dışında...
Egleniyorduk ama mutlaka her dersten bir zayıf not alıyorduk. Belge bile alamayacaktik bu gidişle. Son sınavları umursamaya başladık beraber ders çalışarak tüm zayiflari duzelttik benim sadece matematik kalmıştı gecemedim matematikten. Çünkü Pelin Hoca hayatta fazla puan vermezdi yazılı ortalamamiz neyse oydu.
Neyse zaman geçiyor böyle. Canan da tüm sosyal medya hesaplarimin şifresi vardı. Çünkü ona guveniyordum ama beni yanılttı. Her şey o ilk darbesiyle başladı. Canan çok değişmişti zaten son zamanlarda ilk tanıdığım kişi kesinlikle değildi. Bazı hareketleri hoşuma gitmiyor ve sürekli uyarıyordum. Ama o bir süre sonra tekrar devam ediyordu. Iyi bir kızdı aslında. Kötü bir karakter olarak algilamayin. Belki de o zamanlar iyiydi veya ben iyi görüyordum. Neyse Cananla akşam konuşuyorduk bana canınin çok sıkıldığını ve bir sosyal medya hesabıma girmek istediğini söyledi.
Ben ise ortaokuldan bir arkadaşımla konusuyordum o hesaptan tabiki de onayladim ama o kişiyle olan mesajlarimi okumamasini söyledim. Çünkü o arkadaşım bana güvendiği için bir sırrını vermişti.  Canan her girdiğinde bütün mesajları okuyordu bunu biliyordum ve uyardım bu yüzden ona güvendiğim için de hiçbir mesajı silmiyordum.
Tamam dedi okumam.
Biraz zaman geçtikten sonra o kisiyle olan konuşmamızı alay eder gibi bana tekrar yazıyordu. Çok sinirlendim o kişi bana guvenmisti. Sırrını vermişti. Nasıl böyle bir şey yapar Canan uyarmama rağmen üstelik. Ne yapacağımı bilemedim. Üstümde çok ağır bir yük vardı sanki. Çok sinirlendim ve Canan a kızdım.
"Neden okudun? Okumamani söylemiştim. "
"Neden? O kadar önemli mi?"
"Önemli ya da onemsiz bana guvenmisti, özeldi"
Canan Özür dilemeyi hâlâ düşünmüyor gibiydi.
"Benden ozelin mi var, aramızda özel mi var İrem?"
"Tamam Canan sus artık, bana guvenmisti! " dedim son olarak ve çıktım.
O gün erken uyudum çünkü yarin yine okul vardı. Konusmayacaktim Cananla çünkü kendimi arkadaşıma karşı çok suçlu hissediyordum.
Hâlâ çok sinirliydim. Yaptığı çok ayıptı çünkü üstelik Özür bile dilememisti.
Neyse sabah oldu servise bindim okula gidiyoruz. Kafamda binbir düşünce. Okula geldik düşünmekten nasıl geldiğimizi anlamadım bile.
Sınıfa girdim sırada Canan oturuyordu onun servisi benimkinden erken getiriyor.
Çantami ilk gördüğüm sıranın üstüne attım. Seyran en arkadan yanıma doğru geliyordu belliki anlatmıştı her şeyi.
Seyran yanıma doğru geldi ve "Neler olmuş öyle? " dedi.
Seyran... 1.55-1.60 boylarinda 45-50 kilo civarında saçları uzun minyon tipli çok güzel bir kızdı. Birçok erkek teklif etmesine rağmen hiçbirini kabul etmemişti. Üstelik dersleri de çok iyiydi. Herkesi baristirirdi Seyran. Çok iyi bir kızdı.
"Olan oldu işte anlatmıştır"dedim.
"Anlattı. Kusmeyin o da pişman"dedi.
Cantami aldı Cananin yanına koymak için. Cantami tuttum en azından birkaç ders burada oturayim demiştim. Ilk derse gidecektik zil çaldı , sınıfın hepsi geldi cantami koyduğum yerin sahibi de mecbur yerime geçtim. Canan in yanına cantami koydum ve oturdum.
Ikimiz de konusmuyorduk. O gün hiç konuşmadık. Bir sonraki günde. Aradan birkaç gün geçti. Ders bedendi ben spor salonunda tek başıma basketbol oynuyordum.
Sonra Seyran geldi yanıma koşarak kolumdan tutarak arka bahçeye götürdü beni.
Arka bahçeye gittik koştura koştura...
Böyle olduğunu bilmiyordum. Bir de ne göreyim...

Devamı en kisa zamanda gelecektir arkadaşlar.  Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınız benim için çok önemli. Şimdiden çok teşekkür ederim. : " ) ) ♡ kitabimi okuma listenize ve kutuphanenize eklerseniz daha mutlu olurum. Şimdiden teşekkürler. : " ) ♡

Okul HayatımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin