ZORLUKLARLA AŞK

KAHRAMANIM

Sevgili günlük,
Dün İkbal ile küstük. Mesela birz karışık ama yinede anlatmaya çalışayım. Ben İkbal'in en çok sevdiği kalemi alıp kullandım. Ve kalemliğine koydum. Ama İkbal bu kalemi orda bulamamış ve bana kızmış bunun için bana küstü. Ve ben bugün cidden hüzünlü bir şekilde kalktım. Kendimi kötü hissediyorum. Moralsizim yani. Her neyse bugün kalkıp Young Shin teyzeme sarılmadım. Ve bunu görünce bana neler olduğunu sordu. Ben olayları anlattım bana
"Üzülme barışırsınız. Kafanı hiç ona takma sen normal davran eskisi gibi^^." Dedi.
Ben de umarım dedim ve servise bindim. İkbal servise binip bana doğru gelmeye başladı. Ben Kitabımdan başımı kaldırıp ona baktım. Bir süre göz göze geldik. Sonra o geçip başka kızların yanına oturdu. Ben onun oturduğu yere bakıp geri kitabıma gömüldüm. Kıtabı okurken iki çocuk içeri girdi. Bir süre ikimize baktılar. Ben bunu farkettim fakat kim olduklarını göremedim. Hiç aldırış etmeden kitabı okumaya devam ettim. Sonra biri gelip yanıma oturup oturamayacağımı sordu. Başımı kaldırdığıma karşımda duran çocuğun UZAYDAN DÜNYA'YA DÜŞEN METEORLARDAN BİRİ olduğunu gördüm. Bu benim meteorumdu. Bir süre onla bakıştıktan sonra bana güldü. Ben tabi dedim. Yanıma oturdu. O kadar tatlı ki günlük anlatılmaz yaşanır. Cidden çok havalıydı. Oturup kulaklığını çıkardı ve müzik dinlemeye başladı. Benim ona baktığımı görünce bana döndü ve güldü.
"Sende dinlemek ister misin?" Diye sordu. Ah, benim düşünceli erkeğim. Ben bir yanıt veremedim. Kulaklığın bir tanesini alıp kulağıma taktı. Ve beraber müziği dinlemeye başladık. (Hyun bin that man) Yol boyunca o şarkıyı beraber dinledik. Ara sıra ona baktım. O da bana bakıp gülüyordu. O gülüşünü sevdiğimin çocuğu... Bende ona güldüm. Ve bu şekilde okula geldik. Çok güzeldi bu seneryoyu bir daha yaşamak istiyorummmmm... Okula gelip sınıfa girdim ve sırama oturdum. Bu kızlar bugün sadece bana sinirli bir şekilde baktılar. Baksınlar nede olsa güzele bakmak sevaptır. Ben onlari takmayıp dersi dinledim ve not aldım. İkbal ders boyunca arkadaşları ile mesajlaştı. Tenefüs zili çaldığında yemekhaneye girdim ve bir masaya oturdum. Uzaydan Dünya'ya düşen meteorlar bir süre bana baktılar. Ardından içeriye İkbal girdi ve yemeğini alıp bana doğru gelmeye başladı. Ben chopstıck ile biraz ramen almıştım tam ağzıma alacaktım ki başımı kaldırıp İkbal'e baktım. Bir süre göz göze geldik. Sonra
"Kızlar!" Diye bağırıp arkadaşlarının yanına gitti. Ben ona ve gittiği yere baktım ve ramenime dönüp chopstıckte kalan rameni ağzıma aldım. Ve yemeğe geri döndüm. Bu sırada masama bakıp konuşan üç erkek gördüm. Aldırmayıp ramenimi yemeye devam ettim. Sonra bu 3 erkek gelip masama oturdular. Ramenimden başımı kaldırdığımda erkekler yemeklerine yumulmuşlardı. Onlara tip tip baktım ve kalkıp arkadaki masaya geçtim ve oturdum. Bu erkekler gelip yine yanıma geçtiler ve
"Telefon numarını isteyeceğiz sadece güzellik sakin ol korkmana gerek yok" dediler. Ben yemeğimden başımı kaldırmayıp
"Korktuğumu kim söyledi. Sadece mikrop kapmap istemiyorum" dedim. Bu sözler üzerine yanıma geçen iki çocuk ellerimi tuttu. Bu sırada elimde tuttuğum chopstıck kucağıma düştü. Ve bunun ardından tabakta kucağıma düştü. Okul formam tamamen batmıştı. Yandaki masadan bir çocuk masaya vurup kalktı
"YETER!!!!" Ben şaşkınlıkla ona baktım. Çocuk o sırada kalkıp yanımdaki çocukları yere serdi. Ve elimden tutup beni kızlar tuvaletinin önüne götürdü.
"Çabuk üstünü temizle. Ve dışarı çık. Seni burada bekleyeceğim." Dedi. Ve bende hemen içeri girip üstümü temizledim. Ve dışarı çıktım. Beni süzdü.
"Olmaz gel benimle" dedi. Ve elimden tutup beni çekti. Erkeklerin soyunma odasının kapısının oraya beni götürdü ve
"Burda bekle geliyorum."deyip içeri girdi. 5 dakika sonra dışarı çıktı. Elinde kendi eşofmanları vardı. Arkasında da suho yazıyordu.
"Al bunları giy." Dedi. Ve ben bunları ürkekçe alıp eğildim ve teşekkür ettim. O güldü ve gitti. Okulda bu eşofmanlarla gezdim tüm gün... Ah,tamamen o kokuyordu. Eve bile bu eşofmanlarla geldim. Evde böyle gezdim.