One Day

Chapter 4

Chapter 4

Wounded

"No! Anong ginagawa mo?!"

Naiiyak na tumingin ako kay Carl, at nang gigil ang mukha niya na nakatingin kay Steven na naka salumpak na sa sahig at may sugat na sa gilid ng labi.

Hindi ako nagalit dahil sinaktan niya si Steven, but because of what can happen to him, to Carl.

Kumilos na ang mga kasama ni Steven at pinag kaisahan siya. Nagtitili lang ako na umiiyak sa nakikita ko. No, carl bat mo ko tinulungan..

Naramdaman ko na lang na may humigit sa buhok ko, Steven. Naka recover na pala siya. Agad niya akong hinila paalis dun hanggang sa shower room at nilock iyon.

Umiiyak na tinignan ko siya, "Why the hell are you crying?!" Sigaw niya sakin. Nakita kong naging soft ang mga mata niya pero biglang nawala din yon. Bakit? Bakit naging soft ka sakin?

Ah siguro guni guni lang yun.

Kumalma ako saglit saglit at pinilit na mag salita, "P-please w-wag mong.. p-pap-pabagsak-kin ang c-company n-nila C-carl please... G-gagawin ko lahat n-ng gusto m-mo."

"Gagawin mo lahat?" Tingin niya sa mata ko at nag nod ako.

Pinasok niya ako sa isa sa mga stall at itinapat ako sa ilalim ng shower at binuksan yon. Basang basa ako syempre.

Galit na galit na tinignan niya ang mukha ko, "Kneel and kiss my foot."

"W-what?" Ano daw? Halikan ko paa niya? Pag papaulit ko sa kanya. "I said KNEEL AND KISS MY FOOT! Diba sabi mo gagawin mo lahat para sa Carl na yon? Luhod!" Turo niya sa sahig at sinigawan niya ako. "Kneel!"

Para kay Carl, basta para kay Carl. Dahan dahan akong lumuhod hanggang sa maramdaman ko ang malamig na sahig sa mga tuhod ko. Habang tuloy tuloy na umaagos ang mga tubig mula sa ulo ko.

Naiiyak na tinitigan ko ang mga paa niya.

Bakit ba nangyayari sakin to? Ano bang ginawa kong masama panginoon at nag kaka ganito ang kalagayan ko? Bakit?!

Humahagulgol na yumuko ako papalapit sa mga paa niya. Malapit na.. Malapit na... Pinikit ko ang mga mata ko dahil ayokong makitang dumikit ang mga labi ko sa mga makikintab niyang sapatos.

Ang baba at baboy na baboy na ang sarili ko.

"Stop." Napadilat ako doon, nang maramdaman ko na iniangat niya ang ulo ko habang subunot sabunot ako at nilapit ang mukha niya sakin. Na babasa na rin siya ngunit titig na titig siya sakin.

"I don't want any of your body to touch me, so I changed my mind." Masama ang tingin niya. "But.."

"Don't ever get close to him, again." At nag lakad na siya palayo.

'-*-'

Umuwi at humiga ako sa kama ko na maraming tumatakbo sa utak ko.

Bakit niya ako pinalayo kay Carl? Bakit pinigilan niya ako halikan ang mga paa niya? Naawa kaya siya sakin? At bakit naging soft ang mukha niya nang makitang naiyak ako? Bakit parang selos na selos siya kay Carl? Tama kaya yun. Gusto niya kaya ako?

Hindi naman siguro, kinamumuhian niya ako diba? Namalayan ko na lang na naka tulog na lang ako dahil sa antok..

Kinabukasan,

"Gorgeous!"

No, Carl wag ka na lumapit sakin. Bawal na kita kausapin.

Namumuo ang mga luha sa mga mata ko na iniwasan siya. Pero hinawakan niya ang balikat ko kaya napalingon ako, pinilit ko iwaksi ang sakit sa mukha ko.

"Mina!" Galit na lumingon ako sa kanya, nakita ko ang mga pasa at bandage na nasa mukha niya. At dahil sakin lahat iyon, kaya dapat na talaga ako lumayo sa kanya. "Let me go.."

At tuluyan ko na siyang tinalikuran kasabay ng pagtulo ng mga luha ko.

Kitang kita ko ang itsura niya, wounded