Hangisisin Sen?

Bölüm 1

"Bensiz mi ?"diye sordu.

"Seninle mi?" dedim.

Sustu.

"Kiralık sevenler sahiplenmez kaldığı yeri. Haydi git lütfen, zorlama."

"Sensiz mi ?"diye sordu bu sefer.

"Birlikte gidemiyorsak eğer ne farkeder ki?"

"Yarım kalan çok şey var daha." dedi.

"Yarım kalan değil, yarımı kalan çok şey var."

"Ne yani hepsi bu mu? Avucunda eskiyen izlerden biri miyim şimdi sadece?" diye sordu üsteleyerek.

"Yapma ne olur. Eskimiş olman için sindirmiş  olmalıyım seni öyle değil mi?"

"Anladım. Geçici oynaşlarından biriyim yani ve oyun bitti."

"Oyun değildi inan sana karşı hissettiklerim. Yolunda gitmeyen bir şeyler var aramızda bunu sende biliyorsun. Hem sonra karşılığı olmayan bir duyguyu ne kadar sahiplenebilirsin ki?" dedim ve ateş koyusu gözlerinde gördüm ki haklı olan ben değildim.

Sözleri sustu ama gözleri susmuyordu. Baktıkça beni baktıkça bir şeyleri parçalıyordu içimde. Bir kalbe neden iki aşk sığdıramıyordu sanki insan. Defne ile tanıştığımdan beri Aylin konaklıyordu sanki içimde.Hangisinin misafir olduğuna karar versem bile geleni karşılamak kadar kolay olmuyormuş gideni uğurlamak.

"Aylin, ağlama lütfen. Şu an için duymak isteyeceklerini söyleyecek cesaretim yok inan."

"Sus sadece, bu da bana yeter. Nasıl olsa işittiklerimin bir anlamı olmayacak. Benim sana baktığımda gördüklerimi gözlerimde sende görebilseydin keşke. Bir kadın bir erkekten daha farklı sahipleniyor sanırım."

"Sanırım."

"Elveda Ayaz." Asansörü çağırdı. Asansör üçüncü kata geldiğinde ilk adımıyla beraber geri dönmesi bir oldu.   

"Tamam, anladım uğurlanmak üzereyim." dedi kapıya doğru ilerlerken. Döndü ve yüzüme baktı.

"Babam her zaman her şeyin fazlası zarar kızım diye öğütlerdi bana. Mutluluğun, huzurun, acının ve hatta sevginin bile. Hayattaki en tehlikeli nokta ne biliyor musun?" diye sordu.

"Neymiş?"

"Bir duygunun tükendiği nokta. Adı ne olursa olsun ve insan o noktada en tehlikeli oluyormuş anlıyor musun?"

"Ne şimdi bu. Ne çıkarmalıyım bu hikayeden?"

"Hiç. Bir hikaye sadece ama şunu unutma. İki türlü sevgi var derdi yine babam. Birincisi deli gibi,körü körüne ölesiye ve ikincisi..." .Sustu.

"Evet ikincisi?" diye sordum.

"ikincisi mi? Boş ver bu hiçbir zaman mantıklı gelmemişti zaten bana."

"Ne yani senin gibi biri böyle bir duyguda mantık arıyor öyle mi?"

"Delice bir şeyler yapmamak için mantıklı olmak gerekiyor bazen.". Tam kapıdan çıkmak üzereyken ansızın dönüp gözlerime baktı.

"İkincisi öldüresiye sevmek Ayaz. Her şeyi göze alarak ve hiç bir şeyden korkmadan." dedi arkasını dönüp giderken.

"Hangisisin sen?" dedim.

"Ölesiye seven mi yoksa öldüresiye seven mi?"

"Her iki uçta da kaybeden sen olduktan sonra ne farkeder ki?" dedi ve asansörün kapısı kapandığında ateş koyusu gözlerindeki gerçeği sanırım sadece kendisi biliyordu.