AlDub is Love (an Alden Richards and Yaya Dub fanfic)

Chapter 3

Author's note:
I deeply apologize for making you wait this long AlDub fans. These past few days had been staggeringly busy for me, so yeaa. Still, hope you will enjoy Chapter 3!

Chapter 3:

"Maine, okay ka na? Maine"

May boses akong naririnig. Isang boses na pamilyar sa akin.

Nakapikit ang mga mata ko ngayon at tili gusto nang dumilat.

Nakakaramdam ako ng konting sakit sa akig likod na tila epekto ng pagkatama sa floor.

Ngayon, nararamdaman kong nakahiga ako sa isang malambot na kama.

Dahan-dahan, binuksan ko ang aking mga mata, at nakita na nasa ospital ako.

"Maine!!! Gising ka na! Thank You Lord!"

Ang boses pala na aking narinig ay boses ng aking ate, si ate Monica.

After niyang ibroadcast na gising na ako, dali daling pumasok ang aking mga magulang at staff ng Eat Bulaga sa room.

Grabe, tila may fiesta.

"hoooh pinakaba mo kami Maine"

"Maine naman kasi ingat ingat din pag may time"

"Sa wakas gising ka na Maine"

Lahat ng tao sa paligid ko ngayon au masayang masaya sa paggising ko.

Kaso ako, tila tulala at medyo inaalala kung anong nangyari.

Ano nga ba ang nangyari?

"Maine, okay ka lang? Naaalala mo ba yung nangyari?" Sabi ng director ng Juan for all , all for Juan.

Nangyari? Wait kailangan kong isipin. Ano nga ba?

Isip.

Isip.

Isip.

Isip.

Natahimik ang lahat sa silence ko. Tila kinakabahan sila baka nagka-amnesia ako.

Isip.

Isip.

Isip.

Isip.

"Hala Maine..wag mong sabihing, nag ka amnesia ka??" Dagdad ni director

Isip.

Isip.

"Ayun! Naalala ko na kung anong nangyari!." Bigla kong sigaw.

"Naalala ko kanina, nasa Eat Bulaga studio ako, Sunday yun. Tapos sinorpresa niyo pa ako ng banner at cake. Andun pa nga si Alden Richards. Tapos naiwan pa kami magisa sa loob ng studio after umalis na ang mga staff, tapos ... (nasasarapan na ako sa pagkwento).... tapos nasugatan ako, tapos naglapit yung mga mukha namin ni Alden. Tapos tumibok ng malakas ang puso ko. Tapos hindi ko na alam ang gagawin kasi nakatingin siya sakin at ang gwapo gwapo niya..tapos..yung dimple niya grabe nakakatunaw.."

Biglang napatigil ang pagkwento ko. Ano ka ba Maine! Ano ba yung mga sinabi mo sa kanila?

Tumingin ako sa aking paligid at halos lahat naka-NGA NGA. Gulat na gulat sila sa mga sinabi ko, lalo na sa bilis ko magsalita.

Cricket.

Cricket.

Cricket.

Awkward Silence.

Walang nagsasalita kaya ako nalang nagsalita.

"AHEHE, okay lang po kayo?" sabi ko

"MAINE OKAY KA LANG?!" sabay sabay nilang tanong.